DSC_2149 kopie

FEESTELIJKE BIJEENKOMST VAN DE ORTHODOXE JEUGD VAN DE BENELUX

40-jaar OJB-JOB (1979-2019)

Van 18 tot 20 oktober 2019 kwamen ongeveer 70 jonge orthodoxen van twaalf verschillende nationaliteiten uit verschillende parochies van het Aartsbisdom van België en het Exarchaat van Nederland en Luxemburg bijeen rond het voorgestelde thema: “Hoe het orthodoxe geloof vandaag beleven?”.

DSC_2100 kopieDe ontmoeting werd geanimeerd door discussies, gemeenschappelijk gebed, biecht, uitwisseling, wandelingen en andere activiteiten die aan de jongeren werden aangeboden om hun geloof en orthodoxe beleving te verdiepen. De conferentie van Priestermonnik Macarius van het Klooster van Simonos Petras (Athosberg) was gericht op het overbrengen van de vreugde van de Opstanding als een bevoorrechte manier om vandaag te getuigen van het orthodoxe geloof in een wereld die meer en meer zonder God wil leven.

De jongeren hadden de gelegenheid om te spreken tijdens de 4 workshops (Frans, Nederlands, Engels en Grieks) en om te communiceren met de animators (eerwaarde Protopresbyter van de Oecumenische Troon Dominique Verbeke, de aartspriesters Patriciu Vlaicu en Pawel Cecha, en Priester Antonios Tarlizos) rond de concrete aspecten van het leven in Christus in de wereld van vandaag.

DSC_2176 kopie

De diensten vormden sterke momenten van dankzegging en gebed voor de jongerenwerking die ons Aartsbisdom 40 jaar lang onvermoeibaar heeft gevoerd, en waarvan het vandaag de vruchten plukt ondanks de vele moeilijkheden. In aanwezigheid van Zijne Eminentie Metropoliet Athenagoras van België, voormalig lid van de Orthodoxe Jeugdwerking in België, werden de zaterdagvespers gevierd door de actoren van de beweging: Protopresbyter van de Oecumenische Troon Dominique Verbeke (oprichter en verantwoordelijke tussen 1979-1989), Aartspriester Bernard Peckstadt (1990 – 2000), Diaken Barnabas Genbrugge (2000 – 2008) en Aartspriester Ciprian Popescu (2008 – …).

DSC_2260 kopie

In zijn homilie dankte vader Dominique de Metropolieten van België, Mgr Emilianos, Mgr Panteleimon en Mgr Athenagoras, maar ook Aartsbisschop George van Syracuse van Eeuwige Gedachtenis, en de Aartspriesters Marc Nicaise en Ignace Peckstadt, voor het vertrouwen dat ze verleenden aan de initiatieven van jonge orthodoxen en hij wenste dat de schoonheid van het leven in Christus, gedeeld door jonge mensen van eender welke afkomst, in de toekomst nog intenser zou worden beleefd.

De Goddelijke Liturgie werd gevierd door priestermonnik Macarius van het Klooster van Simonos Petras (Athosberg), omringd door de vaders Dominique en Ciprian en door diaken Barnabas Genbrugge. In zijn homilie moedigde vader Macarius de jongeren aan om apostelen van de vreugde en de opstanding van Christus te worden.

Het jeugdkoor, onder leiding van priester Antonios Tarlizos, nam actief deel aan de diensten en verleende een uitzonderlijk aura aan de gemeenschappelijke gebeden.

MIJN INDRUKKEN OVER HET JONGERENWEEKEND

Onlangs heb ik voor de derde keer geparticipeerd aan de jaarlijkse bijeenkomst der jonge orthodoxen van de Benelux-landen (J.O.B.) van 18-20 oktober.  Ook deze keer ben ik door deze ontmoeting bijzonder geraakt. ‘t Is echter niet zo eenvoudig om daar iets over neer te schrijven, en ‘k heb er een hele tijd over gedaan enkele van mijn persoonlijke indrukken weer te geven. Ik denk trouwens dat elke deelnemer op een  eigen wijze geraakt is geweest, door een of andere bijzondere ontmoeting, door een of ander spiritueel inzicht. Hoewel mijn persoonlijke indrukken wellicht subjectief zullen zijn, toch denk ik dat vele anderen zichzelf daarin zullen herkennen. ‘t Is de derde keer dat ik aan een dergelijke bijeenkomst heb kunnen participeren en ik stel vast dat ook dit weekend mij  weer ten diepste heeft geraakt. Er waren weerom van die onvergetelijke ontmoetingen en van die onvergetelijke gesprekken en discussies die bij mij nog altijd naklinken.

