Inhuldiging van de kerk

Burgelijke inhuldiging van de nieuwe
 Orthodoxe kerk te Brugge 4 juni 2008

Op woensdag 4 juni 2008 werd de orthodoxe kerk van de HH. Konstantijn en Helena, Ezelstraat 85 te Brugge, officieel ingehuldigd onder het voorzitterschap van Bisschop Athenagoras van Sinope, vertegenwoordiger van Zijne Eminentie Metropoliet Panteleimon van België en dhr. Paul Breyne, Gouverneur van de Provincie West-Vlaanderen.

Dit gebeurde enkele dagen nadat de nieuwe kerk kerkelijk werd ingewijd door Metropoliet Panteleimon van België (op 24 mei j.l.).

Deze officiële inhuldiging bestond uit een academische zitting in aanwezigheid van heel wat personaliteiten en vrienden van de orthodoxe parochie, w.o. de heren Gunter Pertry en Dirk De Fauw (leden van de Bestendige Deputatie van de Provincie West-Vlaanderen), dhr. Boudewijn Laloo, schepen en afgevaardigde van het College van Burgemeester en Schepenen van de Stad Brugge, Albert Raes, ereconsul van Marokko en Frank Deceuninck, ereconsul van het G.-H. Luxemburg, en vele anderen.

De academische zitting ving aan met een verwelkomingswoord en een toelichting over de historiek van de parochie door Bisschop Athenagoras van Sinope, hulpbisschop van het Aartsbisdom van België.

Tussen de toespraken die daar op volgden, zong het parochiekoor o.l.v. Carlo Snauwaert enkele liturgische gezangen. Onder de gezangen was er ook de heel oude hymne ‘Fos Hilaron’ (Grieks voor ‘Vriendelijk licht’) voorgezongen volgens de Byzantijnse melodie door Bisschop Athenagoras.

Name ook het woord: dhr. Paul Breyne, Gouverneur van West-Vlaanderen. Hij feliciteerde de parochie met haar nieuwe kerk en sprak ook enkele woorden van dank uit voor de mooie brief en woorden die hij ontving, van Z.A. de Oecumenische Patriarch Bartholomeos bij de kerkwijding.

Nadien volgden er korte toespraken gehouden door dhr. Gunter Pertry, gedeputeerde van de Provincie-West-Vlaanderen en Schepen Boudewijn Laloo die er het woord nam in naam van het College van Burgemeester en Schepenen van de Stad Brugge . De toespraken waar één voor één inhoudelijk veelbetekend en woorden van lof gericht aan de orthodoxe parochie van Brugge

Tenslotte gaf Priester Bernard Peckstadt enige uitleg over de inrichting van de nieuwe kerk en richtte een woord van dank aan de belangrijkste medewerkers van dit project.

Een gedenkplaat werd onthuld door Gouverneur Paul Breyne, samen met de andere genodigden.

Nadien volgde een feestelijke receptie in het pand van het Klooster van de Paters Karmelieten, aangeboden door de orthodoxe parochie van Brugge.

Het werd een gezellige avond van ontmoeting en kennismaking met vele mensen.

TOESPRAAK BISSCHOP ATHENAGORAS VAN SINOPE
BIJ DE INHULDIGING VAN DE KERK KONSTANTIJN & HELENA

BRUGGE – 4  juni 2008

Waarde Heer Gouverneur,
Geachte Heren Gedeputeerden,
Geachte Heer Schepen Laloo, afgevaardigde van het College van Burgemeester en   Schepenen van de Stad Brugge,
Geachte Heer Schepen De Cuyper,
Geachte Heer Voorzitter van het OCMW,
Geachte Provincie- en Gemeenteraadsleden,
Geachte heren ere-consuls,
Goede vrienden hier aanwezig,

Het is me een waar genoegen u te verwelkomen op deze academische zitting ter gelegenheid van de burgerlijke inhuldiging van deze kerk.

Allereerst heb ik de opdracht Zijne Eminentie Metropoliet Panteleimon, officieel vertegenwoordiger van het geheel van de Orthodoxe Kerk in België, te verontschuldigen. Hij zou hier vanavond in ons midden geweest zijn, ware het niet dat op het laatste moment de Oecumenische Patriarch Bartholomeos hem gevraagd heeft hem te vertegenwoordigen in het Europees Parlement bij een ontvangst van een officiële delegatie van orthodoxe christenen en moslims uit Noord-Griekenland.

De Metropoliet was hier wel voor de religieuze inzegening van deze kerk, op zaterdag 24 mei j.l. Het ging a.h.w. om het plaatsen van relikwieën in de zuil waarop het altaarblad steunt. Deze traditie is gesteund op het historische feit dat na de tijd van de catacomben kerken werden gebouwd op de graven van martelaren.

Vanavond zijn we samengekomen voor de plechtige inhuldiging van deze volledig gerestaureerde historische kapel, die voortaan de orthodoxe kerk is van onze mooie stad Brugge. Dit doen we aan de hand van enkele korte toespraken gehouden door diverse personaliteiten hier aanwezig, met daartussen enkele liturgische gezangen opgeluisterd door het parochiekoor o.l.v. Carlo Snauwaert.

Maar eerst zou ik het nog even willen hebben over de historiek en het karakter van deze parochie. Begin de jaren negentig was het mijn broer, Vader Bernard, en mezelf duidelijk dat de orthodoxe christenen van Brugge en omstreken niet langer zonder parochie konden blijven. Vader Bernard was zich – sinds zijn huwelijk – in de streek komen vestigen. Ikzelf studeerde toen theologie aan de Universiteit van Thessaloniki. Met de zegen van onze Metropoliet en na contacten met de enkele orthodoxe christenen die hier verbleven, werd onze droom werkelijkheid in mei 1995.

We zijn begonnen met maandelijkse liturgische vieringen in deze kapel, die toen fungeerde als Oecumenische Kapel. Enkele maanden later werd het liturgisch ritme opgedreven. Heel snel zagen we de nood in voor een eigen kapel.

Onze aandacht ging uit naar het leegstaand aanpalend gebouw, het Passantenhuis, ook wel de voormalige Conciergerie van de Sint Jooskapel genoemd. We gingen een akkoord aan met de verantwoordelijken van het OCMW en we zouden zelf instaan voor de restauratie van het pand, wat ook gebeurd is. In april 1996 zijn we met een groep parochianen begonnen met de restauratiewerken. Wekelijks of tweewekelijks werden werkdagen ingericht, we haalden muren neer, vulden containers, legden prachtige eiken plafonds bloot enz. Nadien werd intensief gewerkt aan de inrichting van het gebouw en vooral van de kleine kerkruimte. Op de bovenverdieping werd een stemmig parochiezaaltje ingericht, alsook een kantoortje voor de rector, een keuken en een bibliotheek. In 1997 zijn we gestart met de liturgische vieringen in onze kleine kapel.

Maar de parochie ontwikkelde zich wel en steeds meer kwamen orthodoxe christenen regelmatig naar de diensten, zodat het kleine kerkje gauw te klein werd. Ondertussen was het duidelijk dat deze kapel, als Oecumenische Kapel, quasi niet gebruikt werd, zodat we in een oprecht gesprek met de verantwoordelijken van de vzw Oecumene Brugge besloten hebben een ruil van de kapellen te doen. Het resultaat is wat u ziet. Vader Bernard zal straks enige uitleg verschaffen over de inrichting ervan.

Wat ik wel nog kwijt wil is dat wij van bij het begin heel sterk het panorthodox karakter van deze Parochie hebben willen beklemtonen; dat het nl. een parochie is van en voor alle orthodoxe gelovigen van de streek, ongeacht hun afkomst en taal. Vandaar dat men in de celebraties naast het overwegend gebruik van de lokale taal ook wat de talen van de traditionele orthodoxe landen zou aanwenden, naargelang de noden. We hebben dus heel bewust een steentje willen bijdragen tot de integratie van de orthodoxe christenen van deze regio, want samen vormen zij één enkele parochiale gemeenschap. We kunnen dus niet spreken van een Griekse, Russische, of Roemeense orthodoxe parochie, maar kortom een Orthodoxe Parochie. De uniciteit van deze parochie vraagt van allen een zekere inspanning tot integratie, maar is voor éénieder een onschatbare rijkdom. Alle aandacht gaat hier uit naar het wezenlijke van het ecclesiale-zijn: en dit is de liturgische dimensie. De orthodoxe liturgische traditie is echter geen vorm van vlucht uit de realiteit of van de maatschappij, maar poogt precies de gelovige te verheffen boven het wereldse levensritme waarin hij dagelijks gedompeld is.

In 2001 is vanuit deze parochie een kleine gemeenschap ontstaan in Oostende, met een eigen kapel gelegen aan het stadspark, en bediend door Vader Bernard.

In beide gemeenschappen staan de Liturgie en de sacramenten centraal. Maar er wordt er ook gewerkt op catechetisch vlak, er is een pastoraal en sociaal dienstbetoon, en er wordt actief meegewerkt aan het ideaal van de éénheid van de christenen, aan de Oecumene en de dialoog met andersdenkenden. We willen dus geenszins een getto vormen in de bredere samenleving waartoe we behoren. Ik dank u!

TOESPRAAK VAN DE HEER PAUL BREYNE
GOUVERNEUR VAN DE PROVINCIE WEST-VLAANDEREN
BIJ DE INHULDIGING VAN DE KERK
H.H. KONSTANTIJN & HELENA

BRUGGE – 4 juni 2008

 Excellentie Bisschop Athenagoras,
Geachte Rector Bernard,
Geachte Heren Deputées,
Dames en Heren hier aanwezig,

Anderhalve week geleden werd deze kerk plechtig gewijd. Het komt de laatste tijd niet zo vaak meer voor, dat er nieuwe kerken gewijd worden. Het is dan ook met rechtmatige trots dat de orthodoxe parochiegemeenschap van Brugge, onder het patronaatschap van de heiligen Konstantijn en Helena, vandaag haar kerkgebouw officieel presenteert. De wijding was het een ingetogen, religieus moment. Nu zet de parochie haar deuren wijd open voor de buitenwereld en ontvangt zij de overheden en de bevolking van Brugge en West-Vlaanderen. Het verheugt mij dat ik hier ook vandaag aanwezig kan zijn om deze parochie te feliciteren en haar alle heil toe te wensen.

De orthodoxe parochie van Brugge-Oostende is vrij jong: zij werd immers pas in 1995 opgericht. Maar ‘jong’ betekent ook ‘dynamisch’ en ‘gedreven’. En dat zijn precies de kenmerken van de ploeg die achter deze parochie staat: de parochiepriester, het kerkbestuur en het koor.

Deze enthousiaste ploeg beschikt nu eindelijk, na dertien jaar, over een eigen volwaardig gebedshuis dat ruim genoeg is om op comfortabele wijze de hele orthodoxe geloofsgemeenschap uit de regio Brugge te ontvangen. Heel bijzonder is, dat dit gebeurt in een gebouw dat al een lange geschiedenis als bedehuis heeft. Zoals u weet werd dit gebouw al in het midden van de vijftiende eeuw gewijd als kapel van het Sint-Joosgodshuis. In de loop van de eeuwen volgden de gebruikers en beheerders van het Sint-Joosgodshuis elkaar op, maar de religieuze functie van deze ruimte bleef vrijwel ononderbroken behouden. En vanaf nu zet de orthodoxe gemeenschap deze eeuwenlange traditie verder. Het is in feite een heel mooi symbool: hoe een historische Brugse plek met wortels tot in de middeleeuwen, in de 21ste eeuw een nieuwe ziel en een nieuwe bestemming krijgt die toch helemaal in de lijn van de geschiedenis ligt.

In een zekere zin is op deze wijze de cirkel ook gesloten. Het laat-middeleeuwse Brugge was een kosmopolitische stad, waar talrijke nationaliteiten in openheid en verdraagzaamheid samen leefden en werkten. Net zo goed zijn in de huidige orthodoxe gemeenschap talrijke nationaliteiten vertegenwoordigd: Grieken, Russen, Joegoslaven, Roemenen, Bulgaren, Georgiërs, Polen en anderen… Verenigd door hetzelfde geloof leven ook zij hier in harmonie onder elkaar en met de lokale bevolking.

De aanwezigheid van een bloeiende orthodoxe gemeenschap is een aanwinst en een culturele verrijking voor Brugge en West-Vlaanderen. Ik wens deze gemeenschap alle heil toe en druk de hoop uit dat ze zich voor héél lang thuis mag voelen in het hart van het historische Brugge.

TOESPRAAK VAN DE HEER GUNTER PERTRY
GEDEPUTEERDE V/D PROVINCIE WEST-VLAANDEREN

BIJ DE INHULDIGING VAN DE KERK
KONSTANTIJN & HELENA
BRUGGE

04 juni 2008

Excellentie Bisschop Athenagoras,
Eerwaarde Vader Bernard, Rector van deze Parochie,
Geachte Heer schepen Laloo,
Dames en Heren hier aanwezig,

Het zal u misschien verwonderen de Provincie hier vandaag zo goed vertegenwoordigd te zien. Toch is dit geen toeval. Het West-Vlaamse provinciebestuur onderhoudt namelijk zeer goede banden met de orthodoxe kerkgemeenschap. De wetgeving ter zake bepaalt dat het financiële toezicht op de orthodoxe kerkfabrieken door de provincies gebeurt. De provincieraad keurt de meerjarenplannen en de begrotingen van de orthodoxe kerkfabrieken goed, terwijl de gouverneur als commissaris van de Vlaamse regering de rekeningen goedkeurt. Bovendien – en dat is een belangrijk detail! – moeten de provincies de financiële tekorten bijpassen. Twee maal per jaar is er een formeel overleg tussen de Provincie en de orthodoxe kerkfabrieken om al deze zaken te bespreken.

In West-Vlaanderen is de administratieve opvolging van deze materies toegewezen aan de dienst Cultuur. Dat betekent concreet dat ik, als gedeputeerde voor Cultuur, twee maal per jaar rond de tafel zit met de vertegenwoordigers van de drie orthodoxe parochies van West-Vlaanderen. Naast de parochie van de heiligen Konstantijn en Helena hier in Brugge, is dat de parochie van de heilige Amandus in Kortrijk en de parochie van de Moeder Gods Troosteres in Pervijze. En ik mag gerust zeggen dat deze halfjaarlijkse ontmoetingen voor alle betrokkenen in een constructieve, prettige en zelfs gemoedelijke sfeer verlopen.

Op deze wijze heb ik ook de realisatie van dit nieuwe kerkinterieur van vrij nabij mogen volgen. Enkele maanden geleden werd ik hier al hartelijk ontvangen, samen met enkele ambtenaren van de dienst Cultuur. Zo konden wij met eigen ogen zien hoe ons geld besteed werd. Want een deel van deze interieurinrichting is met provinciale middelen gebeurd. Toen waren de muurschilderingen nog niet afgewerkt. Maar toen al konden we zien dat het goed was. Ik denk dat iedereen met mij zal beamen dat deze aanpassingen erg geslaagd zijn. Het historische kader werd gerespecteerd, en tegelijk werd een interieur gecreëerd dat perfect afgestemd is op de behoeften en de geest van de orthodoxe eredienst.

Dit is een mooi voorbeeld van een geslaagde herbestemming van een historisch gebouw. En dat verheugt mij ten zeerste. Want als gedeputeerde voor Cultuur behoren ook erfgoed en monumentenzorg tot mijn bevoegdheden. De zorg voor historische monumenten is al vele tientallen jaren een van de grote bekommernissen van de Provincie. Een monument dat een functie heeft is een gezond monument, waarvan het voortbestaan gegarandeerd is. Sommige waardevolle monumenten verliezen echter op een bepaald ogenblik hun functie. Dat is onder andere het geval met bepaalde kerkelijke gebouwen. Het is een van de uitdagingen van de huidige monumentenzorg om passende nieuwe bestemmingen voor deze gebouwen te vinden. Deze kapel van het historische Sint-Joosgodshuis werd op een bepaald ogenblik niet meer voor haar oorspronkelijke doel gebruikt, en diende zelfs kortstondig als stapelruimte. Daarna fungeerde ze enige tijd als Oecumenische kapel, en dank zij de orthodoxe gemeenschap van Brugge heeft ze nu voorgoed weer een toekomst gekregen. En wel een toekomst die naadloos aansluit bij datgene waarvoor ze al meer dan vijf eeuwen gebruikt werd, namelijk de eredienst. Het is een oplossing waar iedereen bij wint. Het monument heeft een nieuw leven. En de orthodoxe parochie van Brugge beschikt over een volwaardig bedehuis.

Ik wil priester Bernard Peckstadt, de leden van de Kerkfabriek en de hele parochiegemeenschap dan ook hartelijk gelukwensen met hun nieuwe kerk.
Hun aanwezigheid in deze wijk van Brugge vormt een waardevolle aanvulling in de sociaal-culturele mozaïek van de stad. En ik ben ervan overtuigd dat de prettige relatie met de Provincie ook in de toekomst verder zal blijven duren.
Ik dank u.

TOESPRAAK VAN DE HEER SCHEPEN BOUDEWIJN LALOO

AFGEVAARDIGDE VAN HET COLLEGE VAN BURGEMEESTER EN SCHEPENEN VAN DE STAD BRUGGE

BIJ DE INHULDIGING VAN DE KERK
KONSTANTIJN & HELENA
BRUGGE
04 juni 2008

Excellentie Bisschop Athenagoras,
Waarde Heer Gouverneur,
Geachte Heren Deputées,
Dames en Heren hier aanwezig,

Wat we hier en vandaag in Brugge beleven mag uitzonderlijk worden genoemd. In een periode van toenemende secularisering wordt het religieuze patrimonium van onze stad immers verrijkt met een nieuwe kerk, nl. het gebedshuis van de orthodoxe parochie van de Heiligen Konstantijn en Helena, die intussen al 13 jaar in Brugge is gevestigd. Wat het geheel trouwens bijkomend uitzonderlijk maakt is dat we hier samen zijn in een historische kapel waarvan de geschiedenis vele eeuwen teruggaat terwijl het religieuze en ook praktische doel gehandhaafd blijft.             Daarmee integreert de Orthodoxe Kerk zich helemaal in de historiek en ook in de ziel die al in deze kapel leeft.

Al in de 14de eeuw deed dit cultuurmonument dienst als passantenhuis dat onderdak verleende aan pelgrims en reizigers. Goed twee eeuwen later zou het een godshuis worden, toegewijd aan Sint-Joos, de patroonheilige van de bontwerkers. Kortom: al die eeuwen is het een open huis geweest en ook nu nog straalt het die open geest uit, want niet alleen orthodoxen – van welke origine ook – kunnen hier hun geloof belijden, de kerk wil een even gastvrij bezinningsoord zijn voor iedereen, wat hun geloofsovertuiging ook moge zijn. Deze kerk is immers meer dan alleen maar een kerk: het is ook een ontmoetingsplaats waar iedereen gastvrij zal worden ontvangen, niet in het minst ook de kunstminnaar die er wordt geconfronteerd met enkele fraaie fresco’s en pareltjes van iconenkunst.

 In onze multiculturele samenleving waarin wij ons al eens zorgen moeten maken over tolerantie – en vooral het ontbreken daarvan – is een dergelijk bedehuis tegelijk een illustratie van de open geest die de stad Brugge hoog in het vaandel wil voeren. Het OCMW Brugge aarzelde dan ook niet om dit meer dan merkwaardige monument prioritair op zijn restauratieprogramma te plaatsen en er finaal ook een realisatie van maakte – althans voor wat betreft de buitenkant – waar het terecht fier mag op gaan. Dit gebeurde in de overtuiging dat de Orthodoxe Kerk aldus haar doelstelling voluit kan waar maken, nl. het integreren van de orthodoxe christenen in het liturgisch leven volgens de traditie van de Orthodoxe Kerk, want sinds de parochie, nu tien jaar geleden, officieel werd erkend is er ook een compleet liturgisch leven.

Brugge heeft sinds vele jaren de ambitie een kosmopolitische stad te zijn. Thans draagt ook de orthodoxe kerk daartoe bij, want de orthodoxen zijn van de meest uiteenlopende origine. Daarmee heeft de kerk dan ook een vaste en volwaardige plaats verworven in het Brugse leven in het algemeen en in het religieuze leven in het bijzonder.

 

TOESPRAAK PRIESTER BERNARD PECKSTADT
BIJ DE INHULDIGING VAN DE KERK
KONSTANTIJN & HELENA

BRUGGE

04 juni 2008

Excellentie Bisschop Athenagoras,
vertegenwoordiger van onze Metropoliet Panteleimon,
Waarde Heer Gouverneur,
Geachte Heren Deputées,
Geachte Heer Schepen Laloo,
Goede vrienden hier aanwezig,

Het is me een grote vreugde u hier te mogen verwelkomen in onze nieuwe orthodoxe kerk toegewijd aan de HH. Konstantijn en Helena. Het is me dan ook een vreugde u onze zopas ingewijde kerk even te mogen voorstellen.

Het is heel ontroerend te weten dat deze orthodoxe kerk kon worden ondergebracht in één van de oudste gebedshuizen van de mooie stad Brugge. Ze dateert van de 15de eeuw en werd samen met het passantenhuis (dat we ook betrekken) een drietal jaar geleden aan de buitenkant volledig gerestaureerd. Dit project is kunnen worden gerealiseerd dankzij subsidies van de Vlaamse Gemeenschap, de Provincie West-Vlaanderen en het OCMW van de Stad Brugge.

Na deze restauratie – op voortreffelijke wijze gecoördineerd door de verantwoordelijken van het OCMW – zijn wij in augustus 2007 gestart met de totale renovatie en inrichting van deze kerk. We hadden vooropgesteld om tegen Kerstmis dit opzet te voltooien en we zijn in ons streefdoel geslaagd.

Het was immers vooral belangrijk een volwaardige orthodoxe kerk te hebben, ingericht volgens de traditie van de Orthodoxie.

Wanneer men een orthodox kerkgebouw binnentreedt, wordt men immers onmiddellijk getroffen door het meest typische: de iconostase of iconenwand, die het “heilige der heiligen” van het “schip” van de kerk afscheidt. Deze iconostase werd vervaardigd uit lindehout in een atelier in Thessaloniki in Griekenland. Ze werd volledig met de hand gesculpteerd!

De iconen ervan werden in onze parochie geschilderd onder leiding van Aartspriester Chrysostomos Pynenburg,  een Nederlander woonachtig in Wenen. Jaarlijks leidt hij in de schoot van onze parochie een iconencursus. Samen met enkele van zijn leerlingen, w.o. Agnes en Hugo, heeft hij dit werk mogen voltooien.

Ten eerste, staat u mij toe even de structuur van de iconenwand uiteen te zetten:

naast de Koninklijke Deur zien we rechts de icoon van Christus en links de icoon van de Moeder Gods; naast de Christus en de Moeder Gods zijn er de zijpoorten waarop de aartsengelen Michaël en Gabriël worden afgebeeld; rechts van Christus is er altijd de icoon van de Heilige Johannes de Doper en Voorloper; links van de icoon van de Moeder Gods is er de icoon van het patroonsfeest of de patroonheilige(n) van de kerk, in het geval van onze Parochie, de icoon van de HH. Konstantijn en Helena; verder hebben wij hier rechts in het midden de icoon van van de Heilige Apostel Andreas, de Eerstgeroepene. Deze om de link te leggen met het Oecumenisch Patriarchaat van Konstantinopel tot het welke ons Aartsbisdom en met deze onze Parochie behoren. Apostel Andreas is immers de stichter van de Kerk van Byzantium! Aldus is onze Oecumenische Patriarch de rechtstreekse opvolger van de Heilige Apostel Andreas. Komt daarbij dat onze parochie ontstaan is vanuit de orthodoxe parochie van Gent, toegewijd aan de Heilige Apsotel Andreas.

Links in het midden zien we vervolgens de Heilige Basilios de Grote, Aartsbisschop van Cesarea, een grote kerkvader uit de 4de eeuw. Hij is hier present, omdat er in de Brugse Bloedkapel een belangrijke relikwie van hem rust; helemaal rechts in de hoek is er de icoon van de HH. Kyrillos en Methodios, apostel-gelijken en verlichters van de Slavische volkeren, ook patroonheiligen van Europa. Twee Griekse broers uit Thessaloniki, die op vraag van de echelon van Moravië, Rostislav, uitgezonden werden om zijn volk te instrueren tot het christendom. Ze hebben dit gedaan door eerst alle Bijbelse en liturgische teksten te vertalen in het Slavische dialect. Ze doen ons hier herinneren aan onze dochter-parochie in Oostende, die van hieruit ontstaan is en die onder de bescherming staat van deze heiligen; helemaal links is er nog de icoon van de Heilige Silouan de Athoniet, een recente Heilige, die op de Athosberg in het klooster van de Heilige Panteleimon geleefd heeft tot zijn dood in 1938. Hij werd Heilig verklaard in het 1988 op inititiatief van de Oecumenische Patriarch Dimitrios en de Heilige Synode die hem omringde. Hij wordt hier afgebeeld omdat we op ons altaar een kleine relikwie hebben van hem.

Ten tweede zou ik het een woordje uitleg willen geven over het beschilderen van de fresco’s van onze kerk: in februari van dit jaar is op het verzoek van onze parochie Yaroslav Dobrinyn gestart met het schilderen van fresco’s in onze kerk. Hij is een rus afkomstig uit Moskou. Hij beschilderde reeds verschillende kerken in kloosters te Frankrijk, alsook de orthodoxe kerk van Gent. Zijn werk alhier zal hij in verschillende fases mogen voltooien;de eerste fase heeft hij reeds beëindigd met het beschilderen van de absis in het Heiligdom.

Bovenaan ziet u de Moeder Gods van het teken, die symbool staat voor de kerk. Op deze icoon, heeft de Moeder Gods in gebedshouding, de twee armen geheven, methet Jezus-Kind afgebeeld in een medaillon; daaronder zijn er enkele kerkvaders voorgesteld, waaronder de Heiligen Chrysotomos, Aartsbisschop van Konstantinopel, de Heilige Basilios de Grote, Aartsbisschop van Cesarea in Cappaodicië, de Heilige Gregorios de Theoloog, de Heilige Gregorios Dialogos, de Heilige Ignatius de Theofoor en de Heilige Nikolaas van Myra. Zij worden afgebeeld als liturgen, die de Goddelijke Liturgie met ons meevieren.

Onze iconograaf is vorige week gestart aan de tweede fase van het beschilderen de fresco’s hier rechts deze grote muur. Zo zal hij bovenaan rechts zes grote feesten schilderen, namelijk: de Geboorte van Christus, de Doop van Christus, de Transfiguratie, de Kruisiging, de Verrijzenis en tenslotte de Hemelvaart. Onderaan komen dan een twaalftal mannelijke heiligen, bisschoppen, martelaren en monniken.

De derde fase zal bestaan uit twee grote feesten tussen de ramen namelijk het feest van Pinksteren en de Boodschap aan de Moeder Gods. Daaronder zal hij een 12 tal vrouwelijke heiligen schilderen maar bij gebrek aan plaats alleen met hun gezicht afgebeeld.

Tenslotte is er nog de vierde fase die zal bestaan uit het beschilderen van de uitreiking van de H. Communie aan de Apostelen.

We hebben wij hier in het midden van de kerk de grote luchter of polyeleos genaamd in het Grieks wat betekent “veel barmhartigheid” iets dat we ook bijna in alle orthodoxe kerken terug vind. Op bepaalde momenten tijdens de liturgische vieringen wordt deze dan ook krachtiger aangestoken en soms zelf niet.

Deze luster is gemaakt uit massief koper en heeft een totaal gewicht van 160kg. Rondom de luster zijn er zestien iconen aangebracht. Zo hebben we als we de kerk binnengaan vooraan de Christus icoon met links de Moeder Gods en rechts de H. Johannes de doper. Maar ook de twaalf apostelen die er zijn afgebeeld en tenslotte de dertiende apostel Matthias als plaatsvervanger van Judas.

Zie hier de belangrijkste elementen die men aantreft in onze kerk. Wat u ziet, is wat wij in samenspraak met het Architectenbureau Filip Delacourt hebben willen realiseren, enerzijds rekening houdend met de traditie van onze Kerk, maar anderzijds altijd met respect voor de eigenheid van deze historische kapel. U begrijpt dat onze parochiegemeenschap gelukkig is met deze realisatie. Het is onze spirituele thuis en in een geest van waarachtige openheid zal iedereen hier altijd van harte welkom zijn.

Alvorens nog een woord van dank te richten, zingt het koor nog twee hymnen: het Troparion van de HH. Konstantijn en Helena, patroonheiligen van onze parochie, en tenslotte het Onze Vader.

Dankwoord

Het is nu ook de gelegenheid een woord van dank te richten:

allereerst wil ik een bijzonder woord van oprechte dank richten aan onze Gouverneur, de Heer Paul Breyne, en de Bestendige Deputatie van de Provincie West-Vlaanderen, heel in het bijzonder de Deputees hier aanwezig de heren Gunter Pertry en Dirk De Fauw.

Ik dank hen voor hun vertrouwen dat zij in dit project hebben gehad.

Een woord van dank ook aan de dienst gesubsidieerde infrastructuur van de Vlaamse Gemeenschap voor hun steun.

Ook willen wij een woord van dank richten aan dhr. Boudewijn Laloo, afgevaardigde van het College van Burgemeester en Schepenen.

Een hartelijk woord van erkentelijkheid gericht aan de Voorzitter, Dr. Frank Van de Voorde, en de Secretaris, Hubert Paryn, van het OCMW van Brugge, en hun trouwe medewerkers (architect, archivaris e.a., voor de vlotte samenwerking.

Dank ook aan Eerwaarde Heer Henk Laridon, voorzitter van de Studie- en Gebedsgroep West-Vlaanderen, voor zijn aanwezigheid in een oprechte oecumenische geest.

Tenslotte wens ik u allen te danken voor uw aanwezigheid en de interesse en steun die u aan en voor onze parochie hebt getoond.

Namens onze parochie nodig ik u allen uit tot een feestelijke receptie die plaats heeft in het Karemelietenklooster, in dezelfde straat nr. 28.