Jean Tchékan werd geboren voor de eeuwigheid
op 21 juli 2021
Op woensdag, 21 juli 2021, is de 87-jarige dienaar van God Jean Tchékan voor de eeuwigheid geboren. Dhr Jean Tchékan werd geboren in 1933 te Parijs. Hij is zoon, kleinzoon en achterkleinzoonvan orthodoxe priesters. Hij was gehuwd met Xenia en vader van twee kinderen. Zijn studiën van russisch en van philologie voltooide hij aan de Sarbonne. Daarenboven studeerde hij theologie aan het Orthodox Theologisch Instituur St Serge en aan het (katholiek) Hoger Instituut voor Liturgie, beide te Parijs. Hij was assistent voor de russische taal aan het “Institut national des Langues et Civilisations Orientales” , en leidde er ook een seminarie over de religieuze problemen in de U.S.S.R. Hij was lesgever aan het instituut St. Serge(pastorale vormingscursussen). Tenslotte was hij één van de verantwoordelijken van het Coördinatiecomité van de Orthodoxe Jeugd. Als leek, geëngageerd om te getuigen en de Kerk te dienen, stichter van de Orthodoxe Persdienst (SOP), was hij een trouwe dienaar van Christus.
Moge de Heer hem opnemen in zijn Koninkrijk en moge Hij zijn vrouw Xenia, zijn kinderen Serge en Grégoire, zijn kleinkinderen en heel zijn familie tot steun zijn. Eeuwige gedachtenis! De begrafenis zal plaats vinden op dinsdag 27 juli en gevierd worden in het klooster van de Bescherming van de Moeder Gods in Bussy en Othe.
JEAN TCHÉKAN, TEN DIENSTE VAN DE KERK.
Jean Tchékan, die ik heb gekend binnen de Orthodoxe Fraterniteit in West-Europa en tijdens de Europese congressen en regionale raden, blijft voor mij, zoals voor velen die tot de Orthodoxie zijn gekomen, een referentie en een model. Als er één ding is dat hij ons heeft bijgebracht door zijn voorbeeld en zijn wijze raad, dan is het wel de onvoorwaardelijke, onbaatzuchtige en creatieve dienstbaarheid van de Kerk.
Hijzelf diende het met voortdurende trouw door zijn engagement binnen de Broederschappen, de oprichting met Vadder Michel Evdokimov van de SOP, een belangrijk orgaan van informatie en bezinning dat gedurende verschillende decennia onmisbaar was.
Jean was een kostbare bron voor de Fraterniteit van het Westen, die hij vanaf het begin in de jaren zeventig begeleidde aan de zijde van de echtparen Korotkoff, Zimine en Jean Claude Roberti, door deel te nemen aan onze bijeenkomsten, door onze stamelende koren ter hulp te schieten, door op een toegankelijke manier enkele theologische punten uiteen te zetten en door ons met een opvallend gevoel voor humor te vertellen over het kerkelijk leven.
Deze humor deelde hij met zijn vrienden Vsevolod Gousseff of Nicolas Lossky en wij allen genoten van zijn anekdotes, verteld met zijn talent voor imitatie, wat een hit was op de oecumenische zittingen in Pomeyrol.
Jean heeft ons, net als onze geloofsvaders van deze generatie, die het beste van de traditie in zich dragen, of dat nu Russisch, Grieks, Antiochiaans, Roemeens of… Frans is (met de Vader Boris Bobrinskoy en Cyrille Argenti, en Prof. Olivier Clément…), een levende orthodoxie doen ontdekken, met een menselijk gezicht, welwillend, feestelijk, radicaal vrij en diep geworteld in Christus. Moge de Heer hem een eeuwige herinnering in onze harten schenken en hem in Zijn licht verwelkomen zoals Hij zelf zo velen van ons heeft verwelkomd met zijn vrouw Xenia.
Michèle Nikitine (van de Parochie van de Geboorte van Christus – Le Mans)