DSC_2275 kopie

Vandaag leven wij in een wereld waarin mensen volledig naast elkaar leven,waar ieder mens voor een ander een vreemde lijkt te zijn. Dat is zowat de algemene regel. …maar in onze bijeenkomsten van jonge orthodoxen heb ik ervaren dat het er helemaal anders aan toe gaat. De algemeen geldende regels tellen hier niet. Hier zijn wij geen vreemden voor elkaar, want hier kunnen wij elkaar ontmoeten en meteen erkennen in iets wat in ons allen leeft: ons gemeenschappelijk geloof in Jezus Christus!  Dàt is het wat ik vanaf het eerste moment  in deze ontmoeting heb ervaren. Welke onze taal, welke onze nationaliteit, welke afkomst ook moge zijn, door alle onze verschillen heen loopt er immers een sterke brug die ons ten diepste verbindt: want wij allen die hier zijn samen gekomen herkennen elkaar als orthodoxe christenen.

Het besef daarvan heb ik op het sterkste ervaren tijdens de viering van de Goddelijke Liturgie en eveneens tijdens de andere gemeenschappelijke gebedsdiensten. ‘t Is immers tijdens deze gebedstijden dat wij ons allen werkelijk ervaren als broeders en zusters, innig met elkaar verbonden in éénzelfde Traditie van geloof, van gebed, van liefde. Ook al behoren wij tot diverse culturen, ook al spreken wij niet dezelfde taal, ook al worden sommige delen van de Liturgie en de andere gebedsdiensten gezongen of gereciteerd in een taal die wij niet begrijpen: wij stellen allemaal vast dat dit tenslotte van geen belang is! Want het geheel van deze gebedsdiensten is sinds eeuwen onveranderlijk doorgegeven van generatie tot generatie, en de diverse vertalingen ervan bleven getrouw aan de oorspronkelijke Griekse verwoording. Zowel de Nederlandse, als de Franse, als de Roemeense, of de Slavische, of de Engelse vertalingen klonken ons vertrouwd in de oren! Nooit heb ik enige hinder ondervonden om van harte mee te leven bij deze gebedsdiensten in welke taal dan ook zij gevierd werden. Voor een buitenstaander kan dit wellicht een wat vreemde bedoening lijken, zulke samenkomst met zoveel mensen die niet eens elkaars taal kenden! Hier wordt niet eens van iedereen verwacht of veronderstelt dat hij of zij tweetalig of drietalig zou zijn. Toch hebben wij in deze bijeenkomst duidelijk bewezen dat onze onderlinge verschillen geen hinder meer zijn om elkaar te ontmoeten maar wel in tegendeel.DSC_2239 kopie

Tijdens dergelijke weekends van de orthodoxe jongeren is het juist tijdens de viering van de Goddelijke Liturgie dat ik de waarde van deze onderlinge verschillen ten diepste heb beseft. Juist in de diversiteit van onze orthodoxe jongerengemeenschap heb ik de dieper liggende eenheid ervan mogen ervaren. Hoe prachtig is dit toch! In onze orthodoxe thuislanden hebben wij wellicht nooit de rijkdom van deze diversiteit mogen beleven. Daar immers vieren wij doorgaans de Liturgie in de ene eigen taal van ons volk. Nu dank ik God van ganser harte dat Hij mij de kans heeft gegeven om een dergelijke openheid van geest te mogen ontdekken.

Dan is er nog iets anders dat ik niet kan nalaten  dankbaar te vermelden: de deugddoende aanwezigheid van het priesterteam!! Zij waren altijd zo bereidwillig om naar ons te luisteren, zij deden ons lachen met hun kleine leuke opmerkingen, zij straalden van vreugde. Daarom wil ik jullie allemaal van harte bedanken. Weet dat vele van ons in jullie aanwezigheid een echte steun hebben beleefd. Jullie goed humeur was voor ons werkelijk aanstekelijk.

Tenslotte wil ik een heel bijzondere dank richten aan Vader Makarios, hieromonnik van het monasterie van Simonos  Petra op de H.Berg Athos. Hij heeft ons tijdens dit weekend begeleid en bezield. En nu kijk ik uit naar het volgend weekend der jonge orthodoxen. En ik hoop stellig dat daar nog veel meer jonge orthodoxen zullen komen. Aan alle jongeren die dit lezen zeg ik dus.  “Tot volgend jaar”

 Marta Pytel (vertaling Vader Bart)

DSC_2176 kopie

Orthodox jeugd weekend 2019

Dit jaar was het de eerste maal dat ik deelnam aan het Orthodox jeugdweekend. Ik ben ontzettend blij met deze beslissing en ik raad het echt elke jongere aan om te doen. Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten en heb het gewoon op mij af laten komen. Dit maakte het voor mij des te mooier en interessanter.

Ik vond het vooral leuk om jongeren te leren kennen van verschillende nationaliteiten, maar met één hetzelfde raakvlak: ons geloof. Bovendien heb ik dit weekend zoveel geleerd op zo korte tijd. De gegeven workshop met het vragen stellen heeft mij persoonlijk heel sterk geraakt. Ik ben er heel wat wijzer uit geworden. Ik ben daar alle Vaders zeer dankbaar voor. Het was bovendien een hele eer om te mogen luisteren naar Vader Makarios. Een moment om nooit te vergeten.  Volgend jaar, als God het Wil, zou ik zeker teruggaan.

Dank u wel aan alle Vaders.

Dimitra Chaniotakis

IMG_3641 kopie

©2015 Orthodoxe Parochie Brugge.
Top
Zoeken: