Vaticaanstad, 28 juni 2012 VIS) – vanmorgen in het Vaticaan, in een traditionele vergadering voor de plechtigheid van Sts. Peter en Paul apostelen, Benedictus XVI ontving een delegatie gestuurd door Oecumenisch Patriarch Bartholomeus I. De kerk van Rome en het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel uitwisselingsbezoeken traditioneel voor de feesten van hun respectieve opdrachtgevers.
De delegatie, die een boodschap aan de heilige vader namens de Patriarch, was samengesteld uit Zijne Eminentie Emmanuel (Adenakis), metropolitan van Frankrijk en directeur van het Bureau van de orthodoxe kerk tot de Europese Unie; Zijn genade Ilias Katre, bisschop van Philomelion, U.S.A., en Rev. Paisios Kokkinakis van de Heilige Synode van het oecumenisch patriarchaat.
Benedictus XVI vertelde de groep dat de plechtigheid van Sts. Peter en Paul “geeft ons een gelegenheid om dank de heer voor de buitengewone werken die hij heeft bereikt en blijft bereiken door middel van de apostelen in het leven van de kerk.Hun prediking, verzegeld door de getuigenis van het martelaarschap, is de solide en duurzame basis waarop de kerk berust. Door te blijven trouw aan de nederlegging van geloof ze hebben doorgegeven aan ons, ontdekken we onze eigen gedeelde wortels”.
“In onze vergadering – zoals we aan de interventie van de glorieuze apostelen en martelaren Petrus en Paulus ons gebed dat toevertrouwen de heer… kan snel verlenen ons die gezegende dag waarin we kunnen delen het eucharistische brood – wij danken God voor de reis van vrede en verzoening die hij heeft veroorzaakt ons om samen te reizen. Dit jaar is de vijftigste verjaardag van de Raad Vaticanum II. …Het was tijdens deze Raad – bijgewoond, zoals u goed weet, door bepaalde vertegenwoordigers van het Oecumenisch Patriarchaat als broederlijke afgevaardigden – dat een nieuwe en belangrijke fase in de betrekkingen tussen onze kerken begon. Laten we de heer loven vooral voor de herontdekking van de diepgaande broederschap die ons verenigt, en voor de afgelegde deze jaren door de Gemengde Commissie voor de theologische dialoog tussen de katholieke kerk en de Oosters-orthodoxe kerken, ook in de hoop dat het blijven zal om vooruitgang in de huidige fase”.
“Als we niet de verjaardag van Vaticanum II van de Raad vergeten, ik denk dat het recht om te wijzen op de persoon en de werken van de onvergetelijke Oecumenisch Patriarch Athenagoras toelicht, samen met zalige Johannes XXIII en dienaar van God Paulus VI, door die passie voor kerk eenheid die uit geloof in Christus, de heer voortvloeit, bevorderd belangrijke initiatieven die de weg naar hernieuwde betrekkingen tussen het Oecumenisch Patriarchaat en de katholieke kerk heeft geopend. Ik ben diep blij dat zijn heiligheid Bartholomeus I, met hernieuwde trouw en vruchtbare creativiteit, is voortzetting langs de weg die is ingeslagen door zijn voorgangers Athenagoras en Demetrios, en is bekend over de hele wereld voor zijn openheid voor de dialoog tussen christenen en zijn inzet voor de aankondiging van het evangelie in de moderne wereld “, de heilige vader gesloten.
Bron: ORTHOBEL – Press Office of the Orthodx Archiodese of Belgium
VIDEO: klik hier
Op zondag 24 juni 2012, op het Feest van de geboorte van de Heilige profeet en voorloper Johannes, werd na de Goddelijke Liturgie Maja samen met haar dochtertje Ema in onze kerk voor de eerste kerkgang ontvangen. Ema is het dochtertje van Mladen en Maja Pandurevic.
“Heer, wij bidden voor uw dienares Maja, die Gij behouden hebt en die nu komt in uw Heilige Kerk. En zegen ook dit kind, dat uit haar geboren is…”.
Doe haar opgroeien tot het goede en verdrijf van haar alle vijandige krachten door het teken van Uw Kruis.” “Geef dat het kind de Heilige Doop mag ontvangen tot aandeel van Uw koninkrijk. (uit het gebed bij de kerkgang).
Voor Ema en haar gelukkige ouders Mladen en Maja en haar zus Anna nog vele jaren! MNOGAJA LJETA !
Op zaterdag 23 juni 2012 heeft Priester Bernard Peckstadt, rector van onze parochie, in onze kerk en in de schoot van onze Parochie de Heilige Sacramenten van het Doopsel en de Myronzalving toegediend aan Alexandros Tsaoussis woonachtig te Dendermonde.
Alexandros werd geboren te Dendermonde op 6 juli 2011 en is het zoontje van Iany en Inge Tsaoussis-De Cock. Onder de aanwezigen waren de doopouders van Alexandros: Asemia en Marcella Gryllionaki en Alain De Cock.
“Heer onze God, Gij heiligt hen die in U geloven, door de volheid der genaden van het doopbad. Zegen deze dopeling en doe uw zegen neerdalen op haar hoofd. (…) Kom over haar door uw Heilige Geest, zodat zij moge toenemen in jaren en welbehagen bij God en de mensen, en het geluk van Jeruzalem mogen zien alle dagen van haar leven.” (gebed uit de Dooplitanie)
Wij bidden verder voor Alexandros zijn ouders Iany en Inge, zijn doopouders Asemia, Marcella en Alain en verheugen ons in dit blijde gebeuren. NOG VELE JAREN! CHRONIA POLLA!
De betekenis van deze voor hem genadevolle dag ligt vervat in het volgend gebed:
“Doe het licht van uw aanschijn stralen in zijn hart ten alle tijde. Maak het schild van zijn geloof onoverwinnelijk voor de vijand. Doe hem het kleed der onbederflijkheid dat hij heeft aangedaan rein en onbevlekt bewaren. Behoud in hem ongeschonden het Zegel van de Heilige Geest door uw genade.
Brugge – Op woensdag 13 juni 2012 hield de Subcommissie van de Rooms-Katholieke Bisschoppenconferentie van België voor de contacten met de Orthodoxe Kerk samen met vertegenwoordigers van de Orthodoxe Kerk in België een werkvergadering in de gebouwen van onze orthodoxe parochie van de HH. Konstantijn en Helena te Brugge.
De commissie is voorgezeten door de E.H. Pierre Welsh uit Ottignies. Overige aanwezige leden van de commissie waren: E.H. Alphonse Borras, vicaris generaal van het Bisdom Luik, Dom Antoine Lambrechts, osb van de Abdij van Chevetogne, E.P. Hildebrand Van der Maelen, osa en pastoor in Zingem, E.H. José Vercaemst (Brugge), E.H. Simon Lambregs uit Genk. De vertegenwoordiging van de Orthodoxe Kerk wordt geleid door Z.E. Bisschop Athenagoras van Sinope (Oecumenisch Patriarchaat), bijgestaan door Hegoumen Athanase Cabirou (Patriarchaat van Moskou), Aartspriester Iakov Markovic (Patriarchaat van Servië) en Diaken Ciprian Popescu (Oecumenisch Patriarchaat). Voor deze vergadering waren ook aanwezig Aartspriester Aurel Popescu (Oecumenisch Patriarchaat) en Oikonomos Bernard Peckstadt, de rector van de parochie die hen onthaalde.
De vergadering ging door in de parochiezaal, waar men het vooral had over de toekomst en nieuwe perspectieven!.
Zo denkt men eraan om in 2014 een herdenking te vieren van de historische ontmoeting tussen Paus Paulus VI en Oecumenisch Patriarch Athenagoras, die de dialoog van liefde inluidde tussen de Rooms-Katholieke Kerk en de Orthodoxe Kerk. Deze had plaats in januari 1964. Verder besprak men ook de jaarlijkse viering die Commissie organiseert voor het feest van de Heiligen Kyrillos en Methodios.
Tenslotte feliciteerde de Commissie Diaken Ciprian Popescu met aanstaande zijn priesterwijding, zondag17 juni 2012. Na de vergadering bezocht de groep nog de orthodoxe kerk van Brugge en ging men gezamenlijk lunchen in een democratisch restaurant in Brugge.
Het Leerhuis van de Kerkvaders, de orthodoxe parochie van de Heilige Apostel Andreas in Gent en de Oude Abdij van Drongen organiseerde een tweedaags colloquium over het Jezusgebed.
Dit colloquium, intussen toe aan zijn derde editie, wil de binnenzijde van het christelijke leven verkennen. Het zoekt een spoor te bieden aan gelovigen van vandaag om, door alle wederwaardigheden van het leven heen, aansluiting te vinden bij de bron van het gebed, die wil opborrelen in ons binnenste (vgl. Joh 4,14). De conferenties en leesgroepen nodigen uit om kennis te maken met de eeuwenoude praktijk van het altijddurende gebed.
In het Oosten en het Westen is die praktijk op een eigen manier beoefend en werd ze een belangrijk hulpmiddel voor al wie verlangt naar het gebed. Vier sprekers hebben er de kostbare parel van het Jezusgebed langs drie zijden benaderd: vanuit een historisch perspectief, vanuit een Bijbelstheologisch perspectief en vanuit een praktisch perspectief, met aandacht voor de eigen accenten in Oost en West.
Het Leerhuis van de Kerkvaders wil de rijkdom van de Kerkvaders ontsluiten voor mensen van deze tijd door lessen, leesavonden, conferenties en reizen. Zijne Eminentie Metropoliet van Diokleia Kallistos gaf er een lezing over de Beoefening van het Jezusgebed.
In de schoot van de Orthodoxe Parochie van de Heilige Apostel Andreas sprak hij eveneens over de innerlijke betekenis van de Goddelijke Liturgie.
Op zondag 10 juni ging hij voor in de Goddelijke Liturgie in de kerk van voormelde Parochie, in concelebratie met Aartspriester Ignace Peckstadt, Oikonomos Dominique Verbeke en Diaken Ciprian Popescu. Hert werd een heel ingetogen gebedsviering.
Straatsburg – Het XIVe Congres van de Orthodoxe Kerk in West Europa werd gehouden van 25 tot 28 mei 2012 te Straatsburg (Frankrijk), rond het thema: ”De waarheid zal u vrij maken”. Méér dan 600 deelnemers, waarvan vele jongeren, komende uit verschillende landen van Europa – zowel uit het Westen (België, Groot-Brittannië, Griekenland, Nederland, Duitsland, Zwitserland, Italië, Spanje) als uit het Oosten (Rusland, Oekraïne, Roemenië, Bulgarije, Georgië) – hebben er elkaar ontmoet in een harmonieuze en vreugdevolle atmosfeer en er hun integratie en hun roeping om het apostolisch geloof in de schoot van de Westerse samenleving te beleven herbevestigd.
Dit XIVe Congres werd georganiseerd op initiatief van de Orthodoxe Fraterniteit in West-Europa onder het voorzitterschap van Zijne Eminentie Metropoliet Emmanuel van Frankrijk, Exarch van het Oecumenisch Patriarchaat en Voorzitter van de Assemblee van Orthodoxe Bisschoppen in Frankrijk.
Vier plenaire conferenties, en een twintigtal ateliers, stonden de deelnemers toe om na te denken over het wezen zelf van de Kerk en de uitdagingen waartoe zij geroepen zijn. Alle jurisdicties aanwezig in West Europa waren er vertegenwoordigd. De deelnemers waren zeer tevreden over de kwaliteit van de bijeenkomsten, over de ernst en de sereniteit van de debatten, maar ook over de vernieuwing van de generaties en de behandelde thema’s. Het congres heeft zich duidelijk uitgesproken over de vier plenaire conferenties, die simultaan vertaald werden in het Frans, Engels, Duits en Nederlands.
Op zaterdagmorgen 26 mei 2012 werd er eerst in de kerk van de school een Goddelijke Liturgie gecelebreerd voorgegaan door Aartspriester André Fortunatto in concelebratie met zes andere priesters waar onder meer Aartspriester Peter Sonntag (Düsseldorf), Vader Bernard Peckstadt (Brugge) en nog vier anderen voorgingen.
Nadien was er de eerste conferentie gehouden door Noël Ruffieux, professor van literatuur en medestichter van de Franstalige parochie van Fribourg in Zwitserland, die er sprak met als thema “Een Groot en Heilig pan-Orthodox Concilie… zonder de gelovigen?”. Op een heel gestructureerde en doordachte manier gaf hij er een uitéénzetting over wat er tijdens dit concilie allemaal zou kunnen en moeten besproken worden. Zijn voordracht leidde tot het langste applaus van het congres, omdat hij sterk benadrukte dat het de ‘gewone’ orthodoxen zijn die zouden moeten aangeven welke thema’s op het komend concilie behandeld zouden moeten worden. Met alle respect voor de clergé, maar de ‘massa’ moet nu eens gaan beseffen dat zij de orthodoxen zijn en daarnaar gaan handelen, d.w.z. de rol van de leken moet veel duidelijker worden.
Na een stevig middagmaal in het restaurant van de universiteit van Straatsburg waren er eerst de workshops. Nadien was er de tweede conferentie die gehouden werd door archimandriet Syméon, higoumen van het klooster van de Heilige Silouan nabij Le Mans.
Hij hield er een heel mooie uitéénzetting over “Vrijheid en waarheid in het leven van de kerk”. Het was Vader Syméon ten voeten uit, allen werden zeer geroerd door zijn diep beleefde getuigenis van het werk van de Heilige Geest. “Heb elkander lief en doe wat je in liefde interkerkelijk kunt doen! Leef als mensen in liefde samen. Christus is voor alle mensen gekomen, Hij wil hen redden”. Deze eerste gevulde dag werd beëindigd met een avondmaal en gevolgd door de Vigilie in de mooie kerk van de Heilige Etienne, de kapel van het onderwijsinstituut waar het congres plaats vond.
De Orthodoxe Fraterniteit spant zich in om de Orthodoxen in West-Europa – die nogal versnipperd zijn – bij elkaar te brengen, en ze waakt erover dat er van tijd tot tijd mogelijkheden worden geschapen tot herbronning en gebed. Dit, om beter te kunnen getuigen in de wereld van vandaag, die zich al te dikwijls niet meer bewust is van Gods aanwezigheid in de wereld, of die weerstaat aan Zijn Genade.
Dit gevoel van éénheid en universaliteit hebben de deelnemers aan het XIVe Orthodox Congres in West-Europa op een intense wijze kunnen beleven tijdens de Goddelijke Liturgie in de Protestantse kerk van de Heilige Thomas op zondag 27 mei 2012, feest van de éénheid en de verbondenheid, voorgegaan door Metropoliet Emmanuel van Frankrijk, omringd van Aartsbisschop Nestor (hiërarch van het Russisch Patriarchaat in Frankrijk) en van Bisschop Athenagoras van Sinope (Oecumenisch Patriarchaat – België) en omringd door 7 priesters en 4 diakens. De Liturgie werd gevierd in verschillende talen maar voornamelijk in het Frans. Twee koren deden attent en effectief wat van hen verwacht werd.
Na het middagmaal had de derde plenaire conferentie plaats gehouden door Professor Christos Yannaras (uit Griekenland) die er sprak over “Op weg naar de ware vrijheid”. Nadien was er terug mogelijkheid tot het bijwonen van een twintigtal workshops over verschillende onderwerpen.
Na deze workshops was er ook nog een herdenkingsmoment met getuigenissen en projectiebeelden ter nagedachtenis van Elisabeth Behr-Sigel (professor en schrijfster van vele boeken). Zij speelde o.a. een belangrijke rol in het debat over de rol van de vrouw in de orthodoxe kerk en was een drijvende kracht achter ACAT, de internationale beweging tegen marteling en voor afschaffing van de doodstraf.
Tenslotte werd deze rijk gevulde dag beëindigd met een plechtige vesperdienst, voorgegaan door Metropoliet Stephane (primaat van de orthodoxe kerk van Estonië), welke werd gecelebreerd in de prachtige RK kathedraal van Straatsburg. Het was een adembenemend mooie dienst, welke ook verzorgd werd door heel mooie koren. Bijzonder was, dat de bisschop van Straatsburg voor de eerste keer had toegestemd een orthodoxe dienst te houden in de kathedraal.
Op de slotdag, maandag 28 mei, werden de metten nog gecelebreerd in de kerk van de heilige Etienne (Stefan). Dit werd gevolgd door de vierde plenaire conferentie welke gehouden werd door Georges Nahas (uit Libanon). Hij sprak er over de ethiek en vrijheid: een Orthodoxe benadering. Zijn tekst ging vooral over vrijheid en pseudo-vrijheid. Hoe met name in het zakelijke milieu de consument in de waan wordt gelaten vrij te zijn in zijn keuzen, terwijl er juist een onzichtbaar netwerk van keuzebeperkende voorwaarden over hem heen gelegd wordt. Dit in tegenstelling tot de echte vrijheid die het geloof biedt.
Verder waren er tijdens het congres verschillende stands opgezet en deze gaven informatie in verband met de Orthodoxie in Europa. Er was ook een boekenstand die zeer ruim voorzien was van orthodoxe werken. In dit geval waren de meeste publicaties in het Frans. Diverse kloosters waren met stands vertegenwoordigd.
Tenslotte vergeten we niet dat dergelijke congressen ook de plaats zijn waar vriendschappelijke relaties worden aangeknoopt met mensen uit gans Europa: een onvergelijkbare rijkdom!
De Rooms-katholieke aanwezigheid werd onderlijnd door de persoon van de Bisschop van Straatsburg en verschillende priesters en leken. De RK priester, rector van het onderwijsinstituut, ontving als dank voor zijn spontane medewerking een fraaie ikoon van St Etienne. Hij beantwoordde het dankwoord op buitengewone en ontroerende wijze, aangevend hoe verheugd hij was over de orthodoxe presentie in zijn school en kerk en hoezeer kerken over en weer moeten leren op positieve wijze met elkaar om te gaan.
Op het einde van het Congres was er Aartspriester Jean Gueit die de slotzitting hield. Ditmaal begon hij heel rustig, maar al snel kwam hij –als gebruikelijk- in razend tempo tot behartenswaardige opmerkingen en conclusies.
De integrale teksten van dit congres zullen over enkele maanden verschijnen in het franse blad Contacts en mogelijk ook in andere publicaties.
Vader Bernard Peckstadt i.s.m. Arent-Johannes van Sminia
14de West-Europees Orthodox congres
Straatsburg 25 – 28 mei 2012
Enkele indrukken van de Belgische delegatie
Het heeft mij ten zeerste verheugd dat we met een kleine delegatie vanuit parochies van Gent en Brugge hebben kunnen deelnemen aan het 14de West-Europees orthodox congres te Straatsburg. Het waren onvergetelijke dagen die we daar hebben mogen beleven juist na het Feest van Hemelvaart en reeds toeziend naar het grote Feest van Pinksteren. Met meer dan 600 deelnemers komende uit Frankrijk, België, Nederland, Luxemburg, Duitsland en Groot-Brittannië en nog vele andere landen.
Men woonde daar heel degelijke conferenties bij alsook “workshops” met een groot aantal sprekers en in verschillende talen. Keuze genoeg voor ieders wat. We namen er deel aan de mooie liturgische Diensten, welke in heel mooie kerken van de stad Straatsburg werden gevierd. Deze diensten waren prachtig verzorgd, in een heel mooie harmonie verdeeld over een 4 tal koren, die voornamelijk in de lokale talen zongen, meer bepaald in het Frans, het Duits en het Arabisch.
Kortom het was een bevestiging van een levendige lokale orthodoxe kerk uit het Westen. De sfeer en de contacten die we konden hebben met zoveel orthodoxen uit verschillende parochies uit Frankrijk, Duitsland, België, Nederland, en andere landen, was uiterst verrijkend.
Ik ben ook heel blij te mogen zien dat men aan onze congressen een echt West-Europees karakter wil geven : de Diensten in de verschillende talen, en alle conferenties welke op een schitterende manier simultaan vertaald werden in het Nederlands, het Duits en het Engels. Verder was ik heel blij te mogen zien dat er nog enkele personen aanwezig waren die er reeds waren van bij de eerste congressen georganisseerd door de Fraterniteit van West-Europa, zoals Vader Jean Gueit, de families Sollogoub, Vader Ignace Peckstadt, Nicolas Behr, Nadine Arnould, Vsevolod Goussef, enz… Zij blijven steeds met veel kracht getuigen van het belang van deze broederschap die we hebben mogen beleven zoals het in het begin was. Het zijn zij die ons nog steeds steunen om hiermede verder te gaan.
Daarenboven ben ik heel blij te zien dat er een belangrijke nieuwe generatie actief meewerkt, waarvan er heel wat thans priester of diaken zijn geworden of gewoonweg op één of andere manier actief zijn in onze kerken.
Dank zij hun prestaties in andere organisaties zoals de ACER, Syndesmos, de Orthodoxe jongeren van België en Nederland enz.. hebben zij ook een heel goede ervaring en getuigen zij allen van dezelfde broederschap als deze welke men vindt in de Orthodoxe Fraterniteit. Het is belangrijk dat we ook met deze groep verder de beste banden kunnen onderhouden om aldus verder te kunnen zorgen voor de Orthodoxie van morgen. We moeten ons blijven inzetten en ons vooral bewust zijn van die “Orthodoxie van morgen.”
Daarom is het ook zo belangrijk dat we de lokale talen in onze parochies gebruiken, een taal welke de jongeren en kinderen op school leren. We moeten kunnen getuigen van een “lokale” Orthodoxe Kerk, vanwaar uit we allen als christenen dezelfde warme boodschap van Christus’ mogen brengen, gevoed door dezelfde Orthodoxie, niettegenstaande wij soms van verschillende afkomst zijn, Russische , Griekse, Roemeense, of Belgische afkomst.
Laten we vooral samen met vele anderen steeds verder bidden en samen werken om steeds te getuigen van een éne Orthodoxe Kerk
Tenslotte dank aan allen, de organisatoren van het congres, de sprekers, vertalers en al diegenen die hun steentje hebben bijgedragen voor het welslagen van dit onvergetelijk congres. En met name ook de jonge, onvermoeibare stewards. Nog vele jaren aan allen! Christus is verrezen! Hij is waarlijk verrezen!
Vader Bernard Peckstadt
VERDER OVER DIT CONGRES:
RADIO ORTHODOXIE (VRT) over Orthodox Congres in Straatsburg: “DE WAARHEID ZAL U VRIJMAKEN”
In mei 2012 had in Straatsburg een groots Congres plaats van de Orthodoxe Kerk in West-Europa met als thema: ‘de waarheid zal u vrijmaken’. Dit driejaarlijks congres bracht ruim 600 orthodoxe christenen bijeen uit diverse landen van West-Europa, waaronder uit België. Vader Bernard Peckstadt, priester in Brugge en Oostende, en David den Boer, theoloog woonachtig te Parijs, geven hun indrukken weer.
Luister hier online: klik hier
Luister op de Radio 1 (VRT: donderdag 7 juni 2012 om 20u03).
Productie: Bisschop Athenagoras van Sinope (Oecumenisch Patriarchaat)
© Orthobel – juni 2012
Voor meer foto’s van dit congres: klik hier
Brugge – Het orthodox Paasfeest meegevierd in uw parochie was een nieuwe belevenis en ervaring voor ons allen. Waarom zeg ik een nieuwe omdat voor ons allen de eerste keer was dat wij het Paasfeest in het Nederlands gevierd hebben!
God’s Woord kan inderdaad in iedere taal verkondigd en beleefd worden als de mens met zijn vrije wil, liefde en verlangen echt ernaar dorst om het te beleven en te verkondigen! Taal is een schat, taal is een communicatiemiddel, taal geeft kleur, taal brengt ons in dialoog en tot samen-zijn. Maar het gebed is het belangrijkste en krachtigste middel dat ons tot vernieuwing en geestelijke vooruitgang brengt.
De diensten zijn mooi geweest met daarbij de aanwezigheid en de gebeden van de goede opzichter, Mgr. Athenagoras alsook van de priesters en gelovigen. De pracht van de diensten kwam tot uiting wanneer, Zijn Excellentie bisschop Athenagoras van Sinope met kracht, liefde en vreugde, verschillende malen en in verschillende talen ons allen verkondigde: “Christus is verrezen!”. Waarop wij allen met kracht en vreugde in ons hart terug bevestigde:” Hij is waarlijk verrezen!”
Laten wij dan zeker niet vergeten het Paastroparion gezang dat in verschillende talen werd gezongen en dat onze harten vervulden met de waarheid van het orthodox geloof en ons tot een realiteit brengt dat Christus door Zijn dood de dood vertreden heeft en aan hen in de graven SCHENKT Hij het LEVEN. De wereld vertelt eerst ons over het leven en dan over de dood, maar de Kerk verkondigt ons EERST over de DOOD en dan over het LEVEN!!!
De dienst van de Vespers van de Liefde heeft inderdaad zijn ware betekenis bereikt! Een heel mooi dienst met een intense betrokkenheid en verkondiging van het Evangelie in de schoonheid van elke taal! Op zondag werd de vreugde van het Paasnachtviering verlengt in de dienst van de Verspers des Liefde alsook na deze dienst. Het feest van Pasen begint eerst en vooral in de Kerk en wordt niet beëindigd maar voorgezet namelijk: de Agape. Men voelt en straalt de continuïteit van het feestgebeuren in de parochiezaal waarin alle orthodoxen uit de wereld samen elkaar ontmoeten en samen het Grootste feest van het christendom beleven en vieren het hier en nu, in dit mooi en kleurrijk landje!
Het was een verrijking voor mijzelf alsook voor mijn man en onze kinderen! Voor mijn kinderen was het ook een nieuw ervaring om het eerste Paasfeest in het Nederlands te kunnen horen en beleven! Alsook het wakker blijven tot aan het einde van de Goddelijke Liturgie met blijdschap en vreugde in hun hartjes. En nu het meeste liedje (gezang) dat ze (Jessica-Gabriela en Vanessa-Michaela) zingen: thuis, in de auto, bij het bezoek aan onze vrienden, is het Paastroparion in het Nederlands, Roemeens en Grieks!!!
Hartelijk dank aan u allen die de schat, de schoonheid en de Traditie van de Orthodoxe Kerk ook in het Nederlands willen doorgeven. Hartelijk dank voor uw openheid, liefde, dienstbaarheid, vriendelijkheid, gastvrijheid! Moge God u allen gezondheid, kracht, wijsheid en moed geven in al uw werken! Wij komen wel ooit terug! Hartelijke groeten,
Mihaela
Christus is verrezen, Ik heb een mooi Paasweekend beleefd.Een prachtige liturgie waarbij je de betekenis van Pasen weer voelt. Dan komen de goede gevoelens weer boven, de samenhorigheid, niet kijken naar rang of stam, alle nationaliteiten samen jong en oud, beseffen dat wij allemaal zondaars zijn en vieren dat Christus zichzelf gegeven heeft en verrezen is voor de zonden van ons allen.
Ons verblijf in het klooster heb ik heel positief ondervonden. Met zo’n grote gastvrijheid kan dit moeilijk anders. Hopend u snel weer terug te zien, Hij is waarlijk verrezen.
Pierrot Slegers
Lieve vader Bernard, ik ben heel gelukkig dat ik deel mocht nemen aan de feest samen meet jullie..het was heel mooi,maar spijtig genoeg kon ik niet alles meevolgen op het einde door mijn vermoeidheid..dit is trouwens mijn eerste keer dat ik deel neem aan het Paasfeest..hartelijk bedankt en tot de volgende keer.
Alexandru
Beste vader Bernard.. hartelijk dank voor de grote belevenis die door u en door andere co-celebranten werd geschonken.. de Paasliturgie was prachtig…maar de Vespers des Liefde waren de beste .. u heeft een mooie krachtige stem en het mooist moment tijdens de liturgie vond ik toen Monseigneur Athenagoras de Paasgroet in verschillende talen zei.. beide Liturgieën waren inderdaad Hemel op aarde.. ik kwam zaterdag aan helemaal vermoeid, maar ik vertrok de zondag met volgeladen batterijen en een hart vol moed en hoop voor onze parochie in Hasselt en voor het leven in het algemeen. Christus is verrezen! Nog eens bedankt voor alles en tot de volgende keer. Alexandru en Stefania C.
Zijne Alheiligheid de Oecumenische Patriarch Bartholomeos heeft op zaterdag 12 mei in de Nieuwe Kerk in Middelburg de prestigieuze Internationale Four Freedoms Award 2012 ontvangen. Deze uitreiking gebeurde in aanwezigheid van Hare Majesteit koningin Beatrix en Minister-President Drs. M. Rutte.
De prijzen zijn vernoemd naar de vier vrijheden die de Amerikaanse president Roosevelt noemde in een speech tot het Congres in 1941: vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, vrijwaring van gebrek en vrijwaring van angst. De Awards worden in de oneven jaren in New York uitgereikt, in de even jaren in Middelburg. De voorouders van president Franklin D. Roosevelt kwamen uit Zeeland.
Oud-president Lula da Silva van Brazilië ontving de onderscheiding voor zijn jarenlange strijd tegen armoede en onrechtvaardigheid in zijn land. Om gezondheidsredenen kon hij zelf niet naar Middelburg komen.
Tv-zender Al Jazeera kreeg de Award voor vrijheid van meningsuiting, voor de inspanning om onafhankelijk nieuws te brengen en voor de inzet voor vrijheid van informatie.
De Iraakse vice-premier Al-Shahristani kreeg de onderscheiding voor vrijwaring van angst voor zijn inspanningen bij de overgang van dictatuur tot democratie in Irak.
De prijs voor vrijheid van godsdienst werd uitgereikt aan Z.A. Oecumenische Patriarch Bartholomeus van Konstantinopel, Zijne Alheiligheid de Oecumenische Patriarch Bartholomeos I is genomineerd voor zijn inzet voor het fundamentele recht op vrijheid van godsdienst, zowel voor de bevolking van zijn geboorteland Turkije als voor de volkeren van Midden- en Oost-Europa. Samen met de Paus van Rome ondersteunt hij de dialoog gericht op verzoening tussen Christenen, Moslims en Joden. Daarbij veroordeelt hij consequent elke vorm van fanatisme. Patriarch Bartholomeos is niet alleen begaan met de geestelijke wereld, maar maakt zich al vele jaren zorgen over klimaatverandering, vermindering van biodiversiteit, beschikbaarheid van schoon water en excessieve consumptie. Hij wordt daarom ook wel ‘de groene Patriarch’ genoemd.
De Indiase Ela Ramesh Bhatt kreeg de Freedom From Want Award: de onderscheiding voor vrijwaring van gebrek. Zij zet zich in voor gelijke kansen voor vrouwen in India.
Uitreiking Franklin D. Roosevelt Four Freedoms Awards
12 mei 2012 te Middelburg.
Samen met de Belgische Consul Generaal voor Nederland, Mr. Philippe Leroy, advocaat aan de balie te Gent, hadden we de eer en het genoegen aanwezig te zijn op 12 mei 2012 te Middelburg in de Nieuwe Kerk voor de uitreiking van de Franklin D. Roosevelt Four Freedoms Awards, in aanwezigheid van hare Majesteit Koningin Beatrix, onder andere aan ZAH de Oecumenische Patriarch Bartholomeos.
Toevallig bij onze aankomt in de Nieuwe kerk hebben we er onze geliefde Patriarch ontmoet met aan hartelijke begroeting, evenals Metropoliet Panteleimon en Mgr. Athenagoras van Sinope.
De zitting had plaats om 11 uur, en er werden 5 Awards toegekend aan:
Al Jazeera, bekende onafhankelijke Arabische radiozender, Z.A.H. de Oecumenische Patriarch Bartholomeos, ons goed bekend, Mevrouw Elsa Ramesh Bhatt uit India, grondlegster van de kleine economische activiteiten voor arme vrouwen, Dr. Hussain Al-Sharristani, grondlegger van democratische waarden en inzet voor een vrij Irak, Luiz Inacio Lula da Silva (afwezig wegens ziekte), President van Brazilië voor zijn inzet voor een sociale en economische gerechtigheid.
Mevrouw Anna Eleonor Roosevelt heeft de voorstelling voor haar rekening genomen van ZAH de Oecumenische Patriarch Bartholomeos en Zijn verdiensten om met een Award te worden bekroond, waarna ze samen met Monseigneur Athenagoras van Sinope het lint met de beeltenis van wijlen President Franklin D. Roosevelt Hem hebben omgedaan.
In haar laudatio had Mevrouw Anne Eleonor Roosevelt het over de persoonlijke ervaring van Z.A.H voor de inspanningen die hij in het kader van de opbouw van de vrede biedt en de voortdurende dialoog die Hij onderhoudt met de Christelijke, Islamitische en Joodse gemeenschappen, en de verzoening die hij wenst te bevorderen met die diverse gemeenschappen, alsook van Zijn niet aflatende inzet voor het milieu ( Hij wordt vaak de Groene Patriarch genoemd).
Z.A.H. de Oecumenische Patriarch Bartholomeos had het in Zijn dankwoord over de drie dimensies van Zijn roeping, te weten de moeilijke roeping voor de uitdrukking en het uitdragen van het Orthodox geloof opgedaan in Zijn geboorteland, het Eiland Imbros, en de nog steeds gesloten theologische school van Halki (gesloten door de Turkse overheid sedert meer dan veertig jaar).
De tweede dimensie is deze van de zending van het Oecumenisch Patriarchaat, gedreven door een vrije relatie met anderen, waarin vrijheid centraal staat, en op deze planeet, door God geschapen, er plaats is voor iedereen (daarbij verwijzend naar de tragedie van 11 september in New York op ground zero).
De derde dimensie is het waarderen van de schoonheid van Gods schepping, en dat de zogezegde ecologische crisis geen economische of technologische crisis is maar een spirituele en ethische crisis waarvan we ons bewust moeten zijn.
Tenslotte dat niemand het recht heeft om het fundamenteel geboorterecht van iedereen en het recht om zich vrij te ontplooien tegen te houden, en het onderdrukken van de religieuze vrijheid het ontkennen van het menselijk leven betekent.
De toehoorders waren zeer onder de indruk van de toespraak van ZAH de Oecumenische Patriarch Bartholomeos. Na de plechtigheid was er gelegenheid om de laureaten te groeten tijdens een zeer mooie en rijkelijk voorziene receptie.
Paul Remerie
Een videoverslag vindt u bij Omroep Zeeland.
Zaterdag 5 mei 2012
Thema: “ICONEN, EEN SACRAMENTEEL BEELD”
Iconen zijn de mooiste manier om de boodschap van God te krijgen. De schoonheid van de kleuren, het goddelijke zicht dat straalt van de iconen brengt ons in een wereld vol met diepe gevoelens, liefde en verstand. Hoe het komt dat zoveel schoonheid straalt vanuit de iconen, hebben de kinderen geleerd van het mooie verhaal van Natasha. Inderdaad het verhaal begin in Edessa, een zeer oude stad van Mesopotamië en die zich vandaag bevindt in Turkije. Daar werd een oude koning die Abgar noemde erg ziek. Hij had geen hoop meer tot hij hoorde dat Jezus Christus de mensen genas. Hij stuurde enkele mensen naar Jezus en hoopte dat Jezus hem zou genezen.
Maar Jezus kon niet zo ver gaan en daarom gaf Hij een doek aan de mensen van koning Abgar. Toen ze terug kwamen, waren ze verbaasd om te zien dat het gezicht van Jezus verscheen op dat doek. Door het doek aan te raken werd koning Abgar opnieuw gezond. Uit dankbaarheid voor Christus werd de koning en zijn hele koningdom christen.
Zo hadden de christenen de eerste icoon van Christus die niet door de mensenhanden gemaakt was. Na derde eeuw begon christenen veel iconen te schilderen met natuurlijke kleuren en natuurlijke materialen, op hout en op de muren van de kerken.
Na het verhaal gingen de kinderen samen met vader Bernard, Natasha en Daniel naar beneden in de kerk om rustig te kijken naar de muren vol met schitterend fresco’s en iconen en “lazen” op de beelden verschillende verhalen uit de tijd van Jezus. Beneden luisterden de kinderen ook naar een andere interessante verhaal van Daniel over de purper kleur die vroeger gebruikt werd voor de mantel van de Moeder Gods en om de tuniek van Christus te schilderen. In die vroege tijd waren duizenden zeeslaken nodig om 100 g paarskleur te krijgen. Die kleur was afkomstig uit hun klier! Daniel toonde ook een mooie foto van een purperslak. Door dit alles kregen de kinderen een beeld over het belang van de iconen voor de christenen.
Met de zielen vol kleuren en stralen van de iconen kwamen de kinderen terug naar boven en begonnen op hun beurt iconen te schilderen op papier. Iedereen heeft zijn best gedaan om de mooie invloed van het fresco, op zijn eigen manier te weerspiegelen in zijn werk. Het resultaat was zo mooi dat het papier begon te leven onder de kleuren van de kinderen!
Op het einde kwam nog de beloning voor hun werk: lekkere pannenkoeken met bruine suiker, door de handen van Natasha gemaakt! Ondertussen toonde Daniel hoe we een stok door de twee kanten van een ballon kunnen insteken zonder dat de ballon ontploft: er zijn twee sterke kanten aan een ballon: bovenaan en onderaan. Zo ook kunnen de mensen hun sterke kanten gebruiken tegen de aanval van de duivel: door de liefde en het geloof. Om zich te herinneren aan het verhaal van de sterke kanten, kregen de kinderen elk nog een rode ballon van Daniel en nog twee borden met koeken!
We kunnen zeggen dat de kinderen op een creatieve manier kennisgemaakt hebben met de schoonheid van de kerk en met een persoonlijke aanwezigheid van God in ons dagelijkse leven. Daarom zullen de kinderen deze ervaring van schoonheid en liefde zeker nog lange tijd herinneren.
Dit was de laatste catechese van het schooljaar. Graag willen wij opnieuw herstarten met een maandelijks kindercatechese in de maand september.
We verwachten jullie met nieuwe interessante ervaringen in ons kerk in Brugge!
Het catecheseteam: Natasa, Victoria, Daniël, Christina, Stefan en Vader Bernard
Verslag: Daniël M.
Nieuwe klokken voor onze kerk
Wij zijn heel blij jullie te kunnen melden dat wij vandaag op 1 mei 2012, op het feest van de Heilige Profeet Jeremias en de Heilige Tamara, Koningin van Georgië, 4 nieuwe klokken voor onze kerk van de HH. Konstantijn en Helena in ontvangst hebben kunnen nemen. Deze nieuwe klokken zijn vervaardigd in Aarle-Rixtel in Nederland in de alom bekende koninklijke klokkengieterij “Petit Fritsen”. Het is op twee na het oudste familiebedrijf. Het bestaat sinds 1660 en vierde onlangs haar 350 jarig bestaan.
In deze klokkengieterij maakt men ook Zvon klokken die binnen de Orthodoxe kerk veelal worden gebruikt. Wij hebben vooral voor gestemde klokken gekozen, zodat de verschillende klokken in harmonie met elkaar zouden klinken. Bij deze bieden wij u een korte uitleg hoe zulke klokken vervaardigd worden. Dit gebeurt in twee belangrijke fases.
Het gieten van onze klokken
Voor iedere te gieten klok werd een mal vervaardigd met behulp waarvan een stenen kern werd gebouwd. Deze werden afgewerkt met een laag cementzand, waarop de zogenaamde “valse klok” werd aangebracht in de vorm van de uiteindelijk te gieten klok. Op de buitenzijde van deze valse klok komt een dunne waslaag, waarop de eventuele letters of versieringen komen.
Zo hebben wij onze vier klokken ook een naam gegeven en dit naar de patroonheiligen van onze 4 oudere acolyten namelijk Patrick, Nicolas, Thomas en Georges.
Zo werden onze klokken gekenmerkt onder de namen van de Heilige Patrick, Heilige Thomas, Heilige Nicolas en Heilige Georges telkens met daarbij vermeld Anno 2012.
Hierna werden zij ingestreken met enkele lagen zeer fijne leem en omsloten door een stalen bak, waarna de nog vrije ruimte werd opgevuld met cementzand. Na het droogproces door middel van vuur, waardoor de waslaag smelt, werd de buitenvorm (zgn. “mantel) gelicht, de valse klok verwijderd en de “mantel” opnieuw op haar plaats gebracht. De valse klok is nu een klok van lucht geworden en gereed voor het gieten. Na gieten en afkoeling werd de mantel afgenomen, de kern verwijderd en werd de klok gepolijst.
Het stemmen van onze klokken
Na het polijsten van onze klokken werden deze gestemd. In principe worden de klokken gestemd op vijf zogenaamde partialen. Zo worden bijvoorbeeld bij een C2 klok de tonen C1, C2, C3, Es2 en G2 apart gestemd. Dit gebeurt door voor elke toon aan de binnenzijde van de klok materiaal weg te slijpen. Lastig daarbij is dat de gebieden voor elke individuele toon gedeeltelijk ook invloed hebben op de andere tonen in de klok. Het is overigens absoluut noodzakelijk al deze tonen te stemmen omdat anders de klokken samen niet zullen klinken.
Wij hebben contact gehad met dhr. Jo Haazen, voormalig directeur van de beiaardschool en zeer gekend met de orthodoxe traditie, die ons de volgende tonen voorstelde: E3, Fis 3, A3 en Cis 4. Hiermee kunnen wij zowel in mineur als in majeur combinaties maken. Het totaalgewicht van onze vier klokken in gladde uitvoering en met vlakke kop bedraagt 105 kg.
Wijding van onze klokken
Alvorens dat men deze klokken zou installeren in onze klokkentoren bovenaan onze kerk hebben wij – met een kleine delegatie van onze parochie – ze plechtig ingewijd. Deze klokkenwijding had dus plaats op 1 mei 2012 om 10.30u in onze kerk te Brugge.
Het was Vader Bernard die bij deze klokkenwijding voorging en dit nog in de vreugde van de Paastijd. Na het zingen van het Paastroparion in verschillende talen werden enkele toepasselijke psalmen gelezen namelijk psalm 148, 149 en 150.
Nadien was er de vredeslitanie waarbij er enkele mooie voorbeden gezongen werden over het zegenen van deze klokken. Zoals “Opdat zij de gave van genade schenken aan allen die bij nacht en bij dag hun geluid horen en zich haastig zouden spoeden om Uw heilige Naam te loven, bidden we de Heer”
“Opdat deze klokken de gelovigen aansporen zijn geboden te onderhouden en hen vrijwaren van elke zichtbare en onzichtbare vijandige krachten, bidden we de Heer.”
Hierna werd nog Psalm 28 gelezen en vervolgens een gebed voor de klokken gelezen:
Hierbij een deel uit dit gebed: “Zegen deze klokken, die ons gebed uitdrukken ter ere van de heiligen Konstantijn en Helena, patroonheiligen van deze kerk, zegen ze en geef hen een harmonische klank, niet allen om aangenaam te klinken in onze oren en onze zielen, maar om ons ertoe te brengen Uw heilige en eeuwige Naam te eren, en om ons te leiden naar ons heil.
Bewaar hen tot in de eeuwigheid, opdat wij door hen getuigenis mogen afleggen van ons oprecht geloof, evenals van ons geestelijk erfgoed. Maak dat ze deel uitmaken van onze kerk ter ere van uw glorie en uw Koninkrijk, opdat wij onophoudelijk zouden verheerlijken door de klank van onze stemmen en die van deze klokken als trompetgeschal, U de God die deel uitmaakt van de Drie-eenheid en die wij aanbidden in de eeuwen der eeuwen”
Verder had dan de eigenlijke wijding plaats waarbij Vader Bernard deze alle vier besprenkelde aan de vier zijden, zeggend: “Deze klokken worden gezegend en geheiligd door dit heilig water: in de Naam van de Vader en de Zoon en De Heilige Geest”. Amen
Hierna las men nog psalm 69 waarbij de priester deze klokken ook nog bewierookte aan de vier zijden.
Tenslotte zong men nog enkele hymnen zoals het Troparion van onze patroonheiligen, de Heiligen Konstantijn en Helena, een Hymne aan de Moeder Gods, alsook het Troparion van het feest van de Doop van Christus in de Jordaan om te eindigen met de slotgebeden.
Het was een heel mooie intense viering waar diegene die onze kerk vertegenwoordigen getuigen kunnen van zijn.
Alvorens de klokken naar hun definitieve bestemming werden gebracht namen we nog met de deelnemers een gezamenlijke foto als herinnering van dit belangrijk gebeuren.
Ondertussen bevinden zich de klokken reeds in onze klokkentoren en hopen we dat ze een aanroeping mogen zij voor vele gelovigen om de Naam des Heren steeds te aanroepen.
Voor meer foto’s: Klik hier
Een bijzondere week……..
De laatste week van april was er opnieuw wat meer leven in de Parochiekerk van de Heiligen Konstantijn en Helena te Brugge. Met 8 oud-cursisten van het iconenatelier kwamen we samen om ons verder te verdiepen in het schilderen van iconen.
Ditmaal zonder begeleiding maar daarom niet minder intens!. Het was duidelijk voelbaar dat de jaren die achter ons liggen een band hebben geschapen met de Orthodoxe parochie en met elkaar.
We hebben samen gebeden , geschilderd, van gedachten gewisseld……..en genoten van de maaltijd samen. Het was mooi te ervaren dat doorheen dit alles de stilte momenten overheersten en ons samenzijn in eerbied voor elkaars werk nog intenser maakte.
Onze lieve Agnes, zonder wie dit atelier nooit zou zijn ontstaan had heel vaak een plaats in onze gedachten én in onze gesprekken. Ook al was ze niet fysiek voelbaar, toch had ik het gevoel dat ze glimlachend naar ons keek. We hebben dan ook de week in dankbaarheid afgesloten met een mooi gebedsmoment ter nagedachtenis aan haar.
Dank aan zuster Joanitsia, zuster Ann-Jaqueline, zuster Stefana, Hugo, Sanny, Guido en Carinne. Niet in het minst dank aan de Orthodoxe parochie en Vader Bernard. Ik hoop ten zeerste, en dit was ook de wens van Agnes dat deze samenwerking nog heel lang mag blijven .
Bernadette
Nog enkele indrukken
Twaalf jaar geleden nam onze dierbare Agnes het initiatief tot het opstarten van “het iconenatelier Johannes van Damascus” in de schoot van de Orthodoxe Parochie te Brugge. Velen onder ons hebben hier de eerste pasjes gezet in het iconen schilderen en we kijken met warmte terug naar de voorbije jaren.
Het was de uitdrukkelijke wens van Agnes dat het iconenatelier verder zou blijven bestaan. Ook de Brugse orthodoxe parochie van de Heiligen Konstantijn en Helena vinden het zeer belangrijk en van grote waarde.
Van 23 tot en met 27 april 2012 werd er een oefenweek gestart met een groep van acht personen die ervaring hebben in de kunst van het iconenschilderen. Er werd in gemeenschap geschilderd aan een icoon naar eigen keuze. Alles gebeurde in een sfeer van kalmte en rust. Het uitwisselen van ideeën en praktische tips verliep in de geest van vriendschap en genegenheid voor elkaar.
Als een bezorgde gastvrouw zorgde Bernadette voor de gezamenlijke maaltijden met belegde broodjes, de heerlijke soep , groeten en fruit , koffie, thee en gebak die alle fijnproevers kon bekoren.
Zusters Stefana, Sanny en Guido verbleven in het gastenkwartier van de zusters karmelietessen en konden er genieten van een vredige nachtrust en zeer verzorgd morgen en avondmaal. Zuster Dominique is een innemende gastenzuster. Van harte dank zuster.
Uit naam van gans de groep danken we vader Bernard die een mooie gebedsviering verzorgde ter nagedachtenis van Agnes. We brengen ook een dankbare groet over aan Hugo en Bernadette die ons een mooie intense week bezorgde waar we in vriendschap konden samen bidden en werken.
Er werd gesproken over een nieuwe iconencursus voor volgend jaar 2013 met een lesgever die onze groep wil begeleiden en onze blik kan verruimen op “DE VENSTER OP DE HEMEL”. Tot weerziens volgend jaar!
Guido Vermeulen
Op zondag 22 april 2012 nam de orthodoxe parochie van de Heiligen Konstantijn en Helena van Brugge voor de eerst maal deel aan het initiatief van erfgoeddag.
Het thema van de erfgoeddag 2012 is “Helden”. Zo ging men op zoek in de stad Brugge naar de helden uit ons verleden. In de orthodoxe kerk te Brugge kon men kennismaken met de orthodoxe helden, namelijk de heiligen, aan de hand van een schitterende iconenwand en de prachtige fresco’s in deze kerk.
Het was de eerste keer dat de orthodoxe parochie aan dit initiatief deelnam. De parochie was verrast van de grote opkomst. Nagenoeg 600 personen bezochten er de kerk.
De orthodoxe kerk stelde haar deuren open van 14.00u tot 18.00u. Vader Bernard Peckstadt, de rector van de parochie, gaf er om het uur een rondleiding over de helden van de orthodoxe kerk. Telkens was de kerk bomvol. Hij gaf er eerst een korte uitleg over het ontstaan van de parochie en stelde nadien aan de hand van de iconen en fresco’s de heiligen voor. Voor vele mensen was het echt een ontdekking. De belangstelling was groot.
In de parochiezaal op de eerste verdieping kon men het iconenatelier van de Heilige Johannes van Damascus bezoeken. Hugo Christiaens en Zuster Stefana, twee leden van het atelier, schilderden daar iconen en gaven er uitleg over het schrijven van iconen. Voor wie wou was er nog een pannenkoek en een koffie.
Graag houden wij er aan alle vrijwilligers te danken die mee hielpen bij deze succesvolle Erfgoeddag. Dankzij hun medewerking zou dit initiatief niet mogelijk geweest zijn.
Marie-Ethel stond in voor de boek- en iconenshop van de kerk. Catherine, Natasha, Natalia, Lucienne en Simonne zorgden er voor het onthaal en de verkoop van de koffie en pannenkoeken.
En tenslotte Hugo en Zuster Stefana die de initiatie over het schilderen van iconen demonstreerden. Het werd een aangename namiddag. We waren allen aangenaam verrast van de grote opkomst.
Voor meer foto’s klik hier naast: Erfgoeddag – “Helden in de Orthodoxe Kerk”
Voor filmpje over erfgoeddag: Filmpje erfgoeddag
Patriarch Bartolomeos heeft aangekondigd dat dit jaar, 2012, het Heilig Chrisma opnieuw geconsacreerd zal worden op Heilige Vrijdag in het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. Het Heilig Chrisma wordt geconsacreerd door de Oecumenische Patriarch om te gebruiken in heilige kerken voor de celebratie van het sacrament der Heilige Zalving. Het Heilig Chrisma is dus een band die alle Orthodoxe Christenen over heel de wereld verenigt.
Het Orthodoxe publiek is spijtig genoeg niet algemeen op de hoogte van de betekenis, geschiedenis en voorbereiding van het Heilig Chrisma. Daarom vond ik het nuttig om het informatieve pamflet te vertalen over het Heilig Myron zodat die informatie kan verspreid worden onder de orthodoxen. Het pamflet werd opgesteld door Pavlos Menesoglou in het Grieks (Athene, Apostolisch Diaconaat 1992) en de pagina’s 13 tot 19 uit zijn boek, “Het Heilig Chrisma in de Oosterse Orthodoxe Kerk”, (Thessaloniki: Patriarchaal Instituut voor Studies de Vaderen, 1972), vormen het materiaal voor dit artikel. Dit boek bevat ook een uitgebreide bibliografie.
Vader George C. Papademitriou
De Wijding van het Heilig Myron
In de Orthodoxe Kerk, wordt het Heilig Myron gewijd om het sacrament van de zalving te vieren. Het is een zichtbaar teken van de overdracht van de gaven van de Heilige Geest naar hen die gedoopt werden.
Tijdens de beginjaren van het christendom, werd de overdracht van de gaven van de Heilige Geest aan de dopelingen volbracht door de Apostelen door “handoplegging”. In het Evangelie lezen wij het volgende: “Toen de Apostelen in Jeruzalem vernamen dat Samara het woord Gods had aangenomen, vaardigden zij Petrus en Johannes naar hen af, die na hun aankomst een gebed over hen uitspraken, opdat zij de heilige Geest zouden ontvangen. Deze was namelijk nog op niemand van hen neergedaald; ze waren alleen gedoopt in de naam van de Heer Jezus. Zij legden hun dus de handen op en ze ontvingen de heilige Geest.” (Hand. 8, 14-17)
Toen de Kerk zich verspreidde over heel de wereld en het aantal dopelingen enorm toegenomen was, was het niet meer mogelijk te handelen zoals in Samara. Daarom introduceerden de Apostelen het gebruik van het gewijde Myron. Het Heilig Chrisma werd gewijd door de Apostelen en later door de bisschoppen als opvolgers van de Apostelen. De “handoplegging” werd volledig vervangen door het Heilig Chrisma om de gaven van de Heilige Geest te laten neerdalen.
Het gebruik van het Heilig Chrisma werd in de Kerk overgenomen van een bestaand gebruik uit het Oude Testament. Daarin lezen wij dat de Heer zei tot Mozes: “Neem de fijnste geurige kruiden, vijfhonderd sikkel mirre, en half zoveel zoetgeurende kaneel, tweehonderdvijftig sikkel kalmus, vijfhonderd sikkel laurier, volgens heilig gewicht en een hin olijfolie. Bereid daarvan heilige zalfolie, een geurig mengsel, zoals ook een reukwerker dat maakt; het zal heilige zalfolie zijn.” (Exodus 30, 22-25)
Tijdens de jaren van zijn bestaan, werd het Heilig Chrisma bekend onder namen als “olie”, “olie van dankbetuiging”, “zalfolie”, “Chrisma”, “Chrisma van dankzegging”, “Chrisma des Hemels”, “mystiek Chrisma”, “mirre”, “goddelijke mirre”, “mystieke mirre”, “grote mirre” en “grote en heilige mirre”. Vandaag worden meestal de termen “Heilige Mirre” of “Heilig Chrisma” gebruikt.
Het Heilig Chrisma wordt gemaakt met olie en een aromatisch essence en symboliseert de verscheidenheid aan gaven van de Heilige Geest die de gezalfde christen ontvangt. De oudste lijst van ingrediënten naast de informatie uit de Bijbel over de materialen van de mirre, die vandaag nog steeds gebruikt worden, dateert uit de achtste eeuw. Deze lijst omvat de materialen voor de bereiding van het Heilig Chrisma. In het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel bevindt zich een officiële lijst van aromatische kruiden, waarmee het Heilig Chrisma gemaakt wordt. Het gaat om 57 soorten kruiden.
Er is geen informatie beschikbaar over hoe het Heilig Chrisma gewijd werd tijdens de eerste eeuwen van het christendom. De oudste verwijzing vinden wij in de Apostolische Traditie van Hippolytos. Later werden instructies over de wijding van het Heilig Chrisma opgenomen in het Grote Gebedenboek (Μέγα Ευχολίον) en Goar’s Eucholion. Vandaag gebruikt Constantinopel deze onderrichtingen in de bereiding van het Heilig Chrisma. Tijdens de negentiende eeuw en in het begin van de twintigste eeuw, deed het Oecumenisch Patriarchaat een speciale inspanning om dit gebedenboek zorgvuldig aan te passen waar het de verordeningen en de dienst van de wijding van het Heilig Chrisma betreft. Deze diensten werden gepubliceerd in 1890, 1912 en 1960.
In overeenstemming met de verordeningen gevolgd door het Oecumenisch Patriarchaat, gebeurt de wijding van het Heilig Chrisma als volgt:
Na de doxologie, op Palmzondag, zegent de Patriarch de Bisschop van de Mirre, die, samen met de andere Bisschoppen, met hem samen werken om het Heilig Chrisma te maken. Zij dragen een witte tuniek die tot de grond reikt. Nadat hij de Bisschop van de Mirre gezegend heeft, legt de Patriarch een handdoek op hem.
De volgende dag, op de Heilige en Grote Maandag, na de Goddelijke Liturgie der Vooraf Gewijde Gaven, komt de Patriarch de Kerk van de Grote Mirre binnen, gewijd aan de Heilige Gregorius, waar een op passende wijze versierde sarcofaag en de waterkokers voor het Heilig Chrisma geplaatst zijn. Dan zegent de Patriarch de start van de cyclus der heiliging van het Heilig Chrisma met een speciale heilige dienst. Na de zegening, sprenkelt hij heilig water op de voorbereide materialen, de gebruiksvoorwerpen en de koperen waterkokers. Dan, met een brandende kaars in de hand, raakt hij elke waterkoker aan en legt er oude verkoolde deeltjes van iconen in. Daarna leest hij hoofdstukken uit het Evangelie. De lezing van deze perikopen uit het Nieuwe Testament worden verder gezet door de aanwezigen, hiërarchen, clerus van het Patriarchaat en bezoekende geestelijken. Deze lezingen gaan de hele dag door, niet alleen op Heilige Maandag, maar ook op Heilige Dinsdag en Heilige Woensdag.
Op de Heilige en Grote Donderdag, na de Goddelijke Liturgie, word een korte smeekcanon aan de Heilige Moeder Gods gezongen aan de heilige sarcofaag. Er wordt gebeden voor hen die voor de materialen zorgden, geld aanboden, of een inspanning leverden om het Heilig Chrisma voor te bereiden.
Op de Heilige en Grote Woensdag, na de dienst der Vooraf Gewijde Gaven, komt de Patriarch opnieuw naar de heilige sarcofaag en, na een korte dienst, plaatst hij in de waterkokers rozenolie aroma, en andere zoetgeurende olie. Op deze dag, zijn alle voorbereidingen om het Heilig Chrisma te maken voltooid.
Op de Heilige en Grote Donderdag, na de Metten (Orthros), begint aan de patriarchale kapel van de Heilige Andreas de processie, nadat de Patriarch evenals de andere hiërarchen met vol ornaat omkleed zijn. Deze processie gaat van het Patriarchaal Paleis naar de Patriarchale Kerk. Tijdens heel de processie worden bellen geluid en draagt de Patriarch de kleine houder met de mirre. De hiërarch met de hoogste rang draagt een albasten houder met het Vooraf Gewijde Chrisma. De tweede in rang draagt een albasten houder met ongewijde Chrisma. De andere hiërarchen dragen kleine zilveren vazen die Chrisma bevatten van de klaargemaakte materialen om te wijden. Vierentwintig archimandrieten (een aan elke kant) dragen twaalf zilveren reservoirs met het Chrisma dat moet gewijd worden. Tijdens de Goddelijke Liturgie, op het aangewezen ogenblik, na de uitroep “Moge de genade van onze Heer” roept de Aartsarchimandriet: “Laat ons aandachtig zijn!” De congregatie knielt en de Patriarch zegent het Heilig Chrisma volgens de regels. Op het einde van de Goddelijke Liturgie, wordt het Heilig Chrisma overgebracht van de kerk naar het centrum van de Patriarchale Mirre, in omgekeerd richting van de processie. Daar worden de albasten en andere houders met Heilig Chrisma bewaard. Na deze overbrenging wordt de Goddelijke Liturgie afgesloten.
Tijdens de eerste eeuwen van het christendom, bestond in de Kerk een vaste traditie waarbij het Heilig Chrisma alleen door de bisschop van de Kerk gezegend werd en niet door de priesters. In die tijd bestond er geen onderscheid in rang tussen de bisschoppen van diocesen, van een metropool of van grotere kerkelijke districten. Met de jaren echter, werd het recht van de bisschoppen om het Heilig Chrisma te zegenen beperkt tot de bisschoppen van kerken met een grotere status, namelijk de Patriarchen en later tot de Oecumenische Patriarch, die vandaag dit recht mag doorgeven aan de hoofden van de lokale Orthodoxe Kerken. Met andere woorden, ook al heeft elke bisschop door zijn status het recht het Heilig Chrisma te zegenen, toch wordt hem dit door het canonieke recht verboden. Dit recht om het Heilig Chrisma te zegenen werd om drie redenen beperkt tot de Oecumenische Patriarch. De schaarste van materialen en de moeilijkheid voor elke bisschop om het Heilig Chrisma voor te bereiden. De constante groei van afhankelijkheid van het diocees aan het hoofd van een grotere kerk en district. Tot slot de speciale positie die de Oecumenische Patriarch door de eeuwen ontving in relatie met de andere patriarchaten van het Oosten, de spirituele band uitdrukkend tussen de Kerken van Constantinopel en de lokale kerken van het volk die het christelijk geloof ontvingen van hun zendelingen.
Dit exclusieve recht van de Oecumenische Patriarch om het Heilig Chrisma te zegenen betekent niet dat de lokale kerken afhankelijk zijn van en ondergeschikt zijn aan Constantinopel. Dit ontvangen van het Heilig Chrisma van de Oecumenische Patriarch is een tastbaar en zichtbaar teken van vriendschap en van de band tussen lokale kerken, de patriarchaten en de zelfstandige kerken met het Oecumenisch Patriarchaat. Het is een noodzakelijk teken, geen teken van superioriteit van de Oecumenische Patriarch in de Orthodoxe Kerk, maar een daadwerkelijk zichtbaar teken van de eenheid tussen het netwerk van Orthodoxe Kerken. Toch wordt het Heilig Chrisma niet alleen gezegend in het Oecumenisch Patriarchaat, maar ook nog in de hedendaagse patriarchaten van Moskou, Belgrado en Boekarest.
Zoals eerder gezegd, wordt het Heilig Chrisma vooral gebruikt bij het sacrament van de Zalving, dat onmiddellijk na het sacrament van het Doopsel toegediend wordt. De Zalving is echter een afzonderlijk sacrament en maakt geen deel uit van het sacrament van het Doopsel. Volgens de Orthodoxe lezingen tijdens het toedienen van het sacrament van de Zalving, ontvangt de gedoopte gaven hem geschonken door de Heilige Geest. Deze gaven helpen de gedoopte een leven te lijden in Christus, waar hij deel van werd door het doopsel, en wapenen hem in zijn strijd tegen zonde en aanvallen van de boze. Door het Zegel van de Zalving, komt de gedoopte “tot de gehele omvang van de volheid van de Christus.” (Ef. 4, 13)
Het Heilig Chrisma wordt ook gebruikt om de niet-orthodoxen te zalven die de Kerk vervoegen, en hen die het Orthodox geloof afgevallen zijn maar tot de Orthodoxe Kerk terugkeren. Het wordt ook nog gebruikt om heilige kerken te zegenen, altaartafels, artikelen en gebruiksvoorwerpen, en ook voor andere heilige ceremoniële omstandigheden. In de voorbije eeuwen, werd het ook gebruikt om Orthodoxe Koningen te zalven tijdens hun kroning.
Hieronder een lijst van data en Patriarchen in de twintigste eeuw wanneer het Heilig Chrisma gezegend werd in het Oecumenisch Patriarchaat:
1903, Patriarch Joachim III
1912, Patriarch Joachim III
1928, Patriarch Basileios III
1939, Patriarch Benjamin I
1951, Patriarch Athenagoras I
1960, Patriarch Athenagoras I
1973, Patriarch Demetrios I
1983, Patriarch Demetrios I
1992, Patriarch Bartolomeos
2012, Patriarch Bartolomeos
De wijding van de Heilige Myron in het Oecumenisch Patriarchaat
door Z.A. de Oecumenische Patriarch Bartholomeos
Voor foto’s van de wijding van de Heilige Myron: Klik hier
Voor een film van de wijding van de Heilige Myron : Klik hier
Middelburg (Nederland) – Zijne Alheiligheid de Oecumenische Patriarch Bartholomeos, primus inter pares van de Orthodoxe Kerk wereldwijd, ontvangt op zaterdag 12 mei 2012 in de Nieuwe Kerk in Middelburg de prestigieuze Internationale Four Freedoms Award 2012. De uitreiking gebeurt in aanwezigheid van Hare Majesteit Koningin Beatrix en Minister-President Drs. M. Rutte.
Het Amerikaanse Franklin and Eleanor Roosevelt Institute kent deze onderscheiding toe aan personen die op mondiaal niveau een substantiële, moedige en persoonlijke bijdrage hebben geleverd aan de vrijheid in de wereld. De Awards worden dit jaar tevens uitgereikt aan de Braziliaanse oud-president Luiz Inácio Lula da Silva, televisiekanaal Al Jazeera, mevrouw Ela Ramesh Bhatt en de Irakese Vice-Premier en Minister van Energie Hussain al-Shahristani.
Het Franklin and Eleanor Roosevelt Institute heeft de Four Freedoms Awards 2012 toegekend op grond van onderstaande argumentatie.
Freedom of Worship
Zijne Alheiligheid de Oecumenische Patriarch Bartholomeos I is genomineerd voor zijn inzet voor het fundamentele recht op vrijheid van godsdienst, zowel voor de bevolking van zijn geboorteland Turkije als voor de volkeren van Midden- en Oost-Europa. Samen met de Paus van Rome ondersteunt hij de dialoog gericht op verzoening tussen Christenen, Moslims en Joden. Daarbij veroordeelt hij consequent elke vorm van fanatisme. Patriarch Bartholomeos is niet alleen begaan met de geestelijke wereld, maar maakt zich al vele jaren zorgen over klimaatverandering, vermindering van biodiversiteit, beschikbaarheid van schoon water en excessieve consumptie. Hij wordt daarom ook wel ‘de groene Patriarch’ genoemd.
International Four Freedoms Award 2012
Luiz Inácio Lula da Silva, oud-President van Brazilië (2003-2010) en vakbondsman in hart en nieren, ontvangt de International Four Freedoms Award 2012 voor zijn vastberaden inzet voor sociale en economische rechtvaardigheid voor de bevolking van Brazilië en zijn internationale politiek die zich richtte op vrede en verzoening. Lula’s niet aflatende strijd tegen armoede in Brazilië is nog steeds een bron van inspiratie voor zowel bevolkingsgroepen als wereldleiders.
Freedom of Speech and Expression
De onderscheiding voor vrijheid van meningsuiting is aan Al Jazeera toegekend voor zijn inzet voor de vrijheid van informatie en voor zijn inspanning om onafhankelijk, onpartijdig nieuws te brengen voor een internationaal publiek, ook in regio’s die tot dan toe onderbelicht bleven en waar de bevolking minder toegang had tot nieuws. Ondanks verzet van met name Arabische leiders groeit het respect voor de wijze waarop Al Jazeera’s verslaggevers hun werk doen. Al Jazeera Satellite Channel is opgericht op 1 november 1996, nadat de BBC haar Arabische televisiestation sloot. In 2006 startte de Qatarese zender met Al Jazeera English, inmiddels een wereldwijd geaccepteerde nieuwszender. De onderscheiding voor Al Jazeera wordt in ontvangst genomen door directeur-generaal Z.E. Sheikh Ahmed bin Jassim bin Mohamed al-Thani.
Freedom from Want
Ela Ramesh Bhatt ontvangt de onderscheiding voor vrijwaring van gebrek voor haar inzet voor grote groepen arme en onderdrukte vrouwen in India. Vastberaden en toegewijd zet Bhatt, de ‘gentle revolutionary’ zich in voor een van de meest fundamentele rechten van de mens, de vrijwaring van gebrek. Zij richtte in 1972 de Self Employed Women’s Association (SEWA) op en twee jaar later de Cooperative Bank of SEWA. Beide organisaties bieden vrouwen in India, het land van het kastenstelsel, kansen te werken onder rechtvaardige omstandigheden of zich zelfstandig te vestigen, waardoor financiële onafhankelijkheid en respect en aanzien binnen hun bereik komt.
Freedom from Fear
De onderscheiding voor vrijwaring van angst wordt toegekend aan Hussain al-Shahristani, vice-Premier en Minister van Energie in de Irakese regering, voor zijn inzet en inspanningen om Irak te helpen bij zijn hervorming van dictatuur tot een vrije, welvarende en stabiele democratie. Na een 11 jaar durende gevangenschap in Abu Ghraib-gevangenis (1980) onder het bewind van Saddam Hussein, wist Al-Shahristani tijdens de Golfoorlog te ontsnappen en te vluchten naar Canada. Al-Shahristani, nucleair wetenschapper, werd opgepakt voor zijn ‘religieuze activiteiten’ en zijn weigering om mee te werken aan het bouwen van een nucleair wapenarsenaal. In 2006 werd hij benoemd tot Minister van Olie. Al-Shahristani’s inzet voor politieke en religieuze vrijheid voor alle Irakezen hebben hem geliefd gemaakt bij zijn landgenoten en hebben ook in de internationale gemeenschap respect en erkenning afgedwongen.
+ + +
De Four Freedoms Award is vernoemd naar de Amerikaanse President Franklin Delano Roosevelt. Zijn voorouders zijn uit Zeeland naar de Verenigde Staten geëmigreerd. De vier vrijheden werden door Roosevelt tijdens de Tweede Wereldoorlog uitgesproken in een rede tot het Amerikaanse congres: de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van geloof, de vrijwaring van gebrek en de vrijwaring van vrees. De vier vrijheden maken deel uit van de preambule van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, die op 10 december 1948 officieel werd aangenomen door de Verenigde Naties. Het Roosevelt Institute en de Roosevelt Stichting willen, door de erkenning van de grote verdiensten van de voorvechters die voor deze grondrechten opkomen, de onschatbare waarde benadrukken van vrijheid, die voor veel mensen in de wereld allerminst vanzelfsprekend of gegarandeerd is.
Elke twee jaar worden vijf Awards toegekend. Vier aan personen wier inzet direct kan worden verbonden aan één van de vier vrijheden en één aan een persoon die zijn functie, zijn persoonlijkheid en zijn invloed langdurig heeft aangewend ten dienste van de menselijke vrijheid in al zijn facetten. In 2002 werd deze International Four Freedoms Award toegekend aan Nelson Mandela, in 2004 aan Kofi Annan, in 2008 aan Richard von Weizsäcker en in 2010 aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Daarnaast is er vier keer een International Four Freedoms Award als speciale prijs uitgereikt. Oud-premier Ruud Lubbers ontving zo’n speciale prijs in 1995.
BIOGRAFIE VAN PATRIARCH BARTHOLOMEOS : KLIK HIER
Bron: Officiële web-site Orthodox Aartsbisdom van België
Op dinsdag 27 maart 2012 kwam er en groep van 40 leerlingen op bezoek naar onze orthodoxe kerk te Brugge. Ze zijn leerlingen van de school van Apostolos Pavlos in Thessaloniki.
Mgr Athenagoras verwelkomde hen en ontving hen in onze kerk, waar hij uitleg gaf over over de orthodoxe aanwezigheid in de Benelux, over de geschiedenis van ons Aartsbisdom en over alles wat interessant kan zijn over onze parochie.
De groep was aangenaam verrast in België zo een mooie kerk te treffen, in het bijzonder in Brugge. Christina, Agathi en Nikolaos zorgden er verder voor een glaasje limonade en een versnapering eigen aan de vastentijd. Het was een aangename ontmoeting en voor de leerlingen een grote verrijking.
Op donderdag 22 maart 2012 was er een delegatie van de vereniging Saint Josse Europe die bezoek bracht aan Brugge. Deze vereniging heeft tot doel contacten te leggen met steden en parochies die iets te maken hebben met Sint Joos.
De groep die ongeveer uit 50 personen bestond kwamen van Saint-Josse-Sur-Mer (Pas-de-Calais) in Frankrijk en bezochten Brugge waaronder onze orthodoxe kerk. Ze hadden onder andere onze kerk uitgekozen daar zij eerder gekend stond als de Sint Jooskapel, verwijzend naar deze Heilige.
Verder staat aan onze toegangspoort, een baldakijntje met het beeld van Sint-Joos, patroon van de stichting en beschermheilige van de pelgrims. Ook in onze kerk – het vroegere Godhuis Sint Joos – hebben wij nu een fresco aangebracht van deze heilige. Al deze zaken en de hele historiek hieromtrent bracht deze groep naar onze kerk.
Roger Cornelis uit onze parochie ontving de groep en gaf er een rondleiding en uitleg. De groep was heel tevreden van het bezoek en stuurde ons naderhand veel woorden van dank voor dit bezoek.
In de namiddag bracht de groep ook een bezoek aan enkele kerken en musea in Brugge, waar zich andere kunstwerken omtrent de Heilige Joos bevinden.
Het was een hele verrijking voor hen alsook voor ons om met deze vereniging in contact te treden. Voor meer informatie kan u verder in ons boekje hierover lezen.
+ B A R T H O L O M E O S
DOOR DE GENADE GODS
AARTSBISSCHOP VAN CONSTANTINOPEL,
HET NIEUWE ROME, EN OECUMENISCH PATRIARCH
AAN DE GEWIJDE CLERUS EN DE VROME GELOVIGEN VAN ONS HEILIG AARTSBISDOM
EN AAN DE HEILIGE AARTSBISDOMMEN VAN ONZE
ZEER HEILIGE APOSTOLISCHE EN PATRIARCHALE OECUMENISCHE TROON
Geliefde kinderen in de Heer,
Ieder mens, geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God, is een tempel des Heren. En voor ons allen die gedoopt zijn in Christus, die gezalfd zijn met de heilige Myron en die geënt zijn op de goede olijfboom van de orthodoxe kerk, geldt het des te meer dat wij tempels zijn van de Heilige Geest, ook al zijn wij door allerlei gewilde en ongewilde zonden van de Heer verwijderd. “als wij ontrouw zijn, blijft Hij getrouw. Hij kan zichzelf niet verloochenen.” [II Tim. 2:13]
Deze genade wordt ons door de heilige myron verleend, want, zoals de heilige Dionysius de Areopagiet zegt, het sacrament van de heilige Myron is de dienst die Gods werking vervolmaakt, om ons kennis en verdieping te schenken. Dit is de heilige dienst die onze opgang bewerkt naar de Godheid en de gelukzalige gemeenschap met de Heilige Geest. De Myron verleent de genade gave van de Heilige Geest; aan al de gelovigen wordt Myron gegeven als geestelijke zalving, koninklijke gave, tot heiliging van ziel en lichaam.
Hierdoor ontvangen we de eerste genade gave van de Geest, door Wie “iedere gave goed is en een volmaakte gift”. Onze God, Die de Heilige Geest gaf, zowel ten tijde van de wet, als aan Zijn apostelen, heiligt allen die met de heilige Myron worden gezalfd en Hij plaatst hen in het koor van hen die door genade zijn gered, wanneer zij het gewaad van de onbederflijkheid onbevlekt bewaren en zich inspannen om de Heilige Geest geen verdriet te doen, de Geest Die zij ontvangen hebben door de heilige Myronzalving. Het is door de Myronzalving dat de vrome gelovigen “huisgenoten” van God worden en waarachtige dienaren, en door dit heilig teken worden we herkenbaar voor de heilige engelen en iedere hemelse macht, omdat we een gedaante ontvangen hebben, gelijk aan die van hen.
Wanneer heiligheid voor ons het doel van ons bestaan is in het tegenwoordige leven, dan onderhouden we Gods geboden, opdat de Heilige Geest, de heilige Trooster, bij ons blijve, en wij het hemelse koninkrijk mogen beërven, volgens het schrift woord “weest heilig, want Ik ben heilig”. [I Petr. 1:16]
Daarom is de wijding van de heilige Myron, die van tijd tot tijd plaatsvindt, een zeer heilige traditie van onze Moederkerk. Volgens het besluit van mijn geringe persoon en van onze heilige Synode zal dit jaar deze wijding voltrokken worden in de heilige Grote Week van het Lijden van onze Heer, en zal afgerond worden op de Grote [Witte] Donderdag. Dit wordt voorafgegaan door het verhitten en koken van de heilige Myron vanaf Grote Maandag tot en met Grote Woensdag, waarop wij ook de zalving van de Heer gedenken met kostbare zalfolie door de zondige vrouw, die wijzer en kuiser bleek dan wie dan ook, door haar onmetelijke liefde tot Christus.
De aangekondigde wijding van de Myron is een bijzondere zegen voor ons die deze wijding voltrekken, maar ook voor allen die aanwezig zijn en eraan deelnemen. De heilige Myron, die uitgedeeld wordt aan alle orthodoxe kerken over de gehele wereld, is een onophoudelijke bron van heiliging, een kleed van onbederflijkheid en een zegel dat op degenen die het goddelijk doopsel ontvangen, de heilige naam drukt van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Vergeet u daarom niet, kinderen en broeders in de Heer, deze plechtige gebeurtenis van de Wijding van de heilige Myron in ons Patriarchaat, en wees zo goed hieraan deel te nemen, ofwel door uw gebed in de geest, of door zelf te komen naar de heilige patriarchale kerk, vanaf Grote Maandag tot Grote Donderdag, wanneer deze plechtige ceremonie van de wijdingsgebeden afgerond zullen worden, zodat u hierdoor zegen en genade zult ontvangen van onze Heer Jezus Christus, en u de weldaden en de gaven kunt smaken van de Heilige Geest.
Moge Zijn goddelijke genade en Zijn oneindige barmhartigheid met u allen zijn.
+ Bartholomeos van Constantinopel, vurige voorspreker voor u allen bij God.
Fanar, 16 maart 2012.
(dank voor de vertaling aan Moeder Maria)
Konstantinopel – Vice-Premier en Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders heeft donderdagmorgen 5 april 2012, in het kader van zijn bezoek aan Turkije, een bezoek gebracht aan het Oecumenische Patriarchaat van Konstantinopel. De Belgische minister had er een ontmoeting met Zijne Alheiligheid de Oecumenische Patriarch Bartholomeos, de primus inter pares van de Orthodoxe Kerk wereldwijd.
Volgens een communiqué van het Oecumenische Patriarchaat drong minister Reynders er tijdens de ontmoeting op aan om te worden geïnformeerd over de problemen waarmee het Oecumenisch Patriarchaat te kampen heeft.
Daarbij was ook veel aandacht voor de heropening van de Theologische School van Halki. De Turkse premier Recep Tayyip Erdogan kondigde eind maart de heropening van Halki aan.
De heropening wordt beschouwd als een symbooldossier voor de godsdienstvrijheid in Turkije. Tijdens het gesprek van de minister met de orthodoxe kerkleider was er ook aandacht voor de inzet van de ‘groene patriarch’ Bartholomeos voor het milieu, evenals de situatie van christenen in het Midden-Oosten.
Op woensdag 21 maart 2012 woonde Vader Athanasios Karagrigoris samen met zijn echtgenote Presbytera Panayota de Liturgie van de Voorafgewijde Gaven bij in onze kerk te Brugge. Vader Athanasios is geen ongekende van onze parochie. Hij studeerde samen met Bisschop Athenagoras die ook aanwezig was op deze dienst aan de Aristoteles Universiteit van Thessaloniki, meer bepaald aan deTheologische Faculteit.
Vader Athanasios (ook gekend onder de naam Sakis) kwam ook op bezoek naar Brugge in het prille begin van onze parochie en hielp destijds bij het zingen van de diensten van de Grote Week, in het jaar 1996 en het daaropvolgende jaar, de eerste keren dat we er de Grote Week vierden.
Twee jaar geleden kwam hij met een medepriester voor ons parochiefeest te Brugge. Deze keer vergezelde hij zijn echtgenote die als arts deelnam aan een congres van intensivisten te Brussel.
Hij maakte van deze gelegenheid gebruik om nogmaals een bezoek te brengen aan onze parochie. We waren heel blij hem terug te zien en hopen elkaar nog dikwijls weer te zien.
UITNODIGING
XIVe ORTHODOX CONGRES IN WEST-EUROPA
25 – 28 mei 2012 te Straatsburg (Frankrijk)
Wij willen u aanmoedigen om deel te nemen aan het 14de Orthodox Congres in West-Europa, dat binnenkort te Straatsburg in Frankrijk plaats heeft.
Het is heel belangrijk om dit orthodox congres in Frankrijk bij te wonen daar wij aldaar de gelegenheid krijgen om zoveel orthodoxen te ontmoeten . Er worden meer dan 600 deelnemers verwacht uit alle landen van West-Europa. Er komen ook delegaties uit Oost-Europa. Deze merkwaardige en belangrijke orthodoxe congressen hebben slechts om de drie jaar plaats. Het is wel uiterst aangeraden om zich in te schrijven voor het volledige congres.
De deelnameprijs voor 3 overnachtingen en alle maaltijden, en voor de congreskosten zelf is zo laag mogelijk gehouden. Speciale condities kunnen steeds aangevraagd worden in u parochie of aan het congres-secretariaat en worden in alle discretie behandeld, mocht zich een financieel probleem stellen.
Het spiritueel hoogtepunt van het congres zal ongetwijfeld de Liturgische Concelebratie zijn van alle aanwezige Bisschoppen van verschillende jurisdicties, samen met heel wat priesters en diakens.
Als thema voor het congres heeft men gekozen : “DE WAARHEID ZAL U VRIJ MAKEN”
Dit thema zal als volgt behandeld worden.
Vier grote voordrachten zullen gehouden worden door vier uitzonderlijke en boeiende sprekers:
- “Vrijheid en waarheid in het leven van de kerk” door Archimandriet Symeon (Frankrijk)
- “Ethiek en vrijheid: een Orthodoxe benadering” door Georges Nahas (Libanon)
- “Een Groot en heilig pan-Orthodox Concilie… zonder de gelovigen? door Noël Ruffieux (Zwitserland)
- “Op weg naar de ware vrijheid” door Christos Yannaras (Griekenland).
Naast de vier grote voordrachten zijn gelijklopende kleinere conferenties voorzien in de verschillende zalen. Iedereen mag zijnzaal en onderwerp kiezen. Zo wordt onder meer door voortreffelijke sprekers of teams gehandeld over “Het spiritueel leven vandaag” – “Het parochiaal leven” – “Bio-ethiek” – “Orthodoxe perspectieven”, “Hoe steunen wij elkaar”, “Iconografie” enz. Er zijn ook stands met allerlei nuttige informatie over de Orthodoxie in Europa, een uitgebreide boekenshop en nog veel andere dingen.
In de “cafetaria” kan iedereen mekaar ontmoeten en gezellig samenzitten. Op de orthodoxe congressen maakt men vrienden alover heel Europa, een onschatbare rijkdom. Alleen al voor de vele contacten is het congres zo interessant.
Voor wie zijn kinderen op het congres meebrengt kunnen we meedelen dat een speciale opvang is voorzien, zelfs voor de hele kleintjes.
Voor meer informatie over het congres verwijzen we u naar: het programma.
Inschrijving kan online via deze web-site van het orthodox Broederschap
Mocht u nog een probleem of vragen hebben, neem gerust contact op met het secretariaat.
Secretariaat van het congres: Anne Boutot 99, rue de Lourmel F-75015 Parijs
Mogen wij u met aandrang vragen om tijdig in te schrijven voor 15 april 2012. Na 15 april 2012 is accommodatie niet meer gegarandeerd en geld een toeslag van 10%. Vergeten wij niet om samen te bidden voor het welslagen van dit congres.
UITNODIGING
16de Jongerenweekend te Wezemaal
Sinds 1978 komen de orthodoxe jongeren in België jaarlijks bijeen om hun geloof samen te beleven en belijden. In 2011 is er een nieuwe generatie orthodoxe jongeren aangetreden die vastbesloten is om de activiteiten van Orthodoxe Jeugd in België verder te zetten en te ontwikkelen.
Een nieuw evenement is klaar voor het weekend van 30 maart tot 1 april 2012. Nee, het is geen 1 april-grap!
Het evenement “De spiritualiteit van het dialoog” zal plaatsvinden in het ontmoetingscentrum “Eenheid” te Aarschotsesteenweg 381, B-3111 Wezemaal (Leuven). Elizabeta Kitanovic, de uitvoerende secretaris van de commissie “Kerk en maatschappij” van de Conferentie der Europese Kerken, en erewaarde vader Dominique Verbeke zullen de sprekers zijn op de conferentie. Er is plaats voor ongeveer 45 jongeren (16 – 30 jaar). De prijs bedraagt ongeveer € 60 à € 80.
Voor meer informatie:
contacteer diaken Ciprian Popescu
op het nummer +32/496.03.29.41
of per e-mail op zenopopescu1@gmail.com.
Voor de nederlandse brochure: klik hier
De web-site van OJB – JOB : klik hier
De orthodoxe Kerk in ons land betuigt haar medeleven aan de families van de slachtoffers. Metropoliet Panteleimon van België, Exarch van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel, drukt samen met de Orthodoxe Kerk in ons land zijn medeleven uit aan Koning Albert II en betoont zijn solidariteit en steun aan de families van de slachtoffers.
In naam van de leden van onze Orthodoxe Parochie in Brugge willen wij ook ons medeleven betuigen aan de getroffen families. Wij hebben met veel droefenis en medeleven dit alles gevolgd. Op zondag 18 maart op het feest van de Kruisverering hebben wij op het einde van de Goddelijke Liturgie een speciaal Trisagion of Dienst van Nagedachtenis gevierd voor al de slachtoffers.
Wij wensen aan alle familieleden veel sterkte toe en dat ze hoe moeilijk het ook is hun zwaar kruis mogen blijven dragen die op hun schouders is gelegd en dat ze de kracht van God mogen vinden om dit te helpen dragen.
Op donderdag 15 maart 2012 bracht de oecumenische groep van Knokke-Heist bezoek aan onze orthodoxe kerk in Brugge.
Het is reeds meer dan 10 jaar dat de vertegenwoordigers van de verschillende kerken van Knokke-Heist een heel goede samenwerking met elkaar hebben. Het is inderdaad sinds 2000 dat ze elk jaar samen een oecumenische viering houden tijdens de bidweek voor alle christenen.
Sinds vorig jaar kreeg de Protestantse Parochie een nieuwe predikant: Dominee Alexander Eberson; maar ook de Anglicaanse Parochie kreeg een nieuwe priester, namelijk Rev. Stephen Murray. De ideale een gelegenheid om samen met de priesters van de Rooms-katholieke Parochies in Knokke-Heist nog eens een bezoek te brengen aan onze kerk en een gezellig samen zijn te organiseren.
Op deze uitnodiging waren ze allen ingegaan. Waren aanwezig: vanuit de Rooms-katholieke Kerk Priester Jan Van Wassenhoven (Heilig Hartkerk in Knokke), Priester Pradip Smagge (Sint Margaretakerk), Priester Willy Snauwaert (Heilige Familiekerk), alsook Priester Philippe Vanden Driessche (Sint Antoniuskerk). Van de Protestantse Kerk was er Dominee Alexander Eberson en van de Anglicaanse Kerk Rev. Stephan Murray met zijn echtgenote Pleuntje. Onthaal was verzekerd door Bisschop Athenagoras van Sinope, Vader Bernard Peckstadt en diens echtgenote Catherine.
De oecumenische groep werd eerst ontvangen in onze kerk waar ze na het luisteren van enkele orthodoxe gezangen werden ingeleid door een korte uiteenzetting van Vader Bernard. Na hen allen te verwelkomen gaf hij hen een uitleg over de historiek van de orthodoxe parochie alsook een rondleiding in de kerk.
Op het einde van de uiteenzetting ging Bisschop Athenagoras van Sinope voor in een korte Dienst van Nagedachtenis voor de slachtoffers van het busongeval in Zwitserland. Samen baden we er voor de eeuwige rust van zielen van de slachtoffers. Tenslotte namen we nog een groepsfoto in onze kerk.
Na deze dienst was er nog een gezamenlijke maaltijd waar men de gelegenheid had elkaar nog beter te leren kennen. We onderhielden zich over bepaalde zaken die ons in onze respectievelijke Kerken bezighouden. Het was een heel aangename avond en iedereen was van mening dat dit voor herhaling vatbaar is.
Voor meer foto’s van dit bezoek: Klik hier
Brussel – Voor de 30ste keer op rij, werd dit jaar op 4 maart 2012 de Zondag van de Orthodoxie in Brussel gevierd. Het was de traditiegetrouwe grootse verzameling van vele orthodoxe gelovigen in de Orthodoxe Kathedraal van de Heilige Aartsengelen voor de Eucharistische Liturgie.
Deze werd voorgegaan door Metropoliet Panteleimon van België (Oecumenische Patriarchaat), omringd van Aartsbisschop Simon (hiërarch van het Patriarchaat van Moskou voor België en Nederland), van de Bisschoppen Athenagoras van SInope (hulpbisschop van de Metropoliet van België) en van Porfyrios van Neapolis (directeur van het Kantoor van de Kerk van Cyprus bij de Europese Unie), van 17 priesters en 6 diakens. De Liturgie werd gezongen in het Grieks, het Slavisch, het Servisch, het Roemeens, het Bulgaars, het Georgisch, het Frans en het Nederlands.
De gezangen werden vertolkt door het Byzantijnse koor van de Kathedraal o.l.v. Aartspriester Stavros Triantafyllou, door het interparochiaal koor o.l.v. Paul Morreel (Gent), het koor van de parochie van de Heilige Nina in (Brussel – Patriarchaat van Georgië) en door het koor van de orthodoxe parochie van de Heilige Nikolaas (Brussel – Patriarchaat van Roemenië). In de menigte merkte men ook nog op: de ambassadeurs van orthodoxe landen, militaire vertegenwoordigers bij NAVO en SHAPE, evenals Archonten van het Oecumenisch Patriarchaat.
Tijdens zijn homilie had Bisschop Athenagoras van Sinope (Oecumenisch Patriarchaat) het over onze verantwoordelijkheid van de Orthodoxie bewuster te beleven: “De Zondag van de Orthodoxie is een dag van overwinning en triomf van de Kerk. Het is een dag van verrijzenis. De vreugde van de opstanding wordt uitgedrukt in de hymnen, in de feestelijke concelebraties van de Liturgie, in processies met iconen. Daarnaast heeft deze Dag van de Orthodoxie ook een intens mystiek karakter. Want het is ook een dag van bezinning en introspectie. Een dag waarop we onszelf de vraag stellen hoe we in de hedendaagse wereld haar licht uitdragen. Onze Heilige Kerk nodigt ons uit haar trouwe en oprechte kinderen te worden, steeds hopend dat de Heer ons waardig keurt deelgenoten te worden van Zijn eeuwig Koninkrijk. Bij dit feest mogen we ons terecht nogmaals de vraag stellen wat onze Orthodoxe Kerk is; welke betekenis ze heeft in ons leven? Het is moeilijk te zeggen wat de Orthodoxie eigenlijk is, daar de Orthodoxie eerder beleving is, dan wel theorie. Men kan hooguit enkele kenmerken van de Orthodoxie beschrijven, maar niet haar wezen. Is trouwens niet één van haar voornaamste kenmerken haar ‘apofatisch’ karakter? We zouden kunnen stellen dat de Orthodoxie de geloofsinhoud is van de Ene, Heilige, Katholieke en Apostolische Kerk, of misschien wel eerder dé Ene, Heilige, Katholieke en Apostolische Kerk is, met haar onveranderlijk dogma, haar trouwheid aan de Apostolische Traditie en haar universeel karakter. De Orthodoxie is het rechte geloof, de rechtaardige verheerlijking van God, de rechtgelovige praxis. De Orthodoxie is vooral de Kerk die geroepen is vandaag haar rol te spelen in een wereld die helaas meer en meer ontkerstend is. De Orthodoxie is dynamisch, en dus niet statisch en vormelijk. Ze is zo levend als Christus, “die dezelfde is gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid” (Hebr. 13,8). (…) Het Feest van de Orthodoxie herinnert ons ook aan onze grote plicht van ons geloof door te geven. Want inderdaad velen zijn onwetend, ook onder onze gedoopte orthodoxe broeders en zusters. Een onwetendheid over eenvoudige zaken betreffende het geloof. De Orthodoxie verliest aan kracht en betekenis zonder Orthopraxie. Elke dag horen we preken over het feit dat ons geloof aan kracht moet winnen, nog levendiger dient te zijn; een reddende boodschap moet zijn in onze samenleving. Hoe kan dit geschieden als we zelf niet het woord van God in ons persoonlijk leven opnemen en doorgeven?
Op het einde van de viering had een processie plaats met iconen en een korte Dienst van Nagedachtenis voor al diegenen die hun leven gegeven hebben voor het orthodoxe geloof. Metropoliet Panteleimon heeft de deelnemers bedankt en gefeliciteerd. De dienst werd afgesloten met het zingen van het ‘Polychronion’ voor Zijne Alheiligheid de Oecumenische Patriarch Bartholomeos.
Nadien volgde een broederlijke receptie in de parochiezaal van de Kathedraal.
De concelebrerende priesters en diakens:
– de Aartspriesters Ignace Peckstadt (Gent), Silouan Osseel (Eindhoven) en Ioannis Lykos (Brussel), de Oikonomen Dominique Verbeke (Gent) en Bernard Peckstadt (Brugge en Oostende), de Priesters Bart D’Huyvetter (Oostende), Luc Gabriëls (Antwerpen – Exarchaat van parochies van Russische traditie) en Athanase de Theux (Brussel), Aartsdiaken Emmanuel Mavrogiannakis (Brussel) en de Diaken Ciprian Popescu (Brussel) – allen van het Oecumenisch Patriarchaat
– de Aartspriesters Antony Iliin (Brussel), Alexander Yavarousky (Leuven) en Priester Andrey Eliseev (Antwerpen), Protodiaken Alexandre Kurjatkin (Brussel) en de Diakens Dimitri Yatsun (Antwerpen), Michael Lomax (Brussel) en Victor Yudin (Leuven) van het Patriarchaat van Moskou
– Aartspriester Jakov Markovic (Brussel) en Priester Milan Zivanovic (Antwerpen) van het Patriarchaat van Servië
– Priester Patriciu Vlaicu (Brussel) van het Patriarchaat van Roemenië
– Priester Dimitri Dimitrov (Brussel) van het Patriarchaat van Bulgarije
– Higoumen Dosithej (Brussel) van het Patriarchaat van Georgië
– en Archimandriet Ignatios Sotiriados (Brussel) van het Kantoor van de Kerk van Griekenland
De Orthodoxe Kerk in België telt, rond de vier bisschoppen die er zijn, een vijftigtal priesters, enkele diakens en meer dan 80.000 gelovigen. Vijfenveertig parochies (Griekse, Russische, Roemeense, Servische, Bulgaarse, Oekraïense, maar ook nederlands- en franstalige) zijn verspreid over het ganse grondgebied van het land. De Orthodoxe Kerk werd door de Belgische overheid erkend in 1985, naast de Rooms-Katholieke, de Protestantse, Anglikaanse, Joodse en Islamitische erediensten en de georganiseerde vrijzinnigheid.
Voor meer foto’s: KLIK HIER
VRT – PROGRAMMA
- zondag 29 april 2012 tussen 9 en 10u: EEN DE OPENBARING VAN JOHANNES: een gesprek met Vader Dominique Verbeke.
- zondag 29 april 2012 van 10-11u: EEN GODDELIJKE LITURGIE: vanuit de Orthodoxe Kathedraal van de HH. Aartsengelen in Brussel en opgeluisterd door het Byzantijns koor o.l.v. Lycourgos Angelopoulos
- zondag 29 april 2012, laatavond: CANVAS DE OPENBARING VAN JOHANNES: een gesprek met Vader Dominique Verbeke.
- zondag 9 december 2012 van 10-11u: EEN GODDELIJKE LITURGIE: rechtstreeks.
- zondag 23 december 2012 tussen 9 en 10u: EEN DE PONTUS: een pelgrimstocht naar de heimat van de H. Johannes Chrysostomos.
- zondag 23 december 2012, laatavond: CANVAS DE PONTUS: een pelgrimstocht naar de heimat van de H. Johannes Chrysostomos.
RTBF – PROGRAMMA
- zondag 4 maart 2012 om 8u50: LA UNE DE OPENBARING VAN JOHANNES: een gesprek met Prof. Dr. Christos Yannaras.
- zondag 11 maart 2012 om 11u30: LA DEUX DE OPENBARING VAN JOHANNES: een gesprek met Prof. Dr. Christos Yannaras.
- zondag 25 maart 2012 om 12u40: LA DEUX DE CHRISTELIJKE ROEPING: een gesprek met Prof. Dr. Christos Yannaras.
- zondag 22 april 2012 om 10u00: LA DEUX GODDELIJKE LITURGIE: vanuit de Russische orthodoxe Parochie van de H. Drie-eenheid in Brussel.
1030 Brussel
Nog maar een paar dagen geleden lazen we in de krant of vernamen we via de radio en televisie de onrust die er heerst over het overmatig gebruik van antidepressiva bij jongeren en het feit dat dit de kans op zelfmoord verhoogt. Dit getuigt van het ontredderend karakter van de wereld waarin we leven.
Daartegenover is de plaats van de ontdekking en de ontmoeting met God, die zich onophoudelijk gratis aanbiedt, het hart, de innerlijke mens. Het hart is de enige plaats waar de echte vrijheid zin zal krijgen, waar de echte liefde voor Hem en voor de medemens kan groeien en van waaruit de liturgische lofzang tot God zal kunnen opstijgen.
Met Vader Bart Dhuyvetter, orthodoxe priester op rust in Oostende, had ik het over het gebed en het christen-zijn in een geseculariseerde samenleving.
Kunnen we wel nog bidden?
www.orthodoxia.be – orthodoxie@scarlet.be
© Orthobel – maart 2012
UITZENDING OP VRT RADIO 1 op donderdag 1 maart 2012 na de nieuwsflits van 20u.
Nu al te beluisteren online: KLIK HIER
CATECHETISCH WOORD
ter gelegenheid van het BEGIN
VAN DE GROTE EN HEILIGE VASTEN
Prot. nrº 101
+ B A R T H O L O M E O S
DOOR DE GENADE GODS
AARTSBISSCHOP VAN CONSTANTINOPEL, HET NIEUWE ROME,
EN OECUMENISCH PATRIARCH
AAN ALLE GELOVIGEN VAN DE KERK,
GENADE EN VREDE ZIJ U
VAN ONZE HEILAND EN HEER JEZUS CHRISTUS,
EN VAN ONS ZEGEN EN VERGEVING.
“Gelovigen, laten wij met grote vreugde de door God geïnspireerde boodschap van de Vasten ontvangen”.
Geliefde broeders in Christus en kinderen in de Heer,
De laatste tijd zien we een oplaaiing van onrust. Veel problemen steken de kop op. De mensen lijden eronder en vragen om hulp. We maken werkelijk een algemene beproeving door. Sommigen noemen dit een economische recessie, anderen een politieke crisis. Volgens ons is het een geestelijke ontsporing. Maar er is genezing mogelijk. Er worden veel oplossingen gegeven, je hoort allerlei meningen. Maar de problemen blijven bestaan. De mens voelt zich in de steek gelaten en alleen. Hij kent zijn diepere wezen niet. Hij blijft terneergeslagen door de onzekerheid en de wanhoop.
De voorgestelde oplossingen, welke richting of uitkomst (als die er al is) deze ook hebben, verlossen de mens niet, want in principe laten ze de mens een gevangene blijven van bederf en dood. De Kerk is niets anders dan de Godmens zelf, onze Heer, de Bevrijder van onze zielen. Zodra de mens de Kerk binnengaat, komt hij in de atmosfeer van de goddelijke troost, van de verzoening tussen hemel en aarde. Hij komt in zijn eigen omgeving. Zijn geest komt tot rust. Hij vindt een hemelse schoonheid en een geestelijke volwassenheid, “die de einden der wereld vervult met een goddelijke geur”. De Kerk weet wat wij allemaal te lijden hebben. En zij heeft de kracht om ons te bevrijden. Zij roept ons tot berouw. Ze maakt de leugen niet mooier dan die is, noch verbergt zij de ellende. Ze zegt de hele waarheid. En ze spoort de mensen aan om de werkelijkheid onder ogen te zien, zoals die is, om ons bewust te worden dat we stof en as zijn.
In de Grote Canon van de heilige Andreas wordt gesproken over de tranen van inkeer, het wenen van berouw, en over de pijn van de verwondingen. Maar dit wordt gevolgd door verkwikking van de ziel en de gezondheid van de geest. Onze Schepper en Redder bestaat. In Zijn overvloedige ontferming heeft Hij ons geplaatst in het gebied tussen onbederflijkheid en sterflijkheid. Hij heeft ons niet verlaten. Hij is gekomen en heeft ons gered. Door Zijn kruis heeft Hij de dood ontbonden. Hij schonk ons de onbederflijkheid van ons lichaam.
Waarom zijn we zonder reden ontsteld, we zijn toch met Christus samengegroeid? Waarom zoeken we onze toevlucht niet bij Hem? De kerk houdt zich niet bezig met eindeloze commentaren op het verderf, maar laat ons ook daar niet in de steek. Zij kent de diepste verlangens van de mens en staat ons bij en bevrijdt en verlost ons. We hebben voedsel nodig, maar “niet alleen van brood leeft de mens” [Matt. 4:4]. We hebben geestelijk inzicht nodig, maar we zijn niet onlichamelijk. In de kerk vinden we de volheid van het leven en van het inzicht in het God-menselijk evenwicht. Ver van God komt de mens tot zedelijk verval en bederf. Waar de materiële goederen overvloedig zijn en de luxe tot afgod wordt, gedijen de beproevingen van de schandalen en de verwarrende duisternis.
Daar waar de mens met schroom leeft, en alles aanvaardt met dankbaarheid en tevredenheid, wordt alles geheiligd. Het weinige wordt gezegend en wordt voldoende, het vergankelijke wordt bekleed met de gloed van onvergankelijkheid. De mens geniet van het tijdelijke als een gave Gods en hij voedt zich vanaf heden met de belofte van het toekomende leven. Niet alleen worden de problemen opgelost, maar ook wordt de pijn van de beproevingen veranderd in levenskracht en aanleiding tot lofprijzing. Wanneer dat zich binnen ons afspeelt, wanneer de mens zijn persoonlijke rust en heil vindt door alles wat Christus ons heeft nagelaten, dan wordt zijn geest verlicht. Hij kent zichzelf en heel de wereld. Hij heeft vertrouwen in de liefde van de Almachtige. Dat geeft steun aan de gelovige zelf. En dit wordt doorgegeven als onzichtbare uitstraling, tot versterking van allen die hongeren en dorsten naar de waarheid.
De hele wereld heeft de verlossing nodig van zijn Schepper en Formeerder. De hele wereld heeft de aanwezigheid nodig van het geloof en de gemeenschap der Heiligen. Laten we de Heer onze God danken voor al Zijn weldaden, en voor deze periode van de Heilige Veertig Dagen van de Vasten.
‘Zie de welgevallige tijd, zie de tijd van inkeer.’
Mogen wij de oceaan van de Vasten oversteken met berouw en biecht, om de niet eindigende vreugde te bereiken van de Opstanding van onze Heer, God en Redder Jezus Christus, aan Wie toekomt alle heerlijkheid, eer en aanbidding, in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Heilige Grote Vasten 2012
+ Bartholomeos, Aartsbisschop van Konstantinopel,
vurige voorspreker voor u allen bij God.
Brussel – De Orthodoxe Bisschoppenconferentie van de Benelux (OBB) is op donderdag 26 januari 2012 in vergadering bijeengekomen, te Brussel, in de zetel van het Orthodox Aartsbisdom, Charbolaan 71, en onder het voorzitterschap van Zijne Eminentie Metropoliet Panteleimon van België (Oecumenisch Patriarchaat). Naast de voorzitter waren aanwezig: Aartsbisschop Simon, onder- voorzitter (Patriarchaat van Moskou), Aartsbisschop Gabriël van Komana, (Exarch van de parochies van Russische traditie van het Oecumenisch Patriarchaat), Bisschop Luka (Patriarchaat van Servië), Metropoliet Joseph, penningmeester (Patriarchaat van Roemenië), Aartsbisschop Michel (Russische Kerk buiten de grenzen – Patriarchaat van Moskou), Bisschop Maximos van Evmenia (Oecumenisch Patriarchaat) en Bisschop Athenagoras van Sinope, secretaris (Oecumenisch Patriarchaat).
Het betreft de derde bijeenkomst van de OBB sinds diens oprichting in juni 2010. De Conferentie had het onder meer over de diverse kerkelijke commissies, hun opzet, hun samenstelling en hun doeltreffendheid. Ze is eveneens overgegaan tot de oprichting van nieuwe commissies, waaronder een algemene commissie voor de interchristelijke en interreligieuze dialoog, een pastorale commissie, een commissie voor de jongeren en studenten, een commissie voor de vertaling en uitgave van liturgische teksten, een commissie media en communicatie, dit alles om nog beter te beantwoorden aan efficiënte coördinatie van het pastoraal werk en de uitdagingen van de moderne samenleving.
De Conferentie had eveneens veel aandacht voor de verdere organisatie en het kerkelijk leven van de Orthodoxe Kerk in Nederland. Er was ook tijd voor uitwisseling van informatie, raad en bezorgdheid betreffende de Orthodoxie in de drie landen van de Benelux. In deze geest werden de werkzaamheden van deze vergadering van de Orthodoxe Bisschoppenconferentie van de Benelux tot een goed einde gebracht.
Deze Conferentie werd opgericht gevolg gevend aan een beslissing genomen door de IVe Panorthodoxe Preconciliaire Conferentie, bijeengekomen te Chambésy (Genève) in juni 2009.
In de drie landen van de Benelux zijn er twaalf orthodoxe bisschoppen die een pastorale verantwoordelijkheid hebben. Deze derde bijeenkomst van het OBB had plaats in een geest van eenheid, broederschap en goede verstandhouding.
26 januari 2012
Voor meer foto’s: klik hier
Op maandag 23 januari 2012 werd in het kader van de Bidweek voor de Eenheid der Christenen in de Anglikaanse kerk in de Langestraat te Oostende een Oecumenische Gebedsviering gehouden, voorgegaan door vertegenwoordigers van drie christelijke kerken aanwezig in Oostende.
Zo gingen voor: E.H. Clifford Owen van de Anglicaanse Kerk, E.H. Antoon Wullepit, Deken van Oostende en E.H. Frans Sonneville van de Rooms-Katholieke Kerk, en Priester Bernard Peckstadt en Priester Bart D’huyvetter van de Orthodoxe Kerk. Ds. Frans Blokland van de Protestantse Kerk liet zich verontschuldigen wegens ziekte. Dit jaar was het de beurt aan de Anglikaanse Kerk om deze oecumenische dienst te organiseren. De oecumenische viering werd muzikaal begeleid door een orgelist van de Katholieke kerk en dit met samenzang.
Het welkomstwoord, en het openingsgebed werd verzorgd door de ontvangende Anglikaanse gemeenschap. De evangelielezing werd er gezongen door Vader Bernard Peckstadt. Daaropvolgend werd de homilie gehouden door E.H. E.H. Clifford Owen. Nadien werden er nog verschillende gebeden voorgelezen door de verschillende priesters afgewisseld. Nadien werd er nog een glaasje en koekje aangeboden en was er gelegenheid tot ontmoeting achteraan in de kerk.
Voor meer foto’s van deze oecumenische viering: klik hier
Op zondag 22 januari 2012 werd reeds voor de zesde maal in het kader van de Bidweek voor de Eenheid der Christenen in de Sint-Salvators kathedraal te Brugge een “Oecumenisch Vesperdienst” gehouden.
Rooms-katholieken, Anglikanen, Orthodoxen, Protestanten kwamen in de Kathedraal bijeen om God te loven en te prijzen én om te bidden voor eenheid.
Zo gingen voor: Bisschop Jozef De Kesel, Bisschop van Brugge, E.H. Jan Tilleman E.H. Henk Laridon en E.H. Kurt Priem van de Rooms-Katholieke Kerk, E.H. Clifford Owen van de Anglicaanse Kerk, Priester Bernard Peckstadt van de Orthodoxe Kerk en Dominee Cor De Beun, van de Protestantse Kerk.
Mgr Jozef De Kesel deed er het welkomstwoord, hield er de homilie las het slotgebed en gaf er de eindzegen. Dominee Cor De Beun en E.H. Jan Tilleman lazen er afgewisseld enkele gebeden voor en Vader Bernard Peckstadt zong er het Evangelie.
Dit alles werd afgewisseld met gezangen opgeluisterd door het kathedraalkoor o.l.v. Ignace Thevelein en ons parochiekoor o.l.v. Igor Krosjka. Het werd een deugddoende gebedsdienst voor de vele aanwezigen.
Moge dit samen bidden ons dichter bij elkaar brengen. Nadien werd er nog een glaasje aangeboden en was er nog een ontmoeting in dezelfde Sint-Salvatorskathedraal.
Voor meer foto’s van deze Oecumenische vesperdienst: klik hier
Op vrijdag 20 januari 2012 kwamen zo’n 80 christenen samen voor de oecumenische gebedsdienst in de anglicaanse kerk St. George’s in de Zoutelaan te Knokke-Heist. Vanuit de katholieke, protestantse, orthodoxe en anglicaanse geloofsgemeenschappen hebben we samen gezongen en gebeden we om de eenheid van de christenen.
We waren te gast bij de anglicaanse geloofsgemeenschap die de organisatie van de dienst op zich nam dit jaar. Anglicaans priester Stephen Murray heeft met verve getoond dat zijn Nederlands er sterk op vooruit is gegaan.
Op een spontane wijze werden we meegenomen in een mooie bezinning over de aard van veranderingen. Het thema van de gebedsweek was immers: ‘Allen zullen wij veranderd worden door de overwinning van onze Heer Jezus Christus’. Voorgangers in de dienst waren; Jan Van Wassenhoven, Pradip Smagge, Willy Snauwaert (katholieke priesters), Stephen Murray (anglicaans priester), Alexander Eberson (protestantse dominee) en Bernard Peckstadt (orthodoxe priester).
Na de gebedsdienst was er een gezellige ontmoeting bij een hapje en een drankje. Er zijn plannen om de oecumenische beweging in Knokke-Heist niet langer te beperken tot die ene gebedswake in de gebedsweek, maar om die eenheid ook doorheen het jaar zichtbaar en voelbaar te maken. De voorgangers uit de verschillende geloofsgemeenschappen willen daarin het voortouw nemen.
We willen tenslotte niet alleen bidden met Jezus ‘opdat allen één worden’ maar willen er ook werk van maken. Wordt vervolgd! Nu geven we al mee dat voor volgend jaar de katholieke geloofsgemeenschap de oecumenische gebedsdienst zal organiseren en dat op vrijdag 25 januari 2013 om 19u in de Heilig Hartkerk in de Dumortierlaan.
Voor meer foto’s van deze oecumenische gebedsviering: klik hier
Prot. 1192
+ B A R T H O L O M E O S
DOOR DE GENADE GODS AARTSBISSCHOP
VAN CONSTANTINOPEL, HET NIEUWE ROME,
EN OECUMENISCH PATRIARCH,
AAN ALLE GELOVIGEN VAN DE KERK:
GENADE, VREDE EN BARMHARTIGHEID ZIJ U,
VAN CHRISTUS DE HEILAND, DIE IN BETHLEHEM GEBOREN IS.
Christus wordt opnieuw geboren en de Engelen zingen opnieuw:
“Eer aan God in den hoge, en vrede op aarde, welbehagen onder de mensen.” (Luc. 2:14-15)
Geliefde broeders in het ambt en kinderen in de Heer,
Engelen zingen deze drie grootse verkondigingen. Het merendeel van de mensen viert misschien wel Kerstmis, maar zij kunnen de betekenis van deze engelenhymne niet vatten. Men vraagt zich af of God tegenwoordig werkelijk door de mensen geprezen wordt en waarom Hij zou moeten worden geprezen. Want waar kunnen we op aarde die aangekondigde vrede vinden en waarom moet de hedendaagse mensheid in welbehagen leven?
Werkelijk, de meerderheid van de mensen verheerlijkt God niet, noch door daden, noch met de lippen. Velen twijfelen aan het bestaan van God en aan Zijn aanwezigheid in hun leven. En er zijn zelfs veel mensen die God verantwoordelijk stellen voor al het slechte wat hun overkomt. Maar degenen die op deze manier verontwaardigd zijn over God, maken een grote vergissing, omdat het kwade niet uit Hem voortkomt. Het tegenovergestelde is waar. De vleeswording van de Zoon en het Woord van God uit liefde voor de mensen en de daarop volgende gebeurtenissen van Zijn kruisiging en Zijn opstanding, herscheppen in de gelovige de oorspronkelijke schoonheid en schenken hem het eeuwige leven en de vrede die alle verstand te boven gaat, en maken hem tot mede-erfgenaam van het eeuwige koninkrijk van God. Deze daad van Gods ontferming omvat wel de uiterste vernedering, maar is uit zichzelf een voldoende reden dat Hij boven alles verheerlijkt wordt.
Ook al wordt God in de harten van veel mensen niet verheerlijkt, toch wordt aan Hem Die in den hoge woont eer gebracht door de hele schepping en door de mensen die deze gebeurtenissen wel opgemerkt hebben. Dankbaar roepen ook wij daarom met de Engelen het “Eer aan God in den hoge” om de grootsheid van Zijn werken en Zijn onbevattelijke liefde voor ons.
Er ligt echter ook een vraag bij de tweede uitroep van de engelen: “en vrede op aarde”. Hoe kan er vrede op aarde zijn, wanneer bijna de helft van onze planeet in oorlog is, of zich op oorlog voorbereidt? De lieflijk klinkende uitroep van de Engelen “vrede op aarde” is zeker op de eerste plaats een belofte van God. Want indien de mensen de weg volgen die het geboren Kind hun wijst, zullen ze de innerlijke vrede bereiken en een vreedzame samenleving. Jammergenoeg komt een groot deel van de mensen onder de indruk van de strijdbazuinen en laat zich meetrekken en verhardt hun hart bij het horen van de belofte van vredig leven. We hebben het natuurlijk niet alleen over de extremisten die naar wapens grijpen, maar vooral over al degenen die in botsing komen met hun medemensen en deze aanvallen, in plaats van vriendelijke gesprekken met hen te hebben, en die er op uit zijn hun tegenstanders te vernietigen. Zo is er een soort oorlog gaande tussen de leden van tegengestelde maatschappelijke groeperingen van allerlei soort, over nationaliteit, politieke partij, vakbonden, economie, ideologie, godsdienst, sport e.d. . De mentaliteit van de leden van die groeperingen richt zich op het bestrijden van de andersdenkenden en niet op vredige verzoening, zoals zou moeten. Dat neemt echter de waarheid niet weg van de uitroep van de Engelen, dat er werkelijk vrede op aarde zal heersen door de Geboorte van Christus en het aanvaarden van Zijn onderricht. Christus is gekomen om vrede te brengen. Als deze vrede niet heerst in onze wereld, komt dat door de mensen die deze vrede niet aannemen en niet willen beleven, en ligt dat niet aan God, Die deze vrede aanbiedt.
Nu het een feit is, dat dit de houding is van de tegenwoordige mensen tegenover God en tegenover de door Hem aangeboden vrede, is het ook niet vreemd dat het welbehagen onder de mensen een zeldzaamheid is. Gods goede gezindheid tegenover de mensen is een gegeven feit. Deze gezindheid heeft goede gevolgen met een uitwerking op alle mensen, maar die vooral merkbaar is bij degenen die de bovengenoemde verkondigingen van de Engelen in de praktijk aanvaarden. Dit in tegenstelling tot degenen die deze verkondigingen ontkennen, en die zich overgeven aan uitbuiting en elkaar verslinden. Voor hen zijn de gevolgen in hun leven een crisis vol spanning, een economische crisis en een crisis wat betreft het doel van hun bestaan en een existentiële onzekerheid.
Geliefde broeders en kinderen in de Heer,
Wat de Engelen verkondigden bij de Geboorte van de Heer is dus allemaal goed, ook voor deze tijd, en dit wordt in volheid ervaren door hen die geloven in Jezus Christus als Godmens en Redder van de wereld. Laten wij van nu af aan een begin maken om Kerstmis te vieren zoals dat behaagt aan onze weldoende God, om op aarde en in onze harten de onovertroffen Vrede te ervaren en Gods liefdevolle welbehagen voor ons. Laten wij er voor zorgen dat wij personen worden, die een liefdevolle relatie hebben met God en onze medemensen, zodat wij van individu tot persoon worden. Laten wij het masker afleggen van de egoïstische individu, die van God en Zijn beeld, de medemens, de naaste, is losgescheurd en afgebroken. Laten wij onze opdracht vervullen om Gods gelijkenis in ons te herstellen door een levend geloof in Hem. Laten ook wij de engelenboodschap uitdragen naar de mensheid die zo vreselijk lijdt en die de Vrede en het welbehagen niet kan vinden op de gebruikelijke manier. De enige weg die ons bevrijdt van oorlog, economische crisis en van wat voor crisis dan ook, is onze Heer Jezus Christus, Die ons verzekerd heeft dat Hij de weg is en de waarheid en het leven. Laten wij dus met heel ons hart Jezus Christus verheerlijken Die tot ons is neergedaald, Die in den hoge is en onder ons leeft. Laten wij samen met de Engelen verkondigen dat de vrede bereikbaar is en werkelijk bestaat op aarde en in onze harten, omdat wij met God verzoend zijn zoals het Zijn welbehagen was, door Zijn Vleeswording, door Zijn Geboorte in de kribbe.
Geliefde broeders en kinderen in de Heer, laten wij dus de vreugde beleven van de Geboorte van Jezus Christus en de voorsmaak proeven van al het goede voor ons mensen, dat verkondigd wordt door de drievoudige boodschap van de Engelen.
Het zij zo.
+ Bartholomeos van Constantinopel,
vurige voorspreker voor u allen bij God.
Fanar, Kerstmis 2011.
Op vrijdag 16 december 2011 ontvingen wij in onze orthodoxe kerk te Brugge voor een concert het Slavisch-Byzantijns Ensemble “Gospodi”. Dit ensemble bestaat uit slechts vier koorzangers, die liturgische muziek brachten in een sfeer van eenvoud.
Dit concert werd ingericht door onze orthodoxe parochie van de HH. Konstantijn en Helena te Brugge. Meer dan 120 personen kwamen luisteren en meebidden en genoten er van de prachtige stemmen van deze zangers.
Het koor “Gospodi” bracht ons een originele benadering van de orthodoxe Slavische liturgische muziek. Het ensemble Gospodi is bijna dertig jaar en begrip en werd ooit gesticht door Herman Elegast en Guido Casseman. Sinds 2005 bestaat het koor uit Pieter Stevens (alt), Michaël Wittoek (tenor), Wenceslaus Mertens (bariton) en Frederik Meireson (bas). Het koor zong er hoofdzakelijk in het Kerkslavisch. Vader Bernard Peckstadt hield er woord van en gaf er een korte uitleg over het ensemble Gospodi en de liturgische muziek in de Orthodoxe Kerk (zie elders in dit blad). Hij verwelkomde er ook enkele personaliteiten waaronder Bisschop Jozef De Kesel, Bisschop van Brugge, alsook Bisschop Athenagoras van Sinope (hulpbisschop van onze Metropoliet Panteleimon), Aartspriester Ignace Peckstadt, Pater Hildebrand Van der Maelen (Augustijn) die momenteel dient in de parochie van Zingem; en tenslotte Diaken Wilfried Desmureaux van de parochie van Sint-Kruis. Tevens verwelkomde hij er dhr. Albert Raes, ereconsul van Marokko en voormalig hoofd van de Belgische Staatsveiligheid; alsook Professor en Neurochirurg Luc Calliauw.
Het koor Gospodi bracht ons een bloemlezing doorheen de Goddelijke Liturgie met reeds een vooruitblijk naar Kerstmis. Men zong er dan ook voornamelijk gezangen uit hun nieuwe CD met als titel “Veruyu”.
Veruyu verwijst niet alleen naar de eerste woorden van het geloofbelijdenis in het Oudslavisch maar verwijst ook naar de rode draad van dit programma namelijk het vertrouwen in een mysterie dat alles en allen overstijgt. De unieke kracht van Gospodi schuilt in zijn eenvoud, magistrale werken uitgevoerd in subtiele samenzang die geen mens onberoerd laat.
Zo werd de luisteraar tijdens het concert uitgenodigd om af te dalen in zichzelf op een tocht van verstilling, naar een land zonder pad, waarbij woorden te kort schieten. De stilte en de rust die dit koor ons bracht met dit concert is iets enig en uniek. Als bis-nummer zong het koor nog stille nacht in het Russisch. Dat het een succes was daar kunnen al diegenen die er waren van getuigen. Het was echt de hemel op aarde! Wij ontvingen nog heel veel positieve commentaren en velen vroegen ons: “hopelijk tot één van de volgend jaren voor een nieuw concert”.
Tenslotte dank aan allen voor het welslagen van dit initiatief.
Voor meer foto’s van dit concert: klik hier
Tijdens een plechtigheid in het Concertgebouw (‘tzand, Brugge) is op woensdag 26 oktober 2011 het nieuwe academiejaar van het Europacollege officieel geopend. Dit jaar volgen er 320 studenten les aan de Europese post-universitaire instelling in Brugge uit vijftig verschillende landen.
De openingceremonie werd geopend door de dhr. Inigo Méndez de Vigo, Voorzitter van de Raad van bestuur van het Europacollege. Nadien was het de beurt aan dhr. Paul Demaret, rector van het europacollege die het academiejaar 2011-2012 voorstelde alsook de figuur van Marie Curie als patrones van de promotie 2011-2012. Na zijn uiteenzetting werd de openingsrede gehouden door de Italiaanse president Giorgio Napolitano. Die had het onder meer over de eurocrisis en stak de Italiaanse studenten aan het college een hart onder de riem.
Voor deze opening van het 62ste Academiejaar van het Europa college was ook uitgenodigd Priester Bernard Peckstadt, Rector van de Orthodoxe Parochie van Brugge, als vertegenwoordiger van de Orthodoxe Kerk.Herinneren we er even aan dat elk jaar zowat 20 orthodoxe studenten van diverse afkomst studeren aan dit gerenomeerd internationaal instituut. Vader Bernard had de gelegenheid enkele van de prominenten te begroeten alsook kennis te maken met enkele orthodoxe studenten.
Onze Parochie wenst aan alle orthodoxe studenten een gezegend studie jaar toe. Zij hoopt hen in de maand januari uit te nodigen in onze parochie voor een vesperdienst gevolgd door een kaas- en wijnavond en een gezellig samen zijn.
Op 27 oktober 2011 is te Brugge in de Heer ontslapen onze geliefde dienares Agnes Laroy. Zij werd geboren op 21 januari 1937 te Aalter en is na een periode van een ernstige ziekte van ons heengegaan. Zij was lid van de parochieraad, kerkfabriek, catecheseteam en van ons parochiekoor. Daarbij was ze ook één van de stichters van het iconenatelier de Heilige Johannes van Damaskus welke steeds plaats had in de schoot van onze parochie. De Dienst van Overledene werd gevierd op 3 november 2011 in onze kerk van de HH. Konstantijn en Helena te Brugge en werd voorgegaan door Vader Bernard Peckstadt.
Nadien had dienst van de begrafenis plaats op het Kerkhof van Sint-Kruis in aanwezigheid van alle familieleden, parochianen en vele vrienden. Wij bidden voor de dienares Gods Agnes die ons is voorgegaan en we betuigen ons medeleven aan alle familieleden.
Op zondag 4 december 2011 vierden we een dienst van nagedachtenis (40 dagen na overlijden) voor Agnes in onze kerk van de H.H. Konstantijn en Helena te Brugge.
Eeuwige gedachtenis! Eeuwige gedachtenis! Eeuwige gedachtenis!
Enkele herinneringen aan Agnes
Vanwege de parochie
Agnes is voor mij een voorbeeld van een mens wiens leven waardevol werd geleefd. Alleen al het feit dat ze heel haar leven in het teken van de zorg voor kinderen doorbracht, is voldoende. Eerst zorgde zij voor haar kleinere broers en zussen, daarna – voor de kinderen in de kleuterschool waar ze als kleuterjuf werkte, daarna – voor haar vele pleegkinderen, daarna – voor haar adoptiedochters, en nog daarna – voor haar kleinkinderen en metekinderen. In mijn ogen is ze De Moeder en had ze alles wat dit te betekenen heeft: een warm huis waar je zich altijd zo ontspannen, gezellig en welkom voelde, interesse in je persoon, medeleven en troost. Ze had diepgang, en al verschillen we jaren in leeftijd, heb ik haar als mijn vriendin beschouwd, met wie een gesprek soms boeiender was dan met de meeste leeftijdsgenoten.
Aan haar heb ik te danken dat ik nu kan meezingen in het koor, zij is mijn leermeester geweest. In mijn huis hangen er iconen die haar hand heeft geschreven. En zo heeft ze ook in mijn leven een spoor achtergelaten die het onmogelijk maakt om haar te vergeten. Dit is nu ook wat mij rest om jou, lieve Agnes, nog van harte te wensen: EEUWIGE GEDACHTENIS! EEUWIGE GEDACHTENIS! EEUWIGE GEDACHTENIS!
Evgenia Krylova
Agnes. De bewaarengel voor haar naasten en ook haar mindere naasten. De zorgzame, beminnelijke, goedlachse maar tevens ook de sterke vrouw uit het Eerste Testament. Een ruim hart met een zoekende geest.
Geen pilaarheilige maar met haar beide voeten gepland in het dagdagelijkse leven met haar zorgen, pijn, vreugden en verdriet.
Leven was voor haar een godsgeschenk, dat ze koesterde maar ook graag doorgaf. Volheid van Leven mag nu haar deel zijn. Een goede vriendin ging heen.
Alex Kinnet
Vanwege het iconenatelier
De bezielster van onze Ikonencursus was er Altijd voor ons, met een lach, met een bemoedend en geruststellend
woordje voor iedereen. Ook voor de beginnelingen zei ze vele keren in de cursus” ‘t komt allemaal wel goed, en Vader gaat u wel helpen”.
Ook de zorg voor spijs en drank in het keukentje nam zij op zich,met de onmisbare hulp van anderen waren ze een team.
Ik denk dat ik in naam van iedereen mag zeggen: we zullen Agnes enorm missen, maar vergeten doen we Agnes nooit. Bedankt AGNES, lieve groet ,
Maria Lapon
Eigenlijk heb ik Agnes dit jaar leren kennen.
Het was mijn eerste icoon schilderen cursus in Brugge
Zij was het die mij welkom heette
Zij was het die mij op mijn gemak stelde
zij was het die zorgde dat ik de goede kleuren pigmenten bekwam
zij was het die mij aanmoedigde
zij was het die zorgde voor lekkers ‘s middags en tussenin
zij was het over wie verteld werd dat ze zeer mooie iconen maakte
maar die tot mijn verwondering niet mee schilderde
zij was het wiens ogen blonken bij al het moois dat daar in het atelier tot stand kwam
Agnes, ik heb je maar even gekend, maar je bent iemand om nooit te vergeten. groetjes
Francine Hendrickx
Er is koffie, er is thee, haar warme gastvrijheid zal me altijd bijblijven. Ook haar opbeurende schouderklopje als het even met het schilderen moeilijk ging.
Groeten Sanny Martincic.
Het was steeds in januari uitkijken naar de uitnodiging voor de komende cursus in mei. Agnes was dan reeds bedrijvig met de uitnodigingen, de telefoontjes met eventuele nieuwe kandidaten. De eerste cursusdag was steeds een blij weerzien met de “oudere” medecursisten, maar ook met de “moeder” van het geheel : Agnes. Altijd stond alles klaar om aan het “werk” te gaan. We gingen de twee weken vaak met veel zuchten en telkens opnieuw schilderen door, maar de koffie en thee-pauze’s waren een welkome ontspanning. Het middagmaal was steeds pico-bello in orde. Maar wat toch dieper gaat, zijn de bezinning, het geloof, het één worden met de icoon waar je aan werkte. En de bemoedigende woorden van Agnes : “het komt wel goed”, die gaven ons weer moed om verder te gaan.
Agnes we zullen je missen, en wat de toekomst ook brengt, het zal nooit meer hetzelfde zijn.
Prediker zegt het : alles heeft zijn tijd. Waarschijnlijk ook deze cursussen waar je telkens naartoe leefde, hebben hun tijd gehad, maar we zijn toch met een aantal die heel veel moed, deugd en kracht mochten ontvangen uit jouw aanwezigheid. We zullen zelf verder schilderen en nog vaak aan je denken, wetende dat jij nu leeft in de eeuwigheid, waar allen eens samen komen. Rust nu Agnes bij De God van ons allen.
Diane Lannoyé
Gent – Op zondag 27 november 2011 vierde de Parochie van de Heilige Apostel Andreas de Eerstgeroepene van Gent haar parochiefeest. Tevens was het de 39ste verjaardag van de stichting van deze parochie. De liturgische viering werd voorgegaan door Zijne Eminentie Metropoliet Panteleimon van België in concelebratie met Bisschoppen Athenagoras van Sinope, hulpbisschop van de Metropoliet, en met de Aartspriesters Ignace Peckstadt (Gent) en Silouan Osseel (Eindhoven), en de Oikonoom Dominique Verbeke (Gent), alsook met de Diakens Ciprian Popescu (Schaarbeek) en Victor Yudin (Leuven).
Op het einde van de metten bij het zingen van de Doxologie omringden de priesters en diaken de Aartsbisschop die in het midden van de kerk plaats genomen had. Eerst was er nog Artoklasia of “de zegening van de vijf broden”. Nadien begon de Pontificale Liturgie waarbij onze Metropoliet PANTELEIMON voorging.
Op het einde van de Goddelijke liturgie werd Vader Dominique verheven tot de waardigheid van ‘Oikonomos’ waarbij hij voortaan het voorrecht heeft een ‘epigonation’ en ‘bortskruis’ te dragen. Mgr Panteleimon wist de menigte van gelovigen te zeggen hoezeer hij waardeert dat Vader Dominique rimpelloos werkt in de schoot van onze Orthodoxe Kerk in België, niet alleen als priester verbonden aan de Parochie van Gent, maar vooral ook als inspecteur van het orthodox godsdienstonderwijs in de officiële scholen van de Vlaamse Gemeenschap. Hij zei daarbij dat hij dit werkt volbrengt in gehoorzaamheid en harmonie! Vader Dominique Verbeke werd door Metropoliet Panteleimon tot diaken gewijd op de Zondag van de Orthodoxie van het jaar 1991 te Brussel en eind december van het jaar 2000 te Gent. Voordien was hij – en dit sinds 1975 – een trouwe lector en enige tijd zelfs koorleider van de Parochie. Voor het orthodox godsdienstonderwijs staat hij in sinds 1989. De waardigheid van ‘oikonomos’ is een eretitel voor gehuwde priesters, net onder deze van ‘aartspriester’ of ‘protopresbyter’.
Na de feestelijke Goddelijke Liturgie hield Metropoliet Panteleimon een toespraak van erkentelijkheid en vreugde gericht aan Aartspriester Ignace Peckstadt, rector van de Parochie, die dit jaar zijn 85e verjaardag mocht vieren. De Metropoliet prees het grootse werk van Vader Ignace en dankte hem voor alles wat hij gedaan heeft voor de Orthodoxe Kerk in België, voor ons Aartsbisdom en voor de inplanting van de Orthodoxie in Vlaanderen. Tenslotte zong het zong het koor “Ton Despoti” voor onze Metropoliet. Zoals naar gewoonte werd iedereen uitgenodigd tot de broederlijke agapen. Onze Aartsbisschop werd verwelkomd door Vader Ignace die de Aartsbisschop dankte voor alles wat hij voor de Orthodoxe Kerk in België en voor onze orthodoxe parochies doet. Na de feestelijke Goddelijke Liturgie volgden er feestelijke Agapen in de bovenzaal
Op uitnodiging van de gemeente werd op vrijdag 11 november een oecumenische vredeswake gehouden in de Margaretakerk. De muzikale ondersteuning kwam van de For Freedom Pipe Band en Willie Boy & Friends.
De gedichten en vredesteksten werden gebracht door leerlingen en leerkrachten uit de verschillende scholen in onze gemeente. Er was een mooie powerpoint met afbeeldingen over oorlog en vrede. Zo werd de vredeswake een totaalgebeuren van luisteren naar muziek en teksten, kijken naar zinvolle beelden op het scherm en het aanvoelen dat vrede belangrijk is en blijft.
Tijdens het bidden van het oecumenische Onze Vader wisten we ons verbonden met elkaar en met God, bron van alle vrede.
In deze gebedsdienst waren ook de anglicaanse priester Stephen Murray en orthodoxe priester Bernard Peckstadt aanwezig. Vanuit de parochiefederatie waren priester Pradip Smagge, priester Jan Lavaert en priester Joseph Monballyu van de partij. Het was voor alle aanwezigen, zowel jong als minder jong, een deugddoende vredeswake. Nogmaals dank ook aan de organisatoren.
Hier nog even de vredeshaiku:
“Vrede” zei het kind
“Vrede” zei de generaal
maar het klonk anders
Nadien legden leerlingen van de meeste kneistse scholen samen met vele jeugdverenigingen vrijdag een bloemstuk neer aan het monument van de gesneuvelden op het Frans Desmidtplein. Ook de Burgemeester en het voltallige schepencollege was op de herdenking aanwezig. De ceremonie onder begeleiding van het For Freedom Pipeband en de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia.
Na de traditionele 11 novembertoespraak van burgemeester Graaf Leopold Lippens, droeg rabbijn Aaron Malinsky een gebed op voor alle slachtoffers van de Holocaust.
Het ceremoniepeloton van de Lokale Politie onder leiding van hoofd-inspecteur Philippe Vilein sloot af met een eresalvo ter ere van alle Knokke-Heistse oorlogslachtoffers. Na het officiële gedeelte was er een gezellige openluchtreceptie met een gratis Love & Peaceconcert van the Sue Price Partyband.
Constantinopel – Op 3 november 2011 heeft de Heilige Synode van het Oecumenisch Patriarchaat 3 nieuwe metropolieten verkozen:
- Bisschop Savas van Troas, hulpbisschop van de Aartsbisschop van Amerika,werd verkozen tot Metropoliet van Pittsburgh (Verenigde Staten);
- Archimandriet Konstantinos Tsilis tot eerste Metropoliet van Singapore.
- Archimandriet Arsenios Kardamakis tot nieuwe Metropoliet van Oostenrijk.
1. Wijding van de eerste Metropoliet van Singapore
Op 21 november 2011 had in de Kerk van de Moeder Gods te Pera (Constantinopel) de bisschopswijding plaats van de eerste Metropoliet van Singapore, Mgr Konstantinos Tsilis, die op 3 november door de Heilige Synode was verkozen. Deze viering werd voorgegaan door Zijne Alheiligheid onze Oecumenische Patriarch Bartholomeos in concelebratie met Metropolieten leden van de Heilige Synode en andere die voor de gelegenheid naar Constantinopel waren afgezakt. Metropoliet Konstantinos van Singapore was tot op heden Vicaris Generaal van het Aartsbisdom van Hong Kong en is de broer van de Metropoliet van Hong Kong, Mgr Nektarios. Tot het Aartsbisdom van Singapore behoren: Singapore, Indië en Indonesië.
2. Wijding van de nieuwe Metropoliet van Oostenrijk
Op 30 november 2011 had in de Patriarchale Kerk van de Heilige Georgios in de Fanar (Constantinopel) de bisschopswijding plaats van de nieuwe Metropoliet van Oostenrijk, Mgr Arsenios Kardamakis, die op 3 november door de Heilige Synode was verkozen. Ook deze viering werd voorgegaan door Zijne Alheiligheid onze Oecumenische Patriarch Bartholomeos in concelebratie met Metropolieten leden van de Heilige Synode en andere die voor de gelegenheid naar Constantinopel waren afgezakt. Metropoliet Arsenios van Oostenrijk was tot op heden Vicaris Generaal van het Aartsbisdom van Frankrijk en volgt de onlangs overleden Metropoliet Michael Staïkos op. Tot het Aartsbisdom van Oostenrijk behoort ook Hongarije.
3. Op 2 december 2011 heeft de Heilige Synode van het Oecumenisch Patriarchaat 1 nieuwe hulpbisschop voor de Aartsbisschop van Amerika verkozen:
– Archimandriet Sevastianos Skordallos werd verkozen tot Bisschop van Zila. Zijn bisschopswijding zal plaats hebben op zaterdag 17 december 2011 in de Orthodoxe Kathedraal van de Heilige Drie-eenheid in New York, voorgegaan door Aartsbisschop Dimitrios van Amerika.
Onze Oecumenische Patriarch Bartholomeos I, Aartsbisschop van de Kerk van Constantinopel en ‘primus inter pares’ (eerste onder de gelijken) in het bisschopsambt van de Orthodoxe Kerk, heeft op 22 oktober laatstleden, de 20e verjaardag gevierd van zijn verkiezing aan het hoofd van het Oecumenisch Patriarchaat. Het is op diezelfde dag in 1991 dat hij Oecumenisch Patriarch Dimitrios I heeft opgevolgd, die overleed op 2 oktober van ditzelfde jaar.
Na afloop van de viering van de plechtige eucharistische Liturgie in de patriarchale kathedraal Sint Georges in de Fanar, op 23 oktober, waar ook de primaten van de Kerken van Servië en Georgië deelnamen alsook de primaat van de orthodoxe Kerk van Albanië, Aartsbisschop Anastasios van Tirana, de leden van delegaties van vele andere orthodoxe Kerken alsook vele bisschoppen van het Oecumenisch Patriarchaat , residerend in Turkije en uit het buitenland, heeft Bartholomeos I de felicitaties van de gasten in ontvangst genomen, de leden van de Heilige Synode, de orthodoxe bisschoppen die in Turkije resideren, en van geheel het personeel van de Fanar, zetel van het patriarchaat. Waren ook aanwezig: de ambassadeur van de Verenigde-Staten alsook de Consul van Griekenland, van Rusland en van Ukraïne die op post zijn in Istanbul.
De avond van de 21e oktober 2011, tijdens een officieel diner aangeboden door de Vereniging van Archonten Heilige Apostel Andreas, die de weldoeners van het Oecumenisch Patriarchaat groepeert, heeft Aartsbisschop Dimitrios van Amerika een bilan opgemaakt van de dingen die de Oecumenische Patriarch Bartholomeos heeft verwezenlijkt in de loop van de twintig jaar aan het hoofd van de Kerk van Constantinopel en heeft de wens uitgesproken dat hij nog vele jaren zijn werk mag voortzetten ten voordele van de Orthodoxe Kerk en haar uitstraling doorheen gans de wereld. Hij heeft met name de nadruk gelegd op de rol van Patriarch Bartholomeos op de hervatting van het voorbereidend proces van het komende Panorthodox Concilie. Vervolgens heeft hij lezing gegeven van de verschillende gelukwensen, waaronder deze van de Turkse President Abdullah Gül, van de Eerste Minister, Recep Tayyip Erdogan, van de President van de Verenigde-Staten, Barack Obama en van Staatssecretaris Hillary Clinton. In zijn toespraak heeft Patriarch Bartholomeos een woord van dank gericht aan God voor de vreugden en de smarten die hij gekend heeft gedurende deze twintig jaar, maar ook door te bevestigen dat hij zijn dienst wenst voort te zetten, “om zonder ophouden olie te blijven gieten in de lamp van de Orthodoxie”
Op zaterdag 10 september 2011 vierde het orthodox klooster van de Geboorte van de Moeder Gods plechtig zijn patroonsfeest. Het feest wordt normaliter gevierd op 8 september, maar meestal verplaatst naar de dichtstbijzijnde zaterdag.
Pontificale Liturgie voorgegaan door Bisschop Athenagoras van Sinope (Hulpbisschop van onze Metropoliet Panteleimon van België)
De Goddelijke Liturgie werd voorgegaan door Zijne Excellentie Bisschop Athenagoras van Sinope, hulpbisschop van de Metropoliet van België, in concelebratie met 9 priesters en 2 diakens van de Aartsbisdommen van België en dit van Duitsland: Archimandriet Theofanis (Dusseldorf), de Aartspriesters Spyridon Apostolakis (Brussel), Panagiotis Moschonas (Schaarbeek), Emmanuel Kazilas (Genk) en Spyridon Tsekouras (Mons), Oikonomos Bernard Peckstadt (Brugge), de Priesters Josef Moes (Eindhoven), Arkadi Vernikov (Eindhoven) en Georgios Perris (Utrecht), alsook Aartsdiaken Emmanuel Mavrogiannakis (Brussel) en Diaken Ciprian Popescu (Schaarbeek). Onder de aanwezige priesters vermelden we nog: Aartspriester Stavros Triantafyllou, vicaris generaal; en de Vaders Nikolaos Palamianakis (Luik), Diomidis Doulgerakis (Houthalen), Zacharias Malliarakis (Molenbeek), Nikolaos Diakostavrianos (Charleroi), Dimitrios Stamatakis (Etterbeek)…
De artoklasia: zegening van de vijf broden de olie en de wijn.
Bisschop Athenagoras vertegenwoordigde er Zijne Eminentie Metropoliet Panteleimon van België, die de dag voordien naar Griekenland gereisd is voor de begrafenis van zijn voorganger, de betreurde Metropoliet Emilianos Zacharopoulos (Mgr Panteleimon werd vergezeld van Zijn Excellentie Bisschop Maximos van Evmenia en Oikonomos Angelos Kamalidis van de Parochie van Antwerpen).
Na de Goddelijke Liturgie werd in de tuin van het klooster een ‘Artoklasia’ (zegening van de vijf broden) gevierd, evenals een ‘Trisagion’ (gedachtenis) voor Metropoliet Emilianos Zacharopoulos die de eerste Metropoliet van België en Exarch van Nederland en Luxemburg was en deze dag ten grave werd gedragen. Honderden gelovigen kwamen uit Nederland, België en Duitsland om deel te nemen aan dit kloosterfeest. De zusters deden alles wat zij konden om iedereen op de juiste manier te verwelkomen. In de namiddag werd nog een ‘Paraklisis’ (smeekgebed aan de Moeder Gods) gezongen voor de overste van het klooster, Moeder Maria, die in het ziekenhuis werd opgenomen.
Het klooster werd door Moeder Maria gesticht in 1988. Ze is Nederlandse maar verbleef lange jaren in Servië en Griekenland, in verschillende monastieke gemeenschappen. Het klooster telt nu zes zusters, die afkomstig zijn uit verschillende landen van de wereld.
Voor meer foto’s: Klik hier