TOESPRAAK VAN AARTSPRIESTER BERNARD PECKSTADT
TOT Z.A. DE OECUMENISCHE PATRIARCH BARTHOLOMEOS
TER GELEGENHEID VAN HET BEZOEK AAN DE ORTHODOXE PAROCHIE
VAN DE HH. KONSTANTIJN & HELENA TE BRUGGE
11 november 2019
Uwe Alheiligheid, Vader en Meester,
Bij de viering van de 50e verjaardag van ons Aartsbisdom, het Aartsbisdom van België en Exarchaat van Nederland en Luxemburg, en nét vòòr we de 25e verjaardag van onze Parochie mogen vieren, zijn wij bijzonder vereerd en verheugd Uwe Alheiligheid te mogen verwelkomen. Het is bijna dag op dag 25 jaar geleden dat Uwe Alheiligheid een bezoek bracht aan de Parochie van de Heilige Apostel Andreas in Gent, gesticht door mijn betreurde vader, Aartspriester Ignace Peckstadt, die u goed gekend hebt. Wij brengen Vader Ignace hier in herinnering als één van de pioniers van de orthodoxe kerk in Vlaanderen.
Het was in 1969 dat uw vermaarde voorganger, Patriarch Athenagoras onze familie in audiëntie ontving. Uwe Alheiligheid stond als jonge diaken aan zijn zijde. Bij diverse daaropvolgende ontmoetingen hebben wij steeds uw vaderlijke warmte en gemoedelijkheid mogen ervaren. Precies dertig jaar geleden, op 11 november 1989, heeft u als Metrtopoliet van Philadelphia mijn broer tot monnik gewijd en de naam Athenagoras toevertrouwd. Een dag later heeft u hem tot diaken gewijd. Graag maken we van deze plechtigheid gebruik om Metropoliet Athenagoras geluk te wensen bij deze verjaardag en hem te danken voor zijn onvermoeide inzet, als herder van dit Aartsbisdom.
In het voetspoor van onze vader, hebben mijn broer, toen nog aartsdiaken, en ikzelf deze parochie gesticht. We kozen er bewust voor om de Parochie toe te wijden aan de Heilige Koningen en Apostelgelijken Konstantijn en Helena. Deze heiligen verbinden ons met de Grote Stad en zetel van het Oecumenisch Patriarchaat en met het kostbaar en levendmakend Kruis, dat door de Heilige Helena in Jeruzalem teruggevonden werd.
Onze parochie vond een onderkomen in één van de oudste gebedshuizen van deze stad. De Sint-Jooskapel en het bijhorende passantenhuis werden opgericht in de 14e eeuw en werden geattesteerd als een baken van gastvrijheid. Het complex bood aan armen en vreemden opvang en diende het zeer christelijke doel van filoxenia.
In zijn lange geschiedenis kreeg het complex verschillende bestemmingen, tot het er begin de jaren ’90 erg verkommerd bij lag. De Sint-Jooskapel zelf was verworden tot een opslagruimte en diende ook nog enige tijd als oecumenische kapel. Het complex werd sindsdien grondig gerenoveerd, in respect voor zijn eigen geschiedenis. We slaagden erin bij de restauratie de historisch en architectonisch waardevolle elementen te bewaren, maar die te vatten binnen een voor orthodoxe gelovigen zeer herkenbaar en Byzantijns kader.
Het houtwerk van meubilair en iconostase werd vervaardigd in Thessaloniki, net als de polyeleos. De fresco’s zijn van de hand van de Russische iconograaf Yaroslav Dobrine, die hier bijna een jaar lang aan de slag was. Vele van de iconen zijn het resultaat van onze jaarlijkse iconencursus. Kortom, de inplanting van een orthodoxe kerk met zijn Byzantijnse tradities in een middeleeuws religieus pand, mag bijzonder geslaagd heten.
Opnieuw kan dit gebouw zijn roeping waarmaken: onze parochie biedt een thuis, niet enkel voor het drukke liturgische programma, maar voor alle orthodoxe gelovigen die van dichtbij of ver in deze kerk vertroosting en verkwikking vinden. Onze kerk ontvangt orthodoxe gelovigen van allerlei origine. Deze verscheidenheid biedt een grote rijkdom: in en door de Eucharistie vormen alle gelovigen één gemeenschap, elk met zijn eigen taal. Pinksteren is in onze parochie een levend mysterie.
In onze kerk celebreren we de liturgische diensten in het Nederlands, de lingua franca van alle parochianen, maar we bidden en zingen ook in het Grieks en Slavisch, Roemeens of Georgisch. Zo kunnen alle parochianen zich verbonden voelen in de grote orthodoxe familie die de Kerk is. In onze gemeenschap hebben we ook oog voor de jongere generatie, aan wie we onze orthodoxe traditie doorgeven. Onze parochie onderhoudt nauwe contacten met onze zusterkerken. Regelmatig ontmoeten we elkaar in de oecumenisch kapel hiernaast. We zijn ook een open en gastvrije kerk, die druk bezocht wordt door de vele toevallige voorbijgangers en toeristen die de stad aandoen. Onze kerk is een parel geworden van en voor deze stad.
Wij zijn dan ook zeer verheugd deze gastvrijheid ook aan Uwe Alheiligheid en uw gevolg te kunnen betonen. We zijn ook bijzonder verheugd hier vandaag de Onder-Voorzitter van de aantredende Europese Commissie te mogen verwelkomen. Dhr. Margaritis Schinas kent Brugge heel goed, daar hij er aan het Europacollege heeft gestudeerd en er zijn echtgenote leerde kenne.
We zijn tevens heel blij met de aanwezigheid van Monseigneur Lode Aerts, Bisschop van Brugge, samen met enkele van zijn priesters, diakens en religieuzen. Ook Dominee Janica De Prenter van de Verenigde Protestantse Kerk en Reverend Father Augustine Nwaekwe van de Anglicaanse kerk is vandaag van de partij. Samen getuigen zij dat wij samen bidden en werken voor de eenheid van onze Kerken.
Een bijzonder woord van dank richt ik aan dhr. Carl Decaluwé, de Gouverneur van de Provincie West-Vlaanderen, dhr. Dirk De Fauw, Burgemeester van de Stad Brugge, de aanwezige raadsleden van de Stad, en dank aan allen en allen.
Deze korte toespraak zou ik willen beëindigen door de kleinsten van onze Parochie uit te nodigen om even bij Uwe Heiligheid te komen en heel nederig getuigenis af te leggen van onze genegenheid en erkentelijkheid.
Mogen wij tot slot Uwe Alheiligheid vragen de zegen van Onze Heer en God en Verlosser Jezus Christus over ons allen te willen afsmeken, terwijl wij u de verzekering geven van ons gebed, opdat Hij U nog vele lange jaren moge bewaren aan het hoofd van onze Orthodoxe Kerk.
Eis pola eti Despota!
