Verslagen iconencursus

van 26 november tot 1 december 2018

Mijn eerste ervaring 

Het was een soort avontuur voor mij om deel te nemen aan de iconencursus want ik heb nooit iets geschilderd of getekend, zelfs als kind tekende ik niet graag. Ik hoorde dat iconen niet geschilderd worden , maar geschreven worden, het is zelfs meer , het is ook bidden. Daarom durfde ik me inschrijven voor de iconencursus. Ook heb ik Tsvetelina leren kennen tijdens haar vorige bezoeken aan onze parochie en ze stelde me gerust dat er geen speciale voorkennis nodig is. Tsvetelina geeft een warme uitstraling en met haar ervaring als lerares, dus iemand die niet alleen zelf  iconen kan schrijven maar ook haar kennis aan elke leerling volgens zijn/haar niveau kan doorgeven, is mijn eerste ervaring meer dan gelukt.

Elke dag begon met een gebed en voor zo lang  ik die stemming kon  houden was het werken op de icon ‘van zelf sprekend’. En na een babbeltje met medecursisten of wandelen in de stad voelde  het zoals ‘gewoon schilderen’ (wat niet interessant was voor mij). Dat is mijn belangrijkste ervaring van de cursus – een icon schrijven is inderdaad een gebed (hoewel tekenvaardigheden ook belangrijk zijn).

Speciale dank wil ik betuigen aan alle medecursisten voor het warme gevoel van éénheid,  en natuurlijk ook aan Tsvetelina en aan alle die mee gewerkt hebben om de cursus mogelijk te maken.

Elena Van Tomme

Vorige week was het druk in het Iconenatelier : “De Heilige Johannes van Damascus” gehuisvest  in de bovenruimte van de parochie van de HH. Konstantijn en Helena te Brugge. Acht cursisten waren present op 26 november om er onder leiding van Mevrouw Tsvetelina Maximova uit Bulgarije het beste van hun kunnen te geven. De meesten verkozen een “ Moeder Gods”  te schilderen, anderen verkozen het “  Bezoek van drie engelen aan Abraham en Sara “.

Sommigen waren nieuwelingen anderen  oude bekenden. Zoals de vorige keren is het niet alleen een leerrijke en boeiende cursus geworden maar ook een week van religieus samen  zijn  met als hoogtepunt  de wijding van de geschilderde iconen op zaterdagnamiddag, één december.

Vader Bernard ging voor in de wijdingsdienst die voor de aanwezigen een intense religieuse ervaring meebracht.

De volgende cursus is voorzien  voor het voorjaar 2019.

Dank aan Vader Bernard en Mevrouw Bernadette Goethals voor de organisatie ( de middagsoep was iedere keer fantastisch lekker) evenals aan Mevrouw Lucienne.

Hugo Vanneste

lieve cursusgenoten,

Sedert ik terug thuis ben, ben ik nog niet écht thuis. Mijn gedachten zijn nog altijd bij die mooie iconenwijding. Mijn geschilderde icoon, de Moeder Gods te zien liggen tussn die 7 andere iconen, roerde mijn hart. De mooie psalmen die met de wierook omhoog steeg tot bij de Heer, sprak waarschijnlijk ook de aanwezigen aan.

Samen met een medezuster heb ik het nogmaals gewaagd om een icoon te schrijven.

Met 8 cursisten vormden wij een enthousiast groepje.4 schreven de Moeder Gods van de Aankondiging en 4 , de gevorderden, kozen voor de 3-Eenheidsicoon.

Samen in stilte werken, samen een icoonafbeelding maken,deden wij onder Gods Geest door onze handen.De mooie Byzantijnse muziek op de achtergrond was hemels.
Onder de kundige leiding van Svetilana, bracht zij onze minder mooie plekjes tot een goed resultaat.. Tussendoor deed een kopje koffie deugd en ‘s middags vormden wij terug een mooie groep aan tafel. Heerlijke soep en zelfgemaakt brood smaakten heerlijk.Zo konden wij gesterkt verder werken tot 17.30u. Een lange dag, maar een mooie dag. Ik zelf deed niet veel, God deed het voor mij, met mijn handen.

Zo waren de 5 dagen een boeiend tocht van stilte, bezinning, rust en geduld. Thuis bewonderden zij de mooie Lieve Vrouw en ik ben er fier over.

Aan allen dank voor ons samenzijn en de nodige hulp! Vriendelijke groeten

Zuster M.Thérèse 

Iconen schrijven

Tekenen, schilderen … dit was reeds een droom in mijn kindertijd. Iconen schrijven was ook reeds lang een verlangen dat leefde maar de verantwoordelijke taak  die ik sinds enkele jaren heb liet me niet toe daaraan te beginnen. Ondertussen is dat wel gelukt. Wel heb ik nog een jaartje moeten wachten omwille van de vele kandidaten die eveneens een aanvraag deden. De vele orthodoxe kerken die ik bezocht en de liefde voor de iconen deden me nog meer verlangen …eindelijk lukte het dan om in het atelier van de H. Johannes van Damascus  onder leiding van Svetelina Maximova uit Bulgarije mijn eerste icoon te schrijven.

De icoon  “ de MOEDER GODS” zou werkelijkheid worden . Elke dag ving aan met een gebed en tijdens het schrijven luisterden we naar mooie muziek uit de orthodoxe kerk. Stap voor stap werd met hart en ziel uitleg gegeven door de iconograaf uit Bulgarije. Het waren intense dagen om mijn eerste icoon te kunnen schilderen. De liefde voor de iconen groeide met de dag, mede ook door het bewonderen van het werk van de medecursisten die heel vriendelijk waren. Er heerste een rustige , goede sfeer in de groep.

Zaterdag 1 december 2018 mochten we de dan de 8 nieuwe iconen bewonderen. Het gaf een diepe vreugde om samen met Vader Bernard Peckstadt en met andere cursisten en aanwezigen het innige wijdingsmoment te beleven. De verbondenheid met de zusterkerken is daardoor nog gegroeid. Het waren diepe momenten waarvan ik nog lang kan verder van leven. Als ik denk aan mijn geschreven icoon voel ik meer en meer de sterke band met Maria die ons in deze adventstijd helpt voorbereiden op de komst van Jezus. ‘k Ben heel dankbaar dat ik dit heb mogen beleven. Dank aan Vader Bernard, Svetelina, Bernadette Goethals, mijn naamgenoot Lucienne en alle lieve mensen die ons geholpen hebben om tot zo’n mooi resultaat te komen. Dank vooral God voor deze genadevolle week. ‘k Hoop dat ik het nog zal mogen meemaken.

    Zr. Lucienne                                                                                                                        

Lea Heirbaut

Tielrode 3 december 2018