Toen ik het bericht kreeg dat ik toegelaten was tot het Europa College te Brugge, was ik meteen ook benieuwd of er in de buurt een orthodoxe kerk was om er de mis bij te wonen. Via het internet kon ik gemakkelijk de website vinden van de parochie van de Heiligen Constantijn en Elena, waar ik me dan ook naar begaf een keer aangekomen in Brugge.
Van bij het begin ervoer ik de parochie als een zeer diverse communauteit, die gesticht was in Vlaanderen, maar die groepen Roemenen, Russen, Grieken, Ukraïners, Georgiërs en nog meer, verwelkomende en verenigde. Vader Bernard wijdt zich volkomen aan het leven van de gemeenschap en zorgt voor de band tussen alle leden. Eenmaal ik de communauteit was binnen getreden, heb ik me er altijd een lid van gevoeld en elke zondag was weer een ontmoeting met mijn spirituele familie. Na de mis wordt er een samenzijn georganiseerd met koffie voor iedereen in een zaaltje op het eerste verdiep, wat de mensen de gelegenheid schenkt elkaar wat beter te leren kennen, samen wat te vieren en hun belevenissen van de week te delen met hen die op termijn vrienden worden.
Teodora en haar echtgenoot James samen met Vader Bernard – Brugge Pasen 2013
Op de grote feestdagen, zoals Kerstdag en vooral Pasen, is het programma der diensten veel intenser en kunnen we deelnemen aan alle missen te Brugge ter voorbereiding van het Grote Feest. Het meest speciale moment in mijn herinnering was het gezang tijdens de mis op Pasen dat in alle talen werd gebracht door de leden van de parochie, volgens mij wel zeven of acht talen. Na de mis worden agapen georganiseerd in een feestzaal vlak bij de kerk wat een zeer interessante culturele ervaring is omdat daar de cultuur van zowat alle keukens en alle muziek verenigd worden.
Dit jaar zaten alle leerlingen van het Europa College spontaan samen om elkaar beter te leren kennen, maar ook om samen de gemeenschap te leren kennen waar ze een jaar geleefd hadden. Het zijn zeer mooie en dierbare herinneringen en wij zullen ze koesteren in de toekomst.
Ik denk dat het moeilijkste moment dat van het afscheid was, want ik was zo verknocht geraakt aan de mensen van de kerk. Het was al een gemeenschap waar ik me op mijn gemak voelde. Het is een vrij beperkte groep, toch blijft de gemeenschap zeer hecht. Men loopt niet verloren in de massa en elkeen vindt er zijn rol en kan er de gemeenschappelijke harde kern vinden in de verschillende tradities en culturen van de leden der congregatie. Vooral als studente van het Europa College, waar meer dan 50 nationaliteiten verenigd zijn, heb ik geleerd me thuis te voelen in een multiculturele gemeenschap, en was ik blij deze ervaring te kunnen uitbreiden op het religieuze vlak. Tussen de gebruikte talen, die men er kan spreken, ook al is de hoofdtaal Nederlands, kon ik mij met de meeste mensen onderhouden in het Frans en het Engels, en natuurlijk ook in mijn moedertaal het Roemeens. Er is geen enkele reden om mensen af te raden deze unieke culturele en religieuze ervaring te ondergaan, waarin ik zelf veel vreugde gevonden heb.
Als “ingewijde”, beveel ik met warmte de toekomstige studenten aan deel te nemen aan het religieuze leven te Brugge en Oostende om een totale dimensie te geven aan de internationale en multiculturele ervaring die zij in Brugge kunnen opdoen.
Teodora Rogozea
Europa College
LLM European Legal Studies
Vaclav Havel Promotio 2012-2013
