Op zondag 19 januari 2014 werd reeds voor de achtste maal in het kader van de Bidweek voor de Eenheid der Christenen in de Sint-Salvatorskathedraal te Brugge een “Oecumenisch Vesperdienst” gehouden.

Dit jaar had men als thema gekozen: “Is Christus dan verdeeld?” – 1 Kor. 1. 1 – 17.

Protestanten, Rooms-katholieken, Anglicanen en Orthodoxen kwamen in de Kathedraal bijeen om God te loven en te prijzen én om te bidden voor eenheid. Dit jaar was het de beurt aan de Protestantse Kerk om deze oecumenische dienst te vieren.

DSC_0105Zo gingen er voor: E.H. Dominee Frans van de Sar van de Protestantse Kerk, E.H. Jan Tilleman ( en E.H. Henk Laridon (voorzitter van de oecumenische studie en gebedsgroep van West-Vlaanderen) van de Rooms-Katholieke Kerk, Revd. Father Augustine Nwaekwe van de Anglicaanse Kerk, de Predikant Nick Vandeputte van de Pinkstergemeenschap en E.H. en Priester Bernard Peckstadt van de Orthodoxe Kerk.

E.H. Jan Tilleman deed er het welkomstwoord. Dominee Frans van de Sar ging verder voor in de dienst las er het Evangelie en hield dit jaar de homilie. E.H. Jan Tilleman, Vader Bernard Peckstadt en Revd Augustine Nwaekwe lazen er afgewisseld enkele voorbeden voor besloten met het gezamenlijk bidden van het Oecumenisch Onze Vader.

Dit alles werd afgewisseld met gezangen opgeluisterd door het Kerkkoor van de Protestantse Kerk van Brugge o.l.v. Patrick Hellebuck.

DSC_0101

Dit jaar was er een heel grote opkomst en het werd een heel deugd-doende gebedsdienst voor de aanwezige gelovigen. Ook vanuit onze orthodoxe parochie waren er een tiental parochianen aanwezig.

Moge dit samen bidden ons dichter bij elkaar brengen. Nadien werd er nog een glaasje aangeboden onder de toren van de Sint-Salvatorskathedraal en was er nog een broederlijke ontmoeting met de aanwezigen.

DSC_0097

Van links naar rechts:Priester Bernard Peckstadt van de Orthodoxe Kerk, de Predikant Nick Vandeputte van de Pinkstergemeenschap, Revd. Father Augustine Nwaekwe van de Anglicaanse Kerk, E.H. Dominee Frans van de Sar van de Protestantse Kerk, E.H. Henk Laridonen E.H. Jan Tilleman van de Katholieke Kerk 

Homilie tijdens de Oecumenische vesperdienst
gehouden door E.H. Dominee Frans Van Der Sar

Broeders en zusters,

Gods grootheid gaat de werkelijkheid waarin wij leven zozeer te boven.

God kan daarin aanwezig zijn en ons heel nabij zijn. Maar in de ervaring van Zijn aanwezigheid en nabijheid, krijgen wij nooit werkelijk inzicht in zijn oneindige grootheid: De grootheid van Zijn liefde. De grootheid van Zijn genade en Zijn ontferming. De grootheid waarmee Hij heel de schepping omvat houdt en onderhoudt, ook het leven van de mensheid en van ieder mens.

Het is de grote ontdekking geweest van het volk Israel, waartoe God dit volk heeft verkozen: Om de Ene en Enige God te mogen leren kennen. Er is geen Andere dan Hij. Er zijn geen Andere goden naast Hem. Er is één God, de schepper van hemel en aarde. Eén God voor alle mensen. Wij kunnen de grootheid van God niet omvatten. En toch laat God zich kennen, op momenten en in fragmenten. Toch maakt Hij zich aan ons bekend. Hij heeft zich aan alle volken en alle mensen bekend willen maken in Jezus Christus. Hij heeft Zijn Geest laten uitgaan tot alle mensen. Voor elk mens is het mogelijk deze ene God te leren kennen en Zijn nabijheid te ervaren.

Maar het is altijd een verzoeking voor ons om in zulke momenten en fragmenten van openbaring, teveel te willen zien. Dat kan verdeeldheid brengen tussen mensen. Het is onvermijdelijk gebleken dat het verdeeldheid brengt tussen mensen. De bijbel vertelt ons over deze mogelijkheid meteen al in het begin, het oerverhaal van deze verdeeldheid, het verhaal van de zondeval en van de verdrijving uit het paradijs.

En toch moet onze geloofsbelijdenis blijven, dat er maar één God is, één Christus, één Geest. Er is maar één God, de God van ons heil, de God die in Zijn eenheid redt en verzoent, die de gebrokenheid van de schepping en de verdeeldheid tussen mensen heelt. Er is maar één Christus, in wiens lichaam wij uitverkoren zijn om de verbondenheid met God en met elkaar te hervinden. Er is maar één Geest die zich verdelen wil over alle mensen en die het Woord van God uitzaait in de wereld. De ene God, in de eenheid van Christus en van de heilige Geest. De God van ons heil, de God die liefde is.

DSC_0104

De grote menigte aan gelovigen van onze verschillende Christelijke kerken in Brugge

Daarom roept Paulus ons in de naam van onze Heer Jezus Christus op om eensgezind te zijn, om scheuringen te vermijden, om in ons denken en onze overtuiging volkomen één te zijn. Hij heeft gehoord van de verdeeldheid in de kerk van Korinthe: Dat de een zegt: ‘Ik ben van Paulus,’ een ander: ‘Ik van Apollos,’ een derde: ‘Ik van Kefas,’ en een vierde: ‘Ik van Christus.’ Is Christus dan verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd?

Christus is één. Er is één Geest, de Geest van de Levende God, de ene, de enige. Deze eenheid vraagt ons om ook onderling de eenheid en de verbondenheid met elkaar te bewaren.

De kerk is verdeeld geraakt. En er is verdeeldheid en afstand gekomen tussen het volk Israel en de Kerk. Dat is een verdrietige zaak omdat het door ons onvermogen komt. Het is goed dat wij in deze tijd dit verdriet weer met elkaar kunnen delen. Wij mensen kunnen de eenheid van de kerk niet herstellen. Dat is ook niet aan ons en het gaat onze krachten te boven. Het is belangrijk dat we ons dat bewust zijn. Als we dat niet doen, kan de realiteit des te gruwelijker uitvallen. Wij moeten blijven geloven in de eenheid van God, de eenheid van Christus, waarin geen verdeeldheid is. In de eenheid van de Heilige Geest. Daarop alleen kan de eenheid van de kerk gegrond zijn.

De kerk is één in haar geloof in de Drieenige God. Die eenheid is zij in de 20 eeuwen van haar geschiedenis nooit verloren, want de eenheid van God is haar fundament. Het is deze eenheid waarin wij mogen geloven, zoals we dat uitspreken in de oecumenische geloofsbelijdenissen van de Kerk. Een eenheid die wij bereid moeten zijn te delen en te bewaren in de oneindige rijkdom waarmee God zelf, waarmee Christus en waarmee de Geest zich uitdeelt aan de mensheid, aan ieder mens, aan ieder van ons.

De rijkdom van Gods liefde en genade wordt het meest heilzaam voor ons als wij, wat wij ontvangen, niet voor onszelf willen houden maar willen delen met elkaar. Zij wordt het meest heilzaam voor ons als wij God willen ontmoeten zoals Hij aanwezig is in de ander, in onze naaste.

Vandaag is het Kana zondag. In veel kerken zal het verhaal gelezen zijn van de bruiloft te Kana, waar Jezus water in wijn veranderde. Een gebeurtenis die symbolisch is voor de verandering en vernieuwing die Jezus heeft gebracht in onze verhouding tot God en tot elkaar, met Zijn leven en sterven. De bruiloft te Kana is een voorteken van het Koninkrijk Gods dat als een bruiloft is. Overstijging van het menselijk tekort. Heling van de gebrokenheid van de schepping, de afstand en verwijdering die er gekomen zijn tussen God en de schepping, tussen God en mens en tussen mensen onderling.

Er stonden zes watervaten van ongeveer twee a drie metrete. Dat moet een overvloed van wijn zijn geworden, 700 liter wijn. Van de kerkvader Hiëronymus wordt verteld dat hij op de besmuikte vraag van iemand of ze dat allemaal hebben opgedronken, geantwoord heeft: “Nee we drinken er nog steeds van”. Zo is het. Deze overvloed van wijn staat voor de overvloed van Gods liefde en genade. Dit wonder voltrekt zich nog steeds. Ook in ons leven. Water dat wijn wordt. Mensen die de onderlinge verbondenheid met God en elkaar hervinden, wat het ook was dat verdeeldheid en afstand tussen hen had gebracht. Omdat zij geloven in de ene God, de Drie-enige: Vader, Zoon en Heilige Geest. Amen

DSC_0106

Na de Oecumenische viering was er nog een receptie onder de toren van de Sint-Salvatorskathedraal

©2015 Orthodoxe Parochie Brugge.
Top
Zoeken: