Ecumenical-Patriarch-Bartholomew-is-Expected-to-Visit-the-U.S.-in-July-Copy

De Dag van de Aarde 22 april 2020 

5cf35ee55cdae8168df967ab4afcf905

De Oecumenische Patriarch zegt In zijn boodschap dat “elke dag een gelegenheid is om ‘de aarde te vieren als die van de Heer en dat allen die op de aarde wonen tot de Heer behoren’ (Psalm 24.1). Elke dag is een herinnering aan onze kwetsbaarheid en solidariteit. We worden vandaag meer dan ooit herinnerd aan onze verantwoordelijkheid voor de aarde en voor elkaar in het licht van die onderlinge afhankelijkheid tussen de aarde en al haar bewoners“.

Het bericht vermeld eveneens dat “de crisis een moment van duidelijk en definitief oordeel is. De COVID-19-crisis is een dwingend moment van waarheid en beoordeling van ons respect voor de kostbare gaven die we hebben ontvangen en die ons door God zijn toevertrouwd“.

Oecumenische Patriarch Bartholomeos op de Dag van de Aarde 2020

Patriarch Bartholomeos Pasen 2020Dit jaar is het de 50ste verjaardag van de het ontstaan van de Dag van de Aarde. De opdracht van de Dag van de Aarde bestaat erin om samen te werken met burger- en geloofsgemeenschappen om lokale oplossingen te ontwikkelen voor wereldwijde problemen, waaronder klimaatverandering, de aantasting van het milieu door de plasticvervuiling en bedreigingen voor de biodiversiteit. Earth Day promoot programma’s die variëren van acties met weinig impact tot “een miljard groene daden” om de grootste uitdaging van onze tijd aan te gaan.

Natuurlijk is elke dag  “de Dag van de Aarde”! Elke dag is een gelegenheid om “de aarde te vieren als die van de Heer en dat allen die daarin wonen tot de Heer behoren” (Psalm 24.1). Elke dag is een herinnering aan onze kwetsbaarheid en solidariteit. In feite worden we vandaag meer dan ooit herinnerd aan onze verantwoordelijkheid voor de aarde en voor elkaar in het licht van die onderlinge afhankelijkheid tussen de aarde en al haar bewoners. De ecologische verantwoordelijkheid en het respect voor de heiligheid en de schoonheid van elke mens, van ouderen en gehandicapten, armen en gemarginaliseerden, zieken en diegene die lijden zijn vandaag de universele, categorieke verplichting voor de hele mensheid.

In de afgelopen weken, met de alarmerende verspreiding van het Coronavirus (COVID-19), worden we pijnlijk herinnerd aan de onderlinge verbondenheid tussen de mensen over de hele wereld. We zijn dus verplicht om verder na te denken over de noodzaak en de urgentie van onze reactie op kwesties die steeds meer aan kracht winnen en ons voortbestaan bedreigen.
Hoewel het misschien moeilijk is om grondige vergelijkingen te maken of simplistische verbanden te leggen tussen de menselijke invloed op de natuurlijke omgeving en een wereldwijde crisis zoals COVID-19, kunnen we ons de vraag stellen of het opgelegde menselijke isolement om de verspreiding van het virus te voorkomen heeft geleid tot zuiver water en zuivere lucht en tot een herwaardering van onze relatie met de natuur en haar vermogen om ons te genezen? We voegen daar natuurlijk onmiddellijk aan toe aan toe dat geen enkel verlies aan mensenlevens ooit een ecologische vernieuwing van de planeet kan rechtvaardigen, maar het lijdt geen twijfel dat individuele actie en de reactie van de gemeenschap van vitaal belang zijn in de confrontatie met de klimaatverandering en de pandemie van het coronavirus. We bidden vurig voor de snelle terugkeer van het normale leven in deze surrealistische tijden.
De crisis is een moment van duidelijkheid en een definitief oordeel. En de COVID-19-crisis is een dwingend moment van waarheid en beoordeling van ons respect voor de kostbare gaven die we hebben ontvangen en die ons door God zijn toevertrouwd. In de afgelopen decennia hebben we onderstreept en verklaard dat wanneer we geïsoleerd zijn van God, we onvermijdelijk, zo niet onbedoeld, ook de hulpbronnen van de planeet uitputten. Inderdaad, we hebben herhaaldelijk dergelijk gedrag tegen God’s schepping in verband gebracht en zelfs geïdentificeerd met zonde. Net als wij lijdt ook de aarde aan “isolatie” en vervreemding. “De hele schepping kreunt tot op de dag van vandaag met pijn … en verlangt reikhalzend naar … haar bevrijding door de kinderen van God” (Romeinen 8.19-22). Deze tijd van onzekerheid en onzekerheid heeft ons geleerd om voor elkaar te zorgen. Zullen we eindelijk ook leren om onze impact op het milieu te verminderen?
Als gevolg van de ecologische ontwrichting die door de wereldwijde crisis van deze pandemie is ontstaan, zal de Dag van de Aarde dit jaar in de hele wereld elektronisch worden gevierd. Hoe paradoxaal is het dat de aarde ons blijft inspireren, instrueren en uitnodigen tot een hernieuwd engagement en een hernieuwd verbond met de schepping. Hoe zullen we hierop reageren? Ons gebed is dat dit kritieke moment voor ons allen en voor de hele planeet een gelegenheid zal zijn voor vernieuwing en verlossing, voor bevrijding en transformatie, maar ook voor inspiratie en verlichting.

earthday

©2015 Orthodoxe Parochie Brugge.
Top
Zoeken: