798862607_3e5d670070_o

UIT HET WERK VAN AARTSPRIESTER IGNACE

twee boeken over de Orthodoxe Kerk en haar beleving

– Beide boeken brengen een evangelische boodschap –

Het eerste boek “De sterkte van Gods aanwezigheid” (uitg. Averbode 2001) laat ons binnentreden in het licht van de orthodoxe spiritualiteit.

Het tweede boek “Een open venster op de Orthodoxe Kerk” (uitg.Averbode 2005) is een algemene kennismaking met de Orthodoxe Kerk, niet als instelling maar als specifieke christelijke uitstraling.

Met het eerste boek “De sterkte van Gods aanwezigheid” wil ik al diegenen helpen die op een bepaald ogenblik van hun leven zouden ontredderd zijn of die en of ander aspect van de God-menselijke relatie in het licht van de orthodoxe spiritualiteit zouden willen verdiepen.

In mijn lange loopbaan als advocaat werd ik dagelijks geconfronteerd met allerlei menselijke problemen, niet alleen “louter juridische”! Inderdaad, het leven van de mens is niet in te delen in “schuifjes”! Neem maar de hele problematiek van iemand die misdrijven had gepleegd en voor de strafrechter werd gedagvaard. En wat dan voor zovele familiale twisten en ruzies : echtgenoten, ouders, kinderen! En het ergste dan nog wanneer een gezin dreigt uiteen te vallen, namelijk de hele problematiek van de echtscheiding. En op nog vele andere terreinen van het “recht”. De “advocaat” is steeds de eerste persoon gebleven die geraadpleegd wordt bij allerlei mogelijke problemen, niet omdat hij diegene zou moeten zijn die het allemaal moet weten, wel omdat hij diegene zou moeten zijn die in eerste instantie kan en mag aangesproken worden om “even te luisteren”, “om hulp te bieden”, zelfs in “radeloze gevallen”. Zo treedt de advocaat vaak tot het diepste en meest verborgen aspect van het menselijk leven, “altijd onder de mantel van het strikste beroepsgeheim”.

En als orthodox priester werd ik nog dieper betrokken bij de spirituele ontreddering van de mens. Inderdaad : heel vaak stelde ik bij toevallige ontmoetingen en pastorale gesprekken vast in welke angst en ontreddering vele mensen leven, met welke twijfels zij rondlopen, welke vragen zij zich stellen.

Voor velen is God de grote Afwezige. Zijn aanwezigheid wordt niet langer meer aangevoeld. Velen leven niet in ongeloof maar in totale onverschilligheid! Zij beseffen niet meer dat zij Hem broodnodig hebben, omdat Hij het is die ons iedere dag opnieuw het leven geeft, die al onze zorgen kent, die ons nooit alleen laat.

Slechts in diepe vereniging met God vindt de mens het geluk, zijn innerlijke rust en een harmonisch leven in relatie met anderen en in zijn gezin. “God is Mens geworden, opdat de mens zou kunnen god worden”, herhaalden de Kerkvaders.

Vele van deze overwegingen, die ik in dit boek geschreven heb, ontstonden vanuit een eenvoudige persoonlijke beleving. De meeste echter werden geïnspireerd door spirituele gesprekken met een of andere “schone ziel”.

Geen enkel moment komt het in mij op te denken dat deze teksten uitzonderlijk voorbeeldig of waardig zouden zijn. Ik voel mij slechts een heel gewone, onwaardige mens, bewust van zwakheid en zondigheid. Verschillende malen werd ik aangemoedigd om deze overwegingen, die al over verschillende jaren in ons tijdschrift “Apostel Andreas” gepubliceerd werden, samen te bundelen. Uiteindelijk ging ik hierop in met de hoop dat zij misschien toch een bescheiden hulp zouden kunnen zijn voor wie gewoon, bewust of onbewust, op zoek is naar “Gods aanwezigheid”. Ik wou vooral duidelijk stellen dat wij God niet voldoende kunnen “danken”.

Het tweede boek “Een open venster op de Orthodoxe Kerk” wil een antwoord geven op heel wat vragen die zich velen stellen over de Orthodoxe Kerk. Dikwijls werd ik aangesproken over een of ander aspect ervan. In het nederlandstalig gebied was er weinig of niets te vinden over de Orthodoxe Kerk.

Zo werd ook mijn tweede boek veel meer dan een loutere kennismaking. Zoals de titel het zelf zegt gaat het niet om een theoretische benadering van de orthodoxie, maar wel om het “openstellen” van het orthodoxe leven zelf.

Om te beginnen reeds is het eerste hoofdstuk, “over de kerkgeschiedenis” : een situering van de Orthodoxe Kerk vanuit de tijd van de “Onverdeelde Kerk” van de eerste elf eeuwen. Dit is een duidelijk antwoord op de vraag die velen zich in onze gewesten stellen : “vanwaar komt de Orthodoxe Kerk?” Naast een woord geschiedenis over de ontwikkeling van de Orthodoxe Kerk in de verschillende landen werd in dit boek ook “de kerstening van Vlaanderen in de periode van de Onverdeelde Kerk” behandeld.

Verder handelt dit boek over “het orthodox kerkbegrip”, waarin o.m. het probleem van het primaatschap in de Kerk aan bod komt, zo belangrijk op het gebied van de oecumene. Aansluitend hoofdstukken over “de orthodoxe spiritualiteit” en “de Goddelijke Liturgie” waaraan heel speciale aandacht werd besteed. Graag haal ik hier een belangrijke passage van mijn boek aan :

“In de Orthodoxe Kerk wordt sterk onderlijnd dat het de liturgie is – en zij alleen – die leven kan schenken aan de christelijke communauteit. In (door) de goddelijke liturgie is de communauteit een realiteit : de uitdrukking bij uitstek van de lokale kerk, gesteund op de aanwezigheid van Christus in de eucharistie.”

“De eucharistie ligt aan de basis van ons kerk-zijn. Onze levende ervaring van de kerk situeert zich in de eucharistie, die in het Lichaam van Christus al diegenen die eraan deelhebben tot eenheid brengt.” (pagina 80)

Volgen dan hoodstukken over “de sacramenten”, met sterke benadrukking van de rol van de Heilige Geest, over “de iconen”, die dienen beschouwd te worden als de manifestatie aan onze zintuigen van de “onzichtbare aanwezigheid van God en van de heiligen”. Inderdaad, ook de heiligen leven met ons verder, in de dimensie van de eeuwigheid.

Ook worden in mijn boek verduidelijkt : “het universeel priesterschap van het Godsvolk”, dat geen tegenstrijdigheid inhoudt met het functioneel priesterschap.

In een belangrijk deel van mijn boek wordt de specifieke orthodoxe getuigenis en beleving in het licht gesteld : “de zending van de Kerk”, met de missionaire betekenis van de “diaspora”, die in het Westen slechts gewoonweg een “orthodoxe getuigenis” wil brengen in alle respect voor de andere christenen.

Verder : aandacht voor “de vrouw in de Orthodoxe Kerk”, met het benadrukken van de gelijkwaardigheid van man en vrouw, evenwel met een verscheidenheid van charisma, voor “een orthodoxe visie op de moraal”, en voor “de kerkelijke economia”, een begrip dat uniek is en alleen in de orthodoxe theologie ingang heeft gekregen. Een woordje hierover : de “kerkelijke economia” biedt de mogelijkheid om op basis van ernstige en uitzonderlijke motieven van de kerkelijke regel af te wijken, zonder dat dit ooit een precedent kan scheppen voor latere mogelijke gevallen. Hierdoor wordt duidelijk gesteld dat boven iedere regel of norm “steeds de liefde primeert” zoals Christus het zo vaak voorhield en met vele parabels ondersteunde.

Tenslotte vindt men in mijn tweede boek hoofdstukken over “het Paasmysterie”, “de liturgische beleving van de zondag”, “de orthodoxe christenen in Europa”, en aandacht voor actuele levensproblemen, zoals “het probleem van leven en dood”, “ove de euthanasie”, “over de crematie”, “over drugs” om te besluiten met “de christelijke getuigenis in een geseculariseerde maatschappij”.

 Hierbij wil ik graag de conclusie van het laatste hoofdstuk van mijn boek in het licht plaatsen : “de christenen zijn geroepen om in de thans geseculariseerde maatschappij mee te werken aan een profetisch partnership” in de lijn van het evangelie.

Naast de niet-gelovigen “kunnen de christenen – zeer nederig – van de zingeving van het leven getuigen, gevoelens van hoop en verrijzenis uitstralen, Gods Licht weerkaatsen. Zij zijn geroepen om naar de anderen toe gewoon de warmte te brengen van de christelijke evangelische boodschap”. (pagina 282)

©2015 Orthodoxe Parochie Brugge.
Top
Zoeken